Anembryonia

Anembryony to ciąża patologiczna, w której w jamie płodowej komórki jajowej nie ma zarodka. Oznacza to, że kobieta zaszła w ciążę, a zapłodnione jajo jest wszczepiane w błonę śluzową macicy. Jednak pod wpływem pewnych czynników zarodek zatrzymał rozwój, a jajo płodu nadal rosło. Dlatego ta patologia nazywana jest również zespołem pustych jaj.

Anembryonia jest częstym powikłaniem ciąży obserwowanym u około 15% kobiet w ciąży w pierwszym trymestrze ciąży. Choroba ma silny negatywny wpływ na stan psycho-emocjonalny kobiety, szczególnie jeśli ciąża była nie tylko pożądana, ale także długo oczekiwana. W takich przypadkach u pacjentów często występuje obniżony nastrój, sen się pogarsza, aw ciężkich przypadkach doświadczany stres może powodować depresję.

Przyczyny anembronii i czynniki ryzyka

Obecnie dokładne przyczyny anembryo nie są znane. Uważa się, że główną rolę w śmierci zarodka we wczesnych stadiach rozwoju odgrywają czynniki genetyczne, tj. Nieprawidłowy chromosom zarodka u płodu może prowadzić do wystąpienia pamięci. Jeśli pełne jajo zostanie zapłodnione przez patologicznie zmienione plemniki lub odwrotnie, przez patologicznie zmienione jaja przez zdrowe plemniki, płód jest gorszy, słaby, prawdopodobnie nieżywy, a ciało kobiety się go pozbywa.

Czynniki ryzyka, które znacznie zwiększają ryzyko rozwoju anembryo, to:

• nadużywanie alkoholu podczas fazy planowania i podczas ciąży;
• palenie
• uzależnienie i nadużywanie substancji;
• stan chronicznego stresu spowodowany sytuacjami konfliktowymi w domu lub w pracy;
• stan silnego ostrego stresu (śmierć ukochanej osoby, katastrofa itp.) występująca w pierwszych tygodniach ciąży;
• znaczące patologiczne wahania w tle hormonalnym;
• narażenie kobiety na promieniowanie jonizujące, substancje toksyczne we wczesnych stadiach ciąży;
• ostre choroby zakaźne spowodowane przez wirusy (grypa, różyczka, ospa wietrzna) lub bakterie (odmiedniczkowe zapalenie nerek, zapalenie pęcherza, zapalenie płuc).

Przyczynami pamięci mogą być palenie, picie, uzależnienie od narkotyków.

Nadmierny wysiłek fizyczny wykonywany przez kobietę we wczesnych stadiach ciąży może być również przyczyną wspomnień. Dlatego to powikłanie często obserwuje się u profesjonalnych sportowców, którzy nie przerywają ciężkiego treningu po ciąży.

Anembryonia sama w sobie nie wpływa negatywnie na zdrowie fizyczne kobiety, ale może powodować zaburzenia psychiczne (bezsenność, depresja, obojętność wobec środowiska, depresja) i konflikty w rodzinie.

Objawy anembryo

Brak zarodka w jaju płodowym przebiega bezobjawowo, to znaczy, że objawy zarodka są podobne do oznak normalnej wczesnej ciąży:

• ustanie funkcji miesiączki (fizjologiczny brak miesiączki);
• obrzmienie i powiększenie gruczołów mlecznych;
• u kobiet w ciąży siara może być wydalana;
• wzrost poziomu gonadotropiny kosmówkowej (hCG);
• nudności, wymioty, ślinienie i inne objawy wczesnej toksyczności u kobiet w ciąży;
• wzrost wielkości macicy.

Objawy anembryo nie różnią się od oznak wczesnej ciąży

W nierozpoznanych przypadkach pierwszą oznaką wspomnienia może być spontaniczna aborcja, tj. Poronienie. Stan ten charakteryzuje się pojawieniem się krwawych wydzielin z dróg rodnych, które mogą mieć różne intensywności, od drobnych rozmazów do obfitych, wymagających natychmiastowej pomocy lekarskiej. W niektórych przypadkach pojawieniu się plamienia towarzyszy ból w okolicy miednicy.

Diagnostyka

Lekarz może zasugerować wspomnienie u kobiety w ciąży, stosując następujące objawy:

• niedopasowanie wielkości macicy do oczekiwanego wieku ciążowego (opóźnienie w wielkości);
• opóźniony wzrost stężenia gonadotropiny kosmówkowej, która nie odpowiada przewidywanemu wiekowi ciążowemu.

Niedokrwistość można wykryć za pomocą ultradźwięków, począwszy od 7 tygodnia ciąży

Potwierdź, że rozpoznanie niedokrwistości jest możliwe tylko na podstawie wyników badania ultrasonograficznego jamy macicy. Na echogramie określa się jajo płodowe, w którym nie ma woreczka żółtkowego ani zarodka. Biorąc pod uwagę prawdopodobieństwo błędu diagnostycznego, zaleca się kobiecie powtórzenie badania ultrasonograficznego po 7-10 dniach. Tylko wtedy, gdy zarodek nie zostanie wykryty podczas tego badania, zostanie postawiona ostateczna diagnoza pamięci.

Leczenie

Leczenie anembryo polega na sztucznym przerwaniu ciąży. Czasami w dość rzadkich przypadkach lekarze stosują taktykę oczekiwania i zobaczenia, tzn. Oczekują, że samo ciało kobiety odrzuci gorsze jajo płodu i nastąpi spontaniczna aborcja.

Do sztucznego przerwania ciąży stosuje się metody medyczne i chirurgiczne. Większość specjalistów woli aborcję medyczną, jako najbardziej delikatną metodę. Kobieta jest przepisywana na leki, które znacznie zwiększają napięcie mięśni macicy, a tym samym przyczyniają się do wydalenia pustego jaja płodowego z jej jamy.

Aborcję chirurgiczną metodą instrumentalnego łyżeczkowania jamy macicy najczęściej stosuje się w przypadkach, gdy u pacjenta występuje niepełne samoistne poronienie, któremu towarzyszy ciężkie krwawienie.

Aborcja medyczna - najbardziej oszczędna metoda aborcji w anembryo

Aborcjonalny materiał jest wysyłany do badania histologicznego. W niektórych przypadkach możliwe jest przeprowadzenie badań genetycznych, jednak konieczne jest przestrzeganie szeregu warunków, które nie zawsze są wykonalne (w przypadku badań genetycznych umierające komórki nie są konieczne, ale dzielą komórki).

Po aborcji przeprowadzana jest antybiotykoterapia, przepisywane są leki poprawiające funkcje układu odpornościowego.

Jeśli u pacjenta rozwinie się stan depresyjny, może być wskazane przepisanie leków przeciwdepresyjnych, uspokajających. Zaleca się konsultację z psychoterapeutą.

Kolejną ciążę należy zaplanować nie wcześniej niż sześć miesięcy po anembryo.

Możliwe konsekwencje i komplikacje

Anembryonia sama w sobie nie wpływa negatywnie na zdrowie fizyczne kobiety, ale może powodować zaburzenia psychiczne (bezsenność, depresja, obojętność wobec środowiska, depresja) i konflikty w rodzinie.

Sztucznej aborcji mogą towarzyszyć następujące powikłania:

• krwawienie z macicy;
• uszkodzenie szyjki macicy;
• pęknięcie macicy;
• zaburzenie krwawienia (rozwój DIC, koagulopatia);
• uczulenie na rezus;
• niepełna ekstrakcja komórki jajowej;
• wtórna bezpłodność;
• perforacja ciała macicy.

Jednym z najbardziej niebezpiecznych powikłań sztucznego przerwania ciąży jest ostre zapalenie błony śluzowej macicy, które z kolei może powodować sepsę, wstrząs zakaźny i śmierć pacjenta.

Według statystyk wskaźnik śmiertelności w sztucznych aborcjach medycznych jest mniejszy niż 0,05 na 100 000 wykonanych interwencji i zależy od metodologii aborcji, a także od okresu, w którym dokonano aborcji.

Prognoza

Ogólnie prognozy dotyczące życia i funkcji rozrodczych są korzystne. Kolejną ciążę należy zaplanować nie wcześniej niż sześć miesięcy po anembryo. Ten czas jest niezbędny do przywrócenia ciała kobiety. W większości przypadków powtarzające się ciąże przebiegają normalnie i kończą się porodem na czas.

W przypadkach, gdy jedno lub oboje rodzice cierpią na jakąkolwiek chorobę genetyczną, kobieta może doświadczać powtarzających się przypadków nierozwiniętej (zamrożonej) ciąży, w szczególności wspomnienia.

Zapobieganie

Specyficzna profilaktyka anembryo nie została opracowana. Aby zapobiec rozwojowi tej patologii, zaleca się, aby para małżeńska była odpowiedzialna za etap planowania ciąży. Małżonkowie powinni przejść badanie lekarskie, wyleczyć wszystkie zidentyfikowane choroby. Bardzo ważne jest prowadzenie zdrowego stylu życia (porzucenie złych nawyków, właściwe odżywianie, umiarkowana aktywność fizyczna, przestrzeganie reżimu pracy i odpoczynku). Od pierwszych dni ciąży kobieta powinna być pod stałym nadzorem położnika-ginekologa i porzucić nadmierny wysiłek fizyczny.

Anembryonia jest częstym powikłaniem ciąży obserwowanym u około 15% kobiet w ciąży w pierwszym trymestrze ciąży.

W kolejnych ciążach dla par zaleca się poradnictwo genetyczne.

Jeśli przyczyną anembryonii jest patologia nasienia, zaleca się sztuczne zapłodnienie nasieniem dawcy lub procedurę ICSI, w której embriolog używa mikroskopu do wyboru najbardziej ruchliwych plemników o normalnej strukturze morfologicznej. Następnie za pomocą specjalnego mikroigła jeden z wybranych plemników wstrzykuje się do jamy komórki jajowej, uzyskanej wcześniej od kobiety. Następnie zapłodnione jajo przenosi się do jamy macicy, gdzie jest wszczepiane.

W przypadkach, w których przyczyną anembryonii jest patologia komórki jajowej lub obecność mutacji genetycznych u kobiety, zapłodnienie in vitro (IVF) przy użyciu jaja dawcy można polecić małżeństwu. Innym rozwiązaniem tej sytuacji może być surogacja.