Piekarz Cyst

Torbiel Bakera (Becker, wyrostek podkolanowy) jest nagromadzeniem płynu stawowego w rozciągniętym worku między ścięgienami znajdującym się w obszarze podkolanowym. Powstaje z różnymi chorobami stawu kolanowego. Jest to łagodny nowotwór występujący w każdym wieku, ale częściej u osób starszych. W wielu przypadkach jest to bezobjawowe. Skargi pojawiają się zwykle ze znacznym rozmiarem i rozwojem powikłań. Istnieją różne opcje leczenia patologii: zachowawcze i chirurgiczne.

Torbiel kolana Bakera - co to jest?

Za kolanem ścięgna łydek i mięśni półbłoniastych. Między nimi połowa zdrowych osób ma torbę między ścięgienami, która jest wariantem normalnego rozwoju. Mechanizm powstawania torbieli Bakera zależy od obecności lub braku połączenia między tą torbą a stawem kolanowym.

Połączenie jamy stawowej i worka ścięgna stawowego

Opcja formacji

Jest wiadomość

Wystąpienie procesu zapalnego w stawie, któremu towarzyszy nadmierne wytwarzanie mazi stawowej, prowadzi do jego wejścia do torebki stawowej. Ten ostatni jest rozciągnięty i faktycznie powstaje przepuklina dołu podkolanowego lub torbieli. W ten sposób powstaje większość formacji wnęki płynów w tym obszarze.

Brakująca wiadomość

Niektóre formacje torbielowate nie mają związku z jamą stawową, istnieją w izolacji. W tym przypadku nadmierne nagromadzenie płynu w woreczku śluzowym zlokalizowanym między ścięgnami mięśni jest spowodowane jego pierwotnym stanem zapalnym. Ten proces nazywa się zapaleniem kaletki.

Przyczyny przepukliny dołu podkolanowego

Przyczynami powstawania nowotworu mogą być stany zapalne, urazy pourazowe, zmiany zwyrodnieniowe w śródstawowych strukturach stawu kolanowego. Należą do nich:

  • urazy (uszkodzenie łąkotki, łzy chrząstki, podwichnięcia, stłuczenia itp.);
  • deformująca artroza;
  • zapalenie stawów (gruźlica, reumatoidalne itp.);
  • zmiany w łuszczycy, amyloidozie, sarkoidozie.

Nadwaga, szczególnie u osób starszych, systematyczne obciążenie stawów u osób uprawiających sport, wykonujących ciężką pracę fizyczną, przenoszących duże obciążenia, są uważane za czynniki, które wywołują rozwój patologii.

Objawy

Objawy kliniczne w okolicy kolana zależą w dużej mierze od wielkości torbielowatej masy. Przy małej średnicy edukacji skargi mogą być nieobecne. Wzrost prowadzi do kompresji otaczających tkanek i pojawienia się:

  • guzy w jamie podkolanowej;
  • ból, uczucie pełności, dyskomfort w okolicy podkolanowej;
  • obrzęk tylnej części kolana;
  • ograniczenia ilości ruchu w kolanie;
  • trudności w chodzeniu;
  • zanik mięśni nogi i stopy;
  • zmniejszona wrażliwość w dolnej części nogi i stopy;
  • zaburzenia przepływu krwi w naczyniach nogi i stopy.

W przypadku braku leczenia rozwijają się poważne komplikacje.

Rodzaj komplikacji

Objawy

Przerwa

Zawartość torbielowatej jamy przez przestrzenie międzymięśniowe spływa w dół, co prowadzi do rozwoju niezakaźnego procesu zapalnego. Przejawia się to bólem, obrzękiem, zaczerwienieniem i swędzeniem skóry nogi, wzrostem miejscowym, a czasem ogólną temperaturą.

Zakrzepica żył głębokich nogi

Występuje w wyniku ucisku żyły podkolanowej: pękający ból w dotkniętej kończynie, obrzęk dolnej części nogi i stopy, sinica skóry, miejscowy wzrost temperatury.

Zakrzepowe zapalenie żył głębokich żył

Występuje z powodu zakrzepicy na tle stanu zapalnego ściany żyły, któremu towarzyszy ból w zakrzepowej żyle, gorączka, dreszcze, obrzęk kończyny.

Kompresja nerwów (strzałkowa, piszczelowa, udowa)

W przypadku porażki

Nerw brzuszny: naruszenie przedłużenia stopy i palców, upośledzona wrażliwość przednio-bocznej powierzchni podudzia, tylnej części stopy, ból na zewnętrznej powierzchni podudzia i stopy;

· Nerw piszczelowy: zaburzenie zgięcia stopy w dół i upośledzony ruch palców, upośledzenie dotyku i wrażliwość na ból na tylnej powierzchni podudzia, na podeszwie;

· Nerw udowy: tępe uczucie, osłabienie wrażliwości skóry przyśrodkowej krawędzi kolana, podudzia, stopy i bólu, nasilone przez przedłużenie dolnej części nogi.

Powstawanie zwapnień (lokalne osadzanie soli wapnia)

Zwapnienie występuje z powodu chondromatozy (zwyrodnienia błony maziowej do chrząstki), a następnie zwapnienia. Prowadzi to do uporczywego, tj. Uporczywego bólu w stawie kolanowym.

Przy braku odpowiednio wcześnie odpowiedniej terapii zakrzepicy żył głębokich nogi możliwe jest oderwanie i migracja zakrzepu, co prowadzi do rozwoju tak groźnych powikłań, jak zatorowość płucna.

Diagnostyka

Rozpoznanie przepukliny okolicy podkolanowej przeprowadza się na podstawie badania skarg pacjentów, badania i dodatkowych metod badania, które obejmują:

  • Prześwietlenie kolana w bezpośredniej projekcji;
  • badanie ultrasonograficzne;
  • przekroje osiowe (w płaszczyźnie prostopadłej do linii środkowej ciała) tomografii komputerowej;
  • rezonans magnetyczny.

Podczas badania ultrasonograficznego torbielowata formacja na monitorze urządzenia i zdjęcia zwykle przyjmuje postać wydłużonej formy o wyraźnych, równych konturach i gęstej kapsułce.

W szczególnie trudnych przypadkach możliwa jest artroskopia stawu kolanowego. Ta manipulacja odbywa się poprzez wprowadzenie do stawu za pomocą mikroskopy specjalnego urządzenia optycznego - artroskopu.

Rozpoznanie torbieli Bakera jest zwykle proste.

Diagnostyka różnicowa

Przepuklinę podkolanową dołu należy odróżnić od chorób o podobnych objawach.

Choroba

Znaki charakterystyczne

Krwiak (ograniczone gromadzenie krwi podczas pękania naczynia) w okolicy podkolanowej

Krwiak prawie zawsze poprzedza uszkodzenie stawów; charakteryzuje się: jednostronnym wyglądem, brakiem połączenia z jamą stawową, zwykle lokalizacją domięśniową.

Lipoma (guz tłuszczowy, tłuszcz)

Tworzenie się miękkiej konsystencji, bezbolesne przy dotykaniu, ruchome, powoli rosnące i często bezobjawowe.

Tętniak (wypukłość ściany) tętnicy podkolanowej

Nowotwór przypominający pulsowanie, ze znacznymi rozmiarami, któremu towarzyszą zaburzenia krążenia: obrzęk, ból, chłód kończyn, bladość skóry, zmniejszona wrażliwość, drętwienie.

Nowotwór złośliwy (mięsak maziowy)

Tworzenie się różnych konsystencji bez wyraźnych granic, siedzący tryb życia, bolesny, ograniczający ruchomość kończyny w stawie kolanowym.

Jak leczyć torbiel piekarza kolanowego

Taktyki terapeutyczne w stosunku do torbieli podkolanowej są możliwe zarówno zachowawczo, jak i operacyjnie. Małe bezobjawowe formacje regionu podkolanowego można po prostu zaobserwować w dynamice. W niektórych przypadkach stopniowo niezależnie zmniejszają rozmiar i przechodzą.

Leczenie torbieli Bakera bez operacji

Cystę nakłuwa się wydrążoną igłą o dużej średnicy z odsysaniem zawartości, a następnie wprowadzeniem kortykosteroidów (hydrokortyzon itp.) Do jamy. Konserwatywne taktyki rzadko prowadzą do zniknięcia patologii, często występuje nawrót.

Kiedy zakażenie jamy torbielowatej jest przepisywane lekom przeciwbakteryjnym i przeciwzapalnym, procedury fizjoterapeutyczne.

Domowe metody leczenia patologii mogą nieco zmniejszyć obrzęk, znieczulić. Najbardziej znanymi recepturami ludowymi są kompresy ze złotym wąsem, łopianem. Ale nie są w stanie radykalnie wyleczyć pacjenta. Nie należy tracić czasu, szczególnie w przypadku powikłań, w których to przypadkach wymagana jest wykwalifikowana pomoc medyczna.

Leczenie chirurgiczne

Radykalne leczenie to operacja. Jest to konieczne do:

  • szybki wzrost;
  • znaczne rozmiary przepukliny podkolanowej;
  • występowanie powikłań;
  • nieskuteczność leczenia zachowawczego.

Lekarz wykonuje wycięcie torbieli w znieczuleniu miejscowym: miejsce połączenia z szwami w jamie stawowej, bandażami i formacją jest usuwana. Po operacji pokazano ciasny bandaż i tymczasowe ograniczenie obciążenia.

Istnieje endoskopowa technika usuwania wykonywana za pomocą artroskopu. Pozwala zmniejszyć inwazyjność operacji. Wykonanie podczas operacji dodatkowej koagulacji zespolenia między przepukliną podkolanową a jamą stawową zapobiega rozwojowi nawrotów, poprawia długoterminowe wyniki terapii.

Zapobieganie

Aby zapobiec tworzeniu się torbieli Bakera, konieczne jest leczenie współistniejącej patologii śródstawowej, dawkowanie obciążenia i normalizacja masy ciała.