Cesarskie cięcie jest jedną z najstarszych operacji. Według statystyk około 10% noworodków rodzi się z jego pomocą. Pomimo częstości takich interwencji chirurgicznych nadal otaczają je liczne mity. Postaramy się rozwiać najsłynniejsze z nieporozumień.
Cięcie cesarskie jest lepsze niż naturalny poród
Taką opinię mają kobiety, które boją się naturalnego porodu lub obawiają się nieprzyjemnych konsekwencji procesu porodu.
Istnieje kilka teorii na temat tego, dlaczego poród jest bolesny. Niektórzy naukowcy uważają, że sam proces nie jest w żaden sposób związany z nieprzyjemnymi odczuciami. Ból, którego doświadcza kobieta podczas porodu, jest spowodowany napięciem mięśni i zwężonymi naczyniami krwionośnymi spowodowanymi strachem i nadmiernym pobudzeniem ośrodków zlokalizowanych w strefie podkorowej mózgu. Ten pogląd na problem stanowił podstawę psychoprofilaktycznej metody łagodzenia bólu porodowego. Dzięki niemu możesz zmniejszyć lęk przyszłej matki i w dużej mierze zapobiec występowaniu bólu. Ponadto w praktyce położniczej stosuje się znieczulenie medyczne, z którego korzystają miliony kobiet na całym świecie.
Po naturalnym porodzie nieuchronnie pojawia się napięcie mięśni pochwy, au niektórych kobiet luki, które mogą powodować przejściowy spadek jakości życia seksualnego. Czasami rozwija się osłabienie pęcherza, powodując nietrzymanie moczu podczas kaszlu, kichania i innych wysiłków oraz powodując poważny dyskomfort. Pragnienie uniknięcia nazwanych konsekwencji porodu jest naturalne, ale nie powinno to niepokoić przyszłej matki przy porodzie. Szyte łzy szybko się goją, rozciągając mięśnie pochwy i osłabienie pęcherza ustępują same z czasem. W niezwykle rzadkich przypadkach przeprowadzają ugruntowane operacje w celu wyeliminowania tego rodzaju problemów.
Operacja wykonywana jest w znieczuleniu ogólnym.
Tak nie jest. Około 90% operacji cięcia cesarskiego wykonuje się w znieczuleniu zewnątrzoponowym, gdy lek przeciwbólowy wstrzykuje się w odcinek lędźwiowy kanału kręgowego. Kobieta nie odczuwa bólu, ale jest przytomna.
Cięcie cesarskie trwa nieco ponad 40 minut, a dziecko rodzi się w pierwszych 3-5 minutach. Powtarzająca się interwencja trwa dłużej, ponieważ próbują wykonać nacięcie wzdłuż starej blizny.
Ciąża krótkowzroczności jest wskazaniem do operacji
Krótkowzroczność nie jest uważana za wskazanie do operacji. Cięcie cesarskie stosuje się w przypadkach, gdy przyszła matka cierpi na ciężkie patologie siatkówki lub wysokie ciśnienie śródgałkowe. W takiej sytuacji wysiłek może prowadzić do poważnych problemów, w tym utraty wzroku. Ciąża kobiety z tymi dolegliwościami zwykle przebiega pod nadzorem okulisty, a przy jego udziale rozstrzyga się kwestia cięcia cesarskiego.
Prezentacja miednicy płodu wymaga cięcia cesarskiego
W przypadku prezentacji płodu miednicy cesarskie cięcie jest opcjonalne. Lekarz podejmuje decyzję o operacji, jeśli kobieta ma przewlekłe choroby lub pewne cechy anatomiczne, które komplikują naturalny poród (na przykład wąską miednicę). Wskazaniami do cięcia cesarskiego są również zbyt duża masa płodu (ponad 3,6 kg) i obecność wewnątrzmacicznych patologii rozwojowych.
Cięcie cesarskie wykonuje się na wniosek ciężarnej
Bardzo popularne stwierdzenie, które nie ma nic wspólnego z rzeczywistością. Nie można poddać się operacji tylko dlatego, że chciałem.
Jak każda interwencja chirurgiczna, cesarskie cięcie wiąże się z pewnym ryzykiem. Dlatego lekarz decyduje się na operację tylko z powodów medycznych, gdy naturalne porody wiążą się z poważnym zagrożeniem dla życia i zdrowia matki lub dziecka.
Po operacji pozostaje brzydka blizna
To stwierdzenie było prawdziwe kilkadziesiąt lat temu, ale straciło na znaczeniu. Zastosowanie nowoczesnych technik i materiałów pozwala wykonać małe, zgrabne nacięcie na granicy wzrostu włosów w okolicy bikini. Nici, którymi jest przyszyta, są wchłaniane, nie pozostawiając żadnych pozostałości. Ponadto sam szew zwykle znajduje się w grubości skóry, dzięki czemu po wygojeniu na ciele pozostaje cienki lekki pasek, który łatwo schować pod kostiumem kąpielowym.
Operacja negatywnie wpływa na karmienie piersią
Cięcie cesarskie nie wpływa na ilość i jakość mleka matki. Lek podawany podczas znieczulenia zewnątrzoponowego jest szybko wydalany z organizmu matki, a jego wpływ na dziecko jest wykluczony.
W przypadku braku komplikacji kobieta może wstać i chodzić 12-14 godzin po operacji, a następnego dnia może już być w tym samym pokoju z dzieckiem. Mleko matki po cięciu cesarskim pojawia się o zwykłej porze. Jego ilość można zwiększyć za pomocą napojów i herbatek ziołowych, które stymulują laktację.
Cięcie cesarskie przerywa kontakt emocjonalny matki i dziecka
Natura zapewnia przejście dziecka przez kanał rodny. Ten proces jest bardzo ważny: pomaga uruchomić mechanizmy oddychania płucnego, trawienia itp. Nagłe usunięcie z macicy stwarza dodatkowe obciążenie dla dziecka. Takie dzieci z reguły są bardziej niespokojne niż ich rówieśnicy urodzeni naturalnie. Dlatego w pierwszym roku życia „Cezary” znajdują się pod nadzorem neurologa.
Jeśli chodzi o kontakt emocjonalny, jego luka może istnieć tylko w wyobraźni kobiety. Miłość matki do dziecka, jej ciepło, wsparcie i pomoc nie zależą od tego, jak się urodziło.
Po operacji kolejne naturalne porody nie są możliwe.
Po cięciu cesarskim zaleca się kobiecie, aby nie zachodziła w ciążę przez 2-3 lata. Po tym czasie może ponownie urodzić dziecko i urodzić się w naturalny sposób. Przeciwwskazania to obecność szwu pionowego, źle wygojonej blizny na ścianie macicy i powikłań ciąży.
Liczba operacji wykonywanych przez jedną kobietę jest ograniczona: po pięciu cięciach cesarskich kolejne ciąże i poród wiążą się z dużym ryzykiem dla matki i dziecka, dlatego w tej sytuacji lekarze zalecają zszywanie jajowodów, aby uniknąć poczęcia.
Operacja jest obarczona poważnymi komplikacjami.
Podczas interwencji chirurgicznej obserwuje się wysoki poziom bezpłodności, dlatego prawdopodobieństwo zakażenia kobiety podczas porodu i dziecka jest znacznie niższe niż podczas naturalnego porodu. Ponadto praktycznie nie ma ryzyka wystąpienia „cezarena” powikłań, takich jak urazy porodowe, uduszenie itp. Niebezpieczeństwo powikłań po cięciu cesarskim jest zwykle związane z obecnością przewlekłych chorób u przyszłej matki. W takim przypadku konieczne jest słuchanie zaleceń lekarza prowadzącego ciążę, terminowe badanie i udanie się do szpitala na kilka dni przed przewidywanym porodem, jeśli to konieczne.
Istnieją sytuacje, w których wskazane jest nieplanowane cięcie cesarskie, to znaczy operacja jest wykonywana po rozpoczęciu naturalnego porodu. Takie wskazania to niewystarczające ujawnienie szyjki macicy, postępujące niedotlenienie płodu, przedwczesne oderwanie łożyska.
Lekarz postanawia przeprowadzić planowaną operację w następujących przypadkach:
- wrodzona wąska miednica lub zmiana kształtu kości miednicy z powodu urazów;
- nieprawidłowo zagojone blizny na ścianach macicy;
- łożysko previa;
- obecność u matki infekcji, które niosą prawdopodobieństwo infekcji dziecka podczas przejścia kanału rodnego (choroby przenoszone drogą płciową, opryszczka narządów płciowych itp.);
- obecność niektórych przewlekłych dolegliwości u matki (na przykład choroby oczu lub ciężka cukrzyca);
- ukośna lub poprzeczna prezentacja płodu;
- wady rozwojowe płodu;
- zbyt duża waga płodu.
Oczywiście każdy przypadek jest indywidualny, wszystkie niuanse stanu przyszłej kobiety rodzącej są brane pod uwagę. Kobieta, która ma zaplanowaną operację, powinna być pod nadzorem lekarzy, postępować zgodnie z ich zaleceniami i, jeśli to konieczne, przejść szkolenie. Pozwoli to uniknąć problemów zdrowotnych i zachować siłę do opieki nad noworodkiem.
