Krótkowzroczność

Ogólna charakterystyka choroby

Krótkowzroczność lub krótkowzroczność jest częstym naruszeniem refrakcji oka, co prowadzi do słabego widzenia. Krótkowzroczni ludzie nie widzą obiektów daleko od nich. Ta cecha widzenia jest często spowodowana nieprawidłowym kształtem gałki ocznej. W przypadku krótkowzroczności ma owalny kształt, więc skupienie promieni nie występuje na samej siatkówce, ale przed nią, a obraz jest rozmazany.

Rozciąganie gałki ocznej z krótkowzrocznością prowadzi do jeszcze poważniejszych zaburzeń widzenia spowodowanych dystrofią siatkówki. Stopniowo staje się cieńszy i może oderwać się lub odkleić w wyniku obrażeń lub upadku.

Krótkowzroczność jest głównie chorobą młodszego pokolenia. Na całym świecie cierpi z tego powodu co najmniej 1 miliard osób, z których większość to dzieci w wieku szkolnym i inne osoby w wieku do 30 lat.

Formy, stopnie, rodzaje krótkowzroczności

Krótkowzroczność u dzieci może być wrodzona. W takim przypadku dziecko już urodziło się z zaburzeniami refrakcji oka i od bardzo młodego wieku wymaga korekcji krótkowzroczności.

Dziedziczna postać choroby występuje u 1 roku do 18 lat u połowy dzieci, których rodzice cierpią na krótkowzroczność.

Rozwój nabytej krótkowzroczności u dzieci w wieku 7-16 lat jest najczęściej spowodowany pracą wizualną w złych warunkach (z niewłaściwym oświetleniem lub lądowaniem podczas pracy pisemnej, a także nadmiernym entuzjazmem dla komputera). Jednak choroba w tym przypadku wywołuje również czynniki dziedziczne - predyspozycje do osłabienia mięśni oka i nieregularnego kształtu gałki ocznej.

Pod względem ciężkości choroby krótkowzroczność może być słaba (do 3,0 dioptrii), umiarkowana (do 6,0 dioptrii) i silna (powyżej 6,0 dioptrii).

W zależności od charakteru rozwoju choroby wyróżnia się stacjonarne i postępujące typy krótkowzroczności. Przy pierwszym typie krótkowzroczności wzrok pacjenta jest osłabiony, ale z czasem nie ulega pogorszeniu. Postępująca krótkowzroczność u dzieci i dorosłych charakteryzuje się stałym spadkiem ostrości wzroku do kilku dioptrii rocznie.

Diagnoza krótkowzroczności

W przypadku krótkowzroczności nie ma innych oczywistych zmian morfologicznych w strukturze narządów wzroku, z wyjątkiem owalnego kształtu gałki ocznej. Obecność krótkowzroczności u dzieci można podejrzewać, obserwując zachowanie dziecka: jednym z oczywistych objawów krótkowzroczności jest zezowanie, dzięki czemu obraz staje się wyraźniejszy.

Okulista wyjaśnia diagnozę podczas badania wzroku zgodnie z tabelą Sivtsev. Lekarz może używać okularów korekcyjnych. Refrakcję fizyczną i kliniczną oka z krótkowzrocznością sprawdza się za pomocą oftalmometru, refraktometru i / lub dioptrii. W celu lepszej widoczności dna pacjenta wykonuje się wstępnie cipoplegię - rozszerzenie źrenicy za pomocą atropiny lub skopalominy.

Ftalografograf echowy służy do ustalenia etiologii krótkowzroczności. Pozwala obliczyć oś strzałkową oczu (odległość od środka siatkówki do obszaru widzenia). Wyniki są skorelowane z wiekiem pacjenta i tylko na podstawie jakościowo-ilościowej oceny refrakcji ustalona jest diagnoza i planowane jest leczenie krótkowzroczności.

Zachowawcze leczenie krótkowzroczności

Zadanie zachowawczej korekcji krótkowzroczności - bez operacji, tylko za pomocą okularów, technik kontaktowych lub sprzętowych w celu zmiany nieprawidłowego załamania oka.

Okulary są najbardziej tradycyjnym sposobem korygowania krótkowzroczności. Dzięki dokładnemu wyborowi soczewek możesz zapewnić wygodne widzenie i wyeliminować zmęczenie oczu. Korekcja okularów jest jedną z najczęstszych metod leczenia krótkowzroczności u dzieci. Ma jednak również swoje wady: niedogodności podczas uprawiania sportu, ograniczone widzenie peryferyjne, zaburzenia percepcji przestrzennej i uraz.

Korekcję kontaktową krótkowzroczności za pomocą soczewek można stosować w trybie dziennym lub nocnym. W drugim przypadku soczewka korekcyjna podczas snu zmienia krzywiznę rogówki i zapewnia efekt normalnego widzenia na następny dzień.

Soczewki do korekcji krótkowzroczności są wygodne i mogą znacznie poprawić widzenie. Są jednak przeciwwskazane do noszenia podczas chorób zakaźnych. Możliwe jest również zranienie oka lub zakażenie w wyniku niewłaściwego noszenia lub używania niesterylnych soczewek.

W leczeniu krótkowzroczności stosuje się szklane masażery, korekcyjne programy komputerowe, ultradźwięki, laser na podczerwień i magnetoterapię, masaż próżniowy, a także stymulację elektryczną. Kurs zachowawczej korekcji krótkowzroczności jest opracowywany indywidualnie średnio przez 10 dni z naprzemiennym użyciem do 5 różnych urządzeń.

Do wyboru soczewek okularowych należy podchodzić niezwykle odpowiedzialnie, niskiej jakości optyka może prowadzić do nasilenia objawów krótkowzroczności.

Chirurgiczne leczenie krótkowzroczności

Laserowa korekcja wzroku jest najmniej niebezpiecznym rodzajem operacji krótkowzroczności. Procedura polega na zmianie krzywizny rogówki za pomocą wiązki laserowej. Leczenie odbywa się w warunkach ambulatoryjnych przy użyciu znieczulenia miejscowego. Minimalnie inwazyjna chirurgia laserowa krótkowzroczności trwa do 60 sekund. Jego działanie utrzymuje się przez całe życie, a po zastosowaniu tej techniki pacjent nie potrzebuje już optycznych metod korekcji wzroku - soczewek lub okularów.

Leczenie laserowe jest przeciwwskazane w przypadku krótkowzroczności u dzieci, w czasie ciąży, laktacji, zaćmy, jaskry, a także w celu intensywnego postępu choroby. W takim przypadku zaleca się skleroplastykę. Podczas niej twardówka jest wszczepiana pacjentowi, aby zapobiec dalszemu rozciąganiu gałki ocznej. Kolejnym krokiem w leczeniu krótkowzroczności jest laserowa korekcja wzroku.

Innym rodzajem operacji krótkowzroczności jest koagulacja laserowa pacjentowi z dystrofią siatkówki. Ta technika nie poprawia widzenia, ale zapobiega dalszemu przerzedzaniu, oderwaniu lub pęknięciu siatkówki.

Operacja krótkowzroczności z wszczepieniem soczewki kontaktowej do oka wykonywana jest z przeciwwskazaniami do laserowej korekty choroby. Materiał soczewki jest zgodny z tkankami oka i ma dożywotnią gwarancję. W tym samym czasie zachowana jest naturalna soczewka, a stała poprawa widzenia następuje 5-6 godzin po zabiegu.