Osteochondroza szyjna

Osteochondroza szyjna jest procesem zwyrodnieniowo-dystroficznym w krążkach międzykręgowych kręgosłupa szyjnego, któremu towarzyszy zastąpienie chrząstki tkanką kostną i unieruchomienie kręgów. Według statystyk pewne zmiany zwyrodnieniowo-dystroficzne kręgosłupa szyjnego występują u około połowy osób w wieku produkcyjnym - od 25 do 45 lat.

Przyczyny i czynniki ryzyka

Anatomiczne cechy kręgosłupa szyjnego stwarzają warunki do wczesnego rozwoju zmian zwyrodnieniowo-dystroficznych. Kręgi odcinka szyjnego charakteryzują się maksymalną ruchomością, wykonują wszystkie rodzaje ruchów w całości i dlatego podlegają wczesnemu zużyciu.

Zapobieganie osteochondrozie szyjki macicy należy rozważyć w dzieciństwie.

Siedzący tryb życia, zwłaszcza nawyk siedzenia, rozciągania szyi do przodu, co zwiększa nacisk na krążki międzykręgowe, prowadząc do deformacji i odwodnienia jąder miazgi, powoduje rozwój osteochondrozy szyjnej. Zwyrodnienie chrząstki pogłębiają zaburzenia troficzne z powodu ucisku naczyń przez mięśnie spastyczne. Następujące czynniki przyczyniają się do postępującego przebiegu osteochondrozy szyjnej:

• wrodzone wady rozwojowe kręgów;
• zaburzenia endokrynologiczne;
• autoimmunologiczne kolagenozy (reumatyzm i toczeń rumieniowaty układowy);
• kręcz szyi noworodków;
• dysplazja stawu biodrowego;
• płaskie stopy;
• naruszenie postawy i skrzywienie kręgosłupa;
• urazy i mikrourazy kręgów szyjnych;
• palenie i nadużywanie alkoholu;
• długotrwałe cierpienie emocjonalne;
• dziedziczna predyspozycja.

Rozwój osteochondrozy szyjnej jest również ułatwiony przez długotrwałe zatrucie organizmu podczas życia w niekorzystnym środowisku, regularny kontakt ze szkodliwymi substancjami oraz obecność przewlekłych ognisk infekcji w ciele.

Etapy

Postępująca osteochondroza szyjna przechodzi cztery etapy rozwoju.

1. Umiarkowane odwodnienie centralnej części krążka międzykręgowego - jądra miazgi. Stopniowa utrata amortyzacji i funkcji podtrzymującej krążków międzykręgowych jest kompensowana przez odruchowe napięcie mięśni szyi. Pacjentowi mogą przeszkadzać bóle i uczucie sztywności szyi wynikające z nagłych ruchów i hipotermii.
2. Wyczerpanie zdolności kompensacyjnych mięśni. Przejawem zapalenia mięśni, skurczów i zatorów. Mięśnie spazmatyczne ściskają naczynia włosowate i naczynia krwionośne, zakłócając normalne dopływ krwi do krążka międzykręgowego. W miarę rozwoju zmian dystroficznych szkielet krążka międzykręgowego lub włóknisty pierścień staje się cieńszy; odwodnione jądro miazgi spłaszcza się i tworzy występ - niewielki występ do przodu lub do tyłu w obrębie włóknistego pierścienia. Pod wpływem nadmiernych obciążeń na procesy stawowe i ciała kręgów szyjnych powstają narośla kości - osteofity, częściowo kompensujące nacisk na kręgi. Bolesne odczucia na szyi stają się nawykowe i uzyskują wyraźną lokalizację; występuje niestabilność kręgów szyjnych, przypadki podwichnięć i zwichnięć są częste podczas ostrych zakrętów i przechyleń głowy.
3. Spłaszczanie i przerzedzanie krążków międzykręgowych prowadzi do powstawania profili. Krawędź zdeformowanego jądra miazgi rozrywa włóknisty pierścień w najsłabszym odcinku i wystaje poza krawędzie trzonu kręgowego. W wyniku ściskania formacji mięśniowych, nerwowych i naczyniowych przez wyciskanie i osteofity powstają komplikacje kompresyjne.
4. Krążki międzykręgowe, więzadła i chrząstka stawów międzykręgowych są całkowicie zwapnione; osteofity sąsiednich kręgów tworzą zesztywniacze - są połączone razem, unieruchamiając dotknięty segment; ból szyi ustaje.

Odrzucenie złych nawyków pomaga utrzymać aktywne krążenie w krążkach międzykręgowych.

Objawy osteochondrozy szyjnej

We wczesnych stadiach procesu zwyrodnieniowo-dystroficznego choroba przebiega prawie bezobjawowo. Nieprzyjemne odczucia na szyi pojawiają się tylko przy nagłych ruchach, po długotrwałym utrzymaniu napiętej pozycji siedzącej i pochylonej pozycji głowy lub w odpowiedzi na nadmierny wysiłek fizyczny. Rozwój zapalenia mięśni towarzyszy uczucie sztywności, a wyraźna lokalizacja bólu wskazuje na skurcze mięśni szyi.

Zdekompensowana osteochondroza szyjna charakteryzuje się utrzymującym się dyskomfortem w szyi, nawykowym napięciem mięśni i ograniczoną ruchomością odcinka szyjnego; wymuszona pozycja głowy częściowo wygładza dyskomfort. Podczas obracania i pochylania głowy często słychać trzask kręgów. Podwieszeniom stawów międzykręgowych towarzyszy ostry ból palący, zwany popularnie lumbago, oraz zaburzenia autonomiczne: ból głowy, zawroty głowy, ciemnienie oczu, kołatanie serca itp. Spontaniczne zmniejszenie podwichnięcia przynosi szybką ulgę.

W przypadku tworzenia osteofitów i wycięć na tylnej powierzchni kręgów objawy korzeniowe są później dodawane do ogólnych objawów osteochondrozy szyjnej:

• bóle głowy zlokalizowane z tyłu głowy i okolicy ciemieniowej;
• zmniejszona wrażliwość skóry po jednej stronie szyi;
• upośledzenie mowy i drętwienie języka;
• dyskomfort na zewnętrznej powierzchni ramienia;
• niewydolność oddechowa.

Gdy osteochondroza ma wpływ na trzeci krąg szyjny, odruchowy zespół kardialgiczny jest czasami obserwowany - silny ból za mostkiem z napromieniowaniem łopatki i barku, powodując zawał serca, szczególnie jeśli bólowi towarzyszy szybkie bicie serca. W przypadku uszkodzenia trzech dolnych kręgów ból i parestezje rozprzestrzeniają się od szyi do łopatki, przedramienia, dłoni i palców. Pacjenci mogą narzekać na drętwienie kończyn górnych, pieczenie, mrowienie lub „gęsią skórkę” wzdłuż nerwów.

Siedzący tryb życia, zwłaszcza nawyk siedzenia, wyciągania szyi do przodu, ma rozwój osteochondrozy szyjnej.

Osteofity znajdujące się na bocznych powierzchniach kręgów ściskają tętnicę kręgową, powodując kompleks wypadków naczyniowo-mózgowych, który nazywa się zespołem tętnicy kręgowej. Ta patologia objawia się częstymi atakami palącego bólu głowy, który rozprzestrzenia się od tyłu głowy do czubka głowy i skroni, podając ją do gałek ocznych. W niektórych przypadkach zamiast bólu głowy obserwuje się stałe uczucie ciężkości w głowie. Jednocześnie obserwuje się objawy wegetatywne:

• różnice ciśnienia krwi;
• kołatanie serca i zaburzenia rytmu;
• migrenowe jednostronne pulsujące bóle głowy, którym towarzyszy światłowstręt, nudności i wymioty;
• naruszenie termoregulacji (dreszcze, pocenie się, zimne kończyny);
• zawroty głowy, omdlenia i ataki zrzucane;
• zaburzona koordynacja ruchów;
• hałas i duszność w uszach;
• zmniejszona ostrość wzroku i zaburzenia widzenia: ciemnienie i podwójne widzenie, niewyraźne widzenie, błyski i kolorowe muchy przed oczami;
• zaburzenia snu;
• zmęczenie i labilność emocjonalna.

Diagnostyka

Ze względu na niską swoistość objawów i szeroką gamę objawów diagnozę osteochondrozy szyjnej przeprowadza się w kilku etapach. Powinieneś zacząć od konsultacji ze specjalistą - chirurgiem, ortopedą, neurologiem lub kręgowcem. Domniemana diagnoza jest ustalana na podstawie skarg pacjentów, wywiadu i wyników badań fizykalnych. Podczas badania pacjenta lekarz zwraca uwagę na ruchomość szyi, wrażliwość skóry i bolesne obszary odcinka szyjnego i obręczy barkowej, siłę i napięcie mięśniowe, nasilenie odruchów ścięgien.

Aby określić etap procesu patologicznego i zidentyfikować powikłania pacjenta, są one wysyłane do MRI kręgosłupa szyjnego. Dzięki wysokiej jakości wizualizacji twardych i miękkich tkanek wszystkie oznaki osteochondrozy szyjnej są wyraźnie widoczne na tomogramach - zmniejszenie wysokości krążków międzykręgowych, osteofitów, wysunięcie, wyciskanie, uszkodzenie nerwów i naczyń krwionośnych, zwapnienie więzadeł, ogniska resorpcji kości, zapalenie mięśni i stagnacja mięśni.

Prowadząc interesy, nie możesz stać długo na palcach ani trzymać rąk nad głową; lepiej jest użyć drabiny lub stać na stołku.

Jeśli MRI jest niedostępny, wykonuje się badanie rentgenowskie lub tomografię komputerową odcinka szyjnego w celu wykrycia osteofitów, choroby zwyrodnieniowej stawów i zmniejszenia gęstości kości. Zmiany tkanek miękkich są wizualizowane za pomocą ultradźwięków; w celu zbadania hemodynamiki i oceny stopnia uszkodzenia naczyń krwionośnych z zaawansowaną osteochondrozą szyjki macicy zaleca się dopplerografię naczyń szyi, a jeśli istnieje podejrzenie naruszenia rdzenia kręgowego, zaleca się mielografię kontrastową.

Zespół serca w osteochondrozie szyjnej różni się od dusznicy bolesnej i choroby niedokrwiennej serca. W wątpliwych przypadkach może być wymagana konsultacja kardiologa i badania czynnościowe serca - EKG i echokardiografia serca, testy wysiłkowe.

Leczenie osteochondrozy szyjnej

Osteochondroza kręgosłupa szyjnego wymaga kompleksowego leczenia. Podczas zaostrzeń głównym celem terapii jest złagodzenie bólu, zatrzymanie procesu zapalnego i przywrócenie krążenia włośniczkowego w dotkniętych obszarach. Pacjentom przepisuje się leki przeciwbólowe lub niesteroidowe leki przeciwzapalne, z których preferowane są inhibitory cyklooksygenazy-1 na bazie diklofenaku i nimesulidu. W przypadku silnych skurczów mięśni zaleca się noszenie kołnierza ortopedycznego; w razie potrzeby przepisać leki przeciwskurczowe i zwiotczające mięśnie.

W zespołach korzeniowych ze słabą odpowiedzią na leczenie farmakologiczne uciekają się do kontrolowanych promieniami rentgenowskimi blokad ograniczonych korzeni i zastrzyków steroidów. Aby poprawić metabolizm w krążkach międzykręgowych i uszkodzonych strukturach nerwowych, wskazane jest oczywiście podawanie witamin z grupy B. Wskazania do interwencji chirurgicznej stanowią powikłane wyciski, szczypanie rdzenia kręgowego i zespół bólu ciągłego.

Całkowite przywrócenie krążków międzykręgowych w osteochondrozie jest mało prawdopodobne, ale dzięki odpowiednim i odpowiednim środkom terapeutycznym można zatrzymać lub spowolnić postęp procesu zwyrodnieniowo-dystroficznego.

Po ustąpieniu ostrych objawów rozpoczynają oni fizjoterapię mającą na celu aktywację dopływu krwi do uszkodzonych obszarów i usuwanie produktów zapalenia. Dobrze sprawdzają się elektroforeza i ultrafonoforeza, magnetoterapia, terapia amplipulse, terapia falą uderzeniową, UHF i terapia diadynamiczna.

Zajęcia w grupach terapii ruchowej, pływanie i gimnastyka wodna przyczyniają się do szybkiego powrotu do sprawności ruchowej szyjki macicy. Możesz to zrobić w domu: najbardziej skuteczne ćwiczenia na osteochondroza szyjki macicy nie wymagają specjalnego sprzętu i symulatorów. Codzienny program rehabilitacji trwa 15–20 minut i obejmuje pięć prostych ćwiczeń. Każde ćwiczenie powtarza się 5 razy w wolnym, płynnym tempie, stopniowo zwiększając liczbę powtórzeń do 10-12 razy.

1. Zakręty i obroty głowy w prawo i lewo przy niezmienionej pozycji głowy i ramion.
2. Naprzemienny nacisk na czoło i szyję z lekkim napięciem w mięśniach szyi.
3. Pochylenie głowy, odrzuconej do tyłu, do dołu szyjnego i na bok. Przechylając w prawo, musisz dotknąć prawego ramienia do prawego ramienia, a lewego ucha - do lewego ramienia.
4. Naciśnięcie lewej skroni na dłoni lewej ręki, a następnie - prawej skroni na prawej dłoni.
5. Nachylenie podbródka do szyi z głową obracającą się najpierw w prawo, a następnie w lewo.

Środki medycyny alternatywnej i alternatywnej należy traktować z dużą ostrożnością i koordynować ich stosowanie z lekarzem prowadzącym. W przypadku braku przeciwwskazań możesz podjąć kurs refleksologii, osteopatii i hirudoterapii; terapia manualna jest ściśle przeciwwskazana. Zwykły masaż terapeutyczny osteochondrozy szyjnej daje bardziej zachęcające wyniki bez narażania pacjenta na niepotrzebne ryzyko.

Możliwe komplikacje i konsekwencje

Duża liczba autonomicznych splotów i naczyń krwionośnych, w tym tętnicy kręgowej i nerwu kręgowego, koncentruje się w okolicy szyi. Stawy łączące wystające przednie krawędzie kręgów są podatne na zwichnięcia i podwichnięcia, a trójkątny kształt otworu międzykręgowego w trzech dolnych kręgach szyjnych zwiększa prawdopodobieństwo uszkodzenia korzeni nerwowych przez wzrost kości i mięśni spastycznych. W rezultacie ryzyko połączenia zespołów uciskowych z osteochondrozą szyjki macicy jest wyższe niż w przypadku uszkodzenia innych części kręgosłupa.

Zwykły masaż terapeutyczny osteochondrozy szyjnej daje bardziej zachęcające wyniki bez narażania pacjenta na niepotrzebne ryzyko.

We wczesnych stadiach choroby powikłania są głównie związane z zapaleniem mięśni i skurczami mięśni. Zespół przedniego mięśnia łopatkowego rozwija się przy przedłużonym ucisku splotu nerwu ramiennego i tętnicy podobojczykowej ze skurczowym mięśniem przednim łopatki. Odruchowe podrażnienie wegetatywnych włókien nerwowych i niewystarczające ukrwienie tkanki mięśniowej objawia się bólem przedramienia i dłoni, który zwiększa się wraz ze skośną pozycją głowy i porwaniem ramienia. Po zmiażdżeniu dużych naczyń obserwuje się chłodzenie i obrzęk kończyn.

Uszkodzenie mięśni i ścięgien obręczy barkowej wywołuje zwyrodnieniowo-dystroficzne zmiany w stawie barkowym, powodując okołostawę barku i jednostronną atrofię mięśni barku i barku. Ból z postępującą okołostawą barku promieniuje od szyi do łopatki i pogarsza się, gdy leżysz na obolałej stronie.

Pojawieniu się profili i osteofitów towarzyszą zespoły korzeniowe, które z kolei mogą być komplikowane przez naruszenie rdzenia kręgowego. Ucisk rdzenia kręgowego często powoduje paraliż kończyn górnych, aw najcięższych przypadkach prowadzi do śmierci z powodu gwałtownego zahamowania czynności oddechowej. Ciężki zespół tętnicy kręgowej, który występuje na tle ciężkiej ataksji i zdekompensowanej dysfunkcji nerwowo-krążeniowej, grozi przekształceniem w niepełnosprawność i zwiększa ryzyko udaru niedokrwiennego i niedokrwienia rdzenia kręgowego.

Prognoza

Całkowite przywrócenie krążków międzykręgowych w osteochondrozie jest mało prawdopodobne, ale przy pomocy terminowych i odpowiednich środków terapeutycznych można zatrzymać lub spowolnić postęp procesu zwyrodnieniowo-dystroficznego, zapobiec powikłaniom i zmaksymalizować ruchliwość szyjki macicy. W przypadku zaawansowanej osteochondrozy odcinka szyjnego kręgosłupa, powikłanej licznymi wyciskami i zespołami kompresji, rokowanie jest bardziej ostrożne.

Zapobieganie

Zapobieganie osteochondrozie szyjki macicy należy rozważyć w dzieciństwie. Kształtowanie prawidłowej postawy, konsekwentne wzmacnianie mięśniowego gorsetu pleców i dobre odżywianie pomoże utrzymać zdrowie kręgosłupa w wieku dorosłym. Jeśli dziecko ujawni naruszenie postawy, płaskostopie i konsekwencje urazów porodowych, takich jak kręcz szyi lub dysplazja głowy stawu biodrowego, nie należy zaniedbywać programów rehabilitacyjnych: wiele patologii układu mięśniowo-szkieletowego związanych z osteochondrozą jest skutecznie leczonych przed skostnieniem szkieletu.

Według statystyk, jedna lub druga zmiana zwyrodnieniowo-dystroficzna w odcinku szyjnym kręgosłupa występuje u około połowy osób w wieku produkcyjnym.

Jeśli zawód pacjenta wymaga siedzącego trybu życia, musisz wybrać ergonomiczne krzesło biurowe z podparciem szyi i dołączyć materac ortopedyczny i niską twardą poduszkę do zestawu pościeli. Nie zaleca się spania na miękkich sofach i pancernych łóżkach; lepiej wybrać model o umiarkowanie twardej równej powierzchni. Podczas pracy, co 45-60 minut, zaleca się wykonywanie ćwiczeń na szyję, a w czasie wolnym częściej ćwiczyć i chodzić. Dobry efekt dają zajęcia pływania i aerobiku w wodzie, joga, qigong i pilates; Moc i traumatyczne sporty najlepiej wykluczyć. Podczas zajęć należy unikać ostrych ruchów, a plecy powinny być na poziomie. Prowadząc interesy, nie możesz stać długo na palcach ani trzymać rąk nad głową; lepiej jest użyć drabiny lub stać na stołku. Dwa lub trzy razy w roku nie przeszkadza mu masaż terapeutyczny w strefie kołnierza szyjnego.

Dieta powinna zawierać wystarczającą ilość białka, witamin i minerałów, jeśli to możliwe, zawierać galaretki, galaretki rybne i owoce morza - źródła naturalnego kolagenu. Odrzucenie złych nawyków pomaga utrzymać aktywne krążenie w krążkach międzykręgowych.