Nasze życie wiąże się ze stałym napięciem. Stres, osłabienie, bezsenność i zmęczenie to znane objawy, prawda? Czy wiesz, że takie objawy mogą być przyczyną dość poważnej choroby? Jak więc rozumiesz, czy to tylko zwykłe zmęczenie i po prostu musisz odpocząć, czy też funkcjonowanie tak ważnego narządu, jak tarczyca, jest zaburzone?
Trochę o tarczycy
Tarczyca wytwarza hormony, które wpływają na prawie wszystkie procesy metaboliczne w ludzkim ciele. Naruszenie jego funkcji może być różne, zaczynając od wola (powiększonej tarczycy), który nie wymaga specjalnego leczenia, a kończąc na onkologii. Najczęstszymi nieprawidłowościami w tarczycy są zaburzenia produkcji hormonów tarczycy. Niewystarczająca produkcja tych ważnych hormonów prowadzi do stanu zwanego niedoczynnością tarczycy, a nadmierna produkcja prowadzi do nadczynności tarczycy.
Kobiety są bardziej podatne na choroby tarczycy. Patologia tarczycy może przekształcić zrównoważoną i pewną siebie kobietę w furię, której wszyscy będą starali się unikać. U mężczyzn tarczyca jest bardziej posłuszna i znacznie rzadziej działa wadliwie. Nie jest to zaskakujące, ponieważ u mężczyzn wszystkie narządy wewnętrzne działają zgodnie z bardziej stabilnym harmonogramem, z wyjątkiem harmonogramu z wyjątkiem na przykład 8 marca.
Ale w kobiecym ciele wszystko jest znacznie poważniejsze. Miesiączka, ciąża i poród, karmienie piersią, menopauza - wszystkie te procesy znacząco wpływają na funkcjonowanie tarczycy.
Mimo niewielkich rozmiarów (waga około 25 g) tarczyca bierze udział w prawie wszystkich procesach zachodzących w organizmie. Stan skóry i włosów, rozwój kobiecej piersi, zdolność zajścia w ciążę, skuteczne przetrwanie i urodzenie zdrowego dziecka w dużej mierze zależą od jego pracy.
Hormony wytwarzane przez tarczycę wpływają na masę ciała, apetyt i sen, zdolności umysłowe i fizyczne, pracę układu sercowego oraz siłę kości. Tarczyca wpływa również na funkcjonowanie układu odpornościowego i rozwój mechanizmów procesu starzenia.
Przyczyny choroby tarczycy
W około 50–60% przypadków patologią tarczycy jest dziedziczność. Częściej oczywiście sama choroba nie jest dziedziczna, ale jest predyspozycją do niej. Pod wpływem pewnych czynników środowiskowych choroba może się z czasem wyczuć lub nigdy się nie objawić.
Nadczynność tarczycy
Wszystkie rodzaje nadczynności tarczycy są związane z nadmierną produkcją hormonów tarczycy. Sama nadczynność tarczycy ma kilka podtypów:
- Choroba Gravesa. W takim przypadku wytwarzanie zbyt wielu hormonów wiąże się z procesem autoimmunologicznym. Przyczyna tej choroby jest nieznana, po prostu układ organizmu zaczyna atakować tkanki tarczycy, zmuszając ją do wytwarzania nadmiaru hormonów.
- Toksyczny gruczolak. W tkankach tarczycy powstają guzki, które prowadzą do zwiększonej produkcji hormonów, zaburzając ogólną równowagę organizmu. Czasami wola składa się z kilku takich węzłów.
- Podostre zapalenie tarczycy. W wyniku stanu zapalnego tkanek tarczycy dochodzi do „nadmiaru” hormonów, co powoduje przemijającą nadczynność tarczycy. Zwykle ten stan trwa od kilku tygodni do kilku miesięcy.
- Rak tarczycy lub dysfunkcja przysadki mózgowej. Dość rzadko, ale te warunki mogą również powodować nadczynność tarczycy.
Niedoczynność tarczycy
Niedoczynność tarczycy jest przeciwieństwem nadczynności tarczycy z powodu niewystarczającej produkcji hormonów tarczycy. Spadek poziomu hormonów prowadzi do zmniejszenia energii w ciele i ogólnej aktywności. Wynika to z faktu, że energia w ciele jest wytwarzana z udziałem pewnej ilości hormonów tarczycy. Następujące rodzaje niedoczynności tarczycy to:
- Zapalenie tarczycy Hashimoto. Jest to choroba autoimmunologiczna, w wyniku której układ odpornościowy niszczy tkankę tarczycy. W rezultacie dotknięta tkanka umiera, produkcja hormonów ustaje.
- Usunięcie tarczycy. W leczeniu nadczynności tarczycy tarczycę można całkowicie usunąć lub zniszczyć chemicznie.
- Nadmierne użycie jodu. Niektóre leki stosowane w leczeniu przeziębienia lub zatok, niektóre środki kontrastowe stosowane w badaniach diagnostycznych i radiologicznych oraz niektóre środki kardiologiczne (amiodaron) powodują, że do organizmu dostaje się nadmierna ilość jodu. Jeśli dana osoba ma predyspozycje do chorób tarczycy, czasami może to powodować niedoczynność tarczycy.
- Leczenie litem. Przyjmowanie leków litowych powoduje również ryzyko niedoczynności tarczycy.
Jeśli nie leczy się niedoczynności tarczycy, ten stan może prowadzić do śpiączki śluzowatej - potencjalnie niebezpiecznego stanu, który wymaga natychmiastowego podania hormonów.
Niedoczynność tarczycy jest szczególnie niebezpieczna dla niemowląt i małych dzieci. Z czasem niewykryty brak hormonów tarczycy w organizmie może powodować karłowatość (opóźnienie wzrostu) i kretynizm (opóźnienie umysłowe). Dlatego bezpośrednio po urodzeniu poziom hormonów tarczycy jest określany w szpitalu położniczym. Bardzo ważne jest, aby jak najszybciej rozpocząć leczenie.
Następujące czynniki mogą być przyczyną niedoczynności tarczycy u dzieci:
- naruszenie w rozwoju tarczycy;
- wada funkcji przysadki mózgowej;
- wrodzony brak tarczycy.
Niemowlęta z niedoczynnością tarczycy z reguły mają słaby apetyt i niską aktywność, są szczególnie podatne na sen.
Rak tarczycy
Ta choroba nie jest zbyt powszechna. Guzki w tarczycy mają złośliwe zmiany chorobowe gdzieś w 10% przypadków. Ponadto takie węzły mogą znajdować się w tarczycy przez wiele lat, zanim zostaną rozpoznane jako złośliwe.
Zaobserwowano, że osoby, które wcześniej przeszły radioterapię szyi i głowy (na przykład w leczeniu trądziku), są bardziej narażone na rozwój raka tarczycy.
Chciałbym również dodać, że rak tarczycy ma wyjątkowo korzystne prognozy. W większości przypadków jest skutecznie wyleczony, a osoba po tej chorobie ma wiele szans na długie i szczęśliwe życie.
