Nadmiar jodu

Jod jest pierwiastkiem śladowym niezbędnym dla każdej osoby. Przede wszystkim jest to konieczne do normalnego funkcjonowania tarczycy. Dlatego wraz ze spadkiem lub odwrotnie nadmiarem jodu w organizmie zmienia się jego praca, a raczej synteza hormonów tarczycy jest zakłócona.

Dzienne spożycie jodu nie powinno przekraczać 150 mcg. Ta norma jest nieco większa dla kobiet w ciąży i karmiących: do 175-200 mikrogramów dziennie. W przypadku dzieci normę oblicza się na podstawie wieku.

W warunkach laboratoryjnych potwierdzono, że przyjmowanie jodu do 500-1000 mikrogramów dziennie przez długi czas nie prowadzi do zmiany w funkcjonowaniu tarczycy. Zużycie ponad 1000 mikrogramów dziennie często powoduje rozwój chorób wywołanych przez jod. Jest to dość duża grupa chorób tarczycy, którym towarzyszy rozwój niedoczynności lub nadczynności tarczycy.

Stosowanie jednocześnie dużej ilości jodu jest wyjątkowo niebezpieczne dla ludzi.

Zatrucie jodem nazywa się jodizmem. Częściej niż nie, nadmiar jodu w organizmie wpływa na osoby zatrudnione przy produkcji z użyciem jodu.

Jodizm może rozwinąć się poprzez wdychanie oparów jodu, przy długotrwałym stosowaniu preparatów jodu, ze zwiększoną wrażliwością na jod lub jego indywidualną nietolerancją.

Objawy nadmiaru jodu w ciele.

Zatrucie jodem może być ostre lub przewlekłe.

Ostre rozwija się po otrzymaniu dużej dawki jodu w krótkim czasie. Przewlekłe zatrucie może rozwijać się przez lata, dając wymazany obraz kliniczny.

W wyniku ostrego zatrucia może rozwinąć się ostra niewydolność serca i obrzęk płuc, które bezpośrednio zagrażają życiu pacjenta. Jednak warunki te są niezwykle rzadkie. Częściej głównymi objawami nadmiaru jodu są podrażnienia błon śluzowych lub skóry.

Objawy nadmiaru jodu:

  • Podrażnienie błon śluzowych dróg oddechowych, które objawia się kaszlem, łaskotaniem, obecnością wydzieliny śluzowej z nosa.
  • Podrażnienie spojówek: łzawienie, zaczerwienienie oczu. W niektórych przypadkach proces zapalny może być opóźniony. Przewlekłe zapalenie powiek, zapalenie spojówek, rzadziej zaćma, uszkodzenie nerwu wzrokowego, a widzenie z czasem maleje.
  • Ślinienie, w wyniku podrażnienia i obrzęku gruczołów ślinowych.
  • Uszkodzenie skóry z nadmiarem jodu nazywa się jododermą. Częściej występuje na skórze twarzy, szyi, kończyn. Przejawia się w postaci trądziku, któremu towarzyszy swędzenie lub pieczenie. Elementy trądzikowe są podatne na fuzję. Następnie powstają miękkie bolesne formacje o niebiesko-fioletowym kolorze do 3 cm średnicy. Ponadto zmiany skórne mogą mieć postać pokrzywki, rodzaju różycy. Jedną z najcięższych form uszkodzenia skóry z nadmiarem jodu w ciele jest guzkowa postać jododermy. Jeśli skóra wejdzie w kontakt z jodem w postaci kryształów, mogą wystąpić oparzenia lub zapalenie skóry. Oparzenia są wystarczająco głębokie. W niektórych przypadkach powstają wady wrzodowe, które są trudne do wyleczenia.

Rzadsze objawy nadmiaru jodu:

- smak metalu w ustach;

- specyficzny zapach z ust i przebarwienia błony śluzowej jamy ustnej;

- zawroty głowy, ból głowy;

- opóźnienie świadomości;

- pieczenie i ból gardła, chrypka, pragnienie;

- uszkodzenie przewodu żołądkowo-jelitowego: biegunka, aw rezultacie utrata masy ciała, skurcze, ogólne osłabienie;

- toksyczne zapalenie wątroby z następującymi objawami: ból w prawym podżebrzu, zażółcenie skóry i błon śluzowych;

- uszkodzenie dróg oddechowych w dowolnym oddziale: zapalenie tchawicy, zapalenie gardła, zapalenie zatok, zapalenie oskrzeli itp.;

- uszkodzenie nerek;

- osłabienie obrony organizmu, aw rezultacie częste ostre infekcje wirusowe układu oddechowego, zapalenie płuc itp.

Diagnoza nadmiaru jodu.

Diagnoza jest prosta i oparta na starannie zebranej historii choroby. Zatrucie jodem często występuje u osób pracujących w przedsiębiorstwie związanym z produkcją, produkcją jodu, w wyniku czego takie zatrucie mogą mieć charakter zbiorowy.

Jeśli podejrzewasz nadmiar jodu, określa się jego poziom we krwi i moczu.

Leczenie nadmiaru jodu w organizmie.

W ostrym zatruciu skóra jest oczyszczana, żołądek myje się 5% roztworem tiosiarczanu sodu.

W przypadku przewlekłego zatrucia jodem eliminowany jest mechanizm przyjmowania jodu do organizmu (jedzenie, praca w niebezpiecznej pracy).

Równolegle prowadzona jest terapia mająca na celu skorygowanie tarczycy, a także innych narządów i układów.

W przypadku naruszenia metabolizmu wodno-elektrolitowego wykonywana jest terapia infuzyjna.