MCV w badaniu krwi - co to jest?

MCV (z angielskiej średniej objętości krwinek) jest jednym ze wskaźników czerwonych krwinek, który pokazuje średnią objętość czerwonych krwinek. Ten wskaźnik jest w stanie scharakteryzować całą populację czerwonych krwinek we krwi. Oszacowana miara wskazuje średnią objętość zajmowaną przez pojedyncze czerwone krwinki. Wartość tego wskaźnika oblicza się według wzoru: hematokryt w procentach, pomnożony przez 10 i podzielony przez całkowitą liczbę czerwonych krwinek we krwi. W większości laboratoriów MCV mierzy się w mikronach sześciennych (μm2) lub w femtolitrach (fiolkach).

Zmiana składu erytrocytów we krwi jest jednym z głównych kryteriów laboratoryjnych w diagnozie niedokrwistości, dlatego obliczenie średniej objętości czerwonych krwinek w połączeniu z innymi wskaźnikami klinicznego testu krwi służy do diagnostyki różnicowej, monitorowania i oceny skuteczności leczenia niedokrwistości i chorób układu krwiotwórczego oraz określania naruszeń równowagi wodno-elektrolitowej.

MCV w badaniu krwi jest obliczane automatycznie - za pomocą analizatora hematologicznego, który określa średnią objętość wszystkich zmierzonych krwinek czerwonych.

Czerwone krwinki i ich funkcja w ciele

Czerwone krwinki to czerwone krwinki zawierające hemoglobinę. Ich główną funkcją jest transport tlenu i tlenku węgla między płucami i tkankami innych narządów. Ponadto czerwone krwinki uczestniczą w reakcjach układu odpornościowego, odgrywają znaczącą rolę w utrzymywaniu równowagi kwasowo-zasadowej i służą jako środek transportu składników odżywczych (glukozy, aminokwasów, soli, kwasów tłuszczowych) i produktów rozpadu (kwas moczowy, mocznik, amoniak, kreatyna).

W szpiku kostnym tworzą się czerwone krwinki. Cykl ich życia wynosi 120 dni, po jego zakończeniu czerwone krwinki są metabolizowane przez komórki wątroby, śledziony i szpiku kostnego. Zastępują je młode postacie czerwonych krwinek zwane retikulocytami. Przed wejściem do mikrokrążenia komórki przechodzą kilka etapów rozwoju, podczas których zmienia się ich kształt, rozmiar i skład chemiczny. Do prawidłowej syntezy czerwonych krwinek konieczne jest wystarczające spożycie witaminy B12, żelaza i kwasu foliowego.

Dojrzałe czerwone krwinki są komórkami wolnymi od jąder w postaci dwuwklęsłych dysków, co pozwala im wnikać w najwęższe i zakrzywione odcinki łożyska naczyniowego. Ze względu na plastyczność czerwonych krwinek lepkość krwi w małych naczyniach włosowatych jest znacznie niższa niż w dużych.

Średnia średnica czerwonych krwinek u osoby dorosłej wynosi między 6,8 a 7,5 mikrona. Czerwone krwinki o średnicy mniejszej niż 6,8 mikrona nazywane są mikrocytami, a stan, w którym rozmiar czerwonych krwinek krwi obwodowej jest znacznie mniejszy niż normalny, oznacza obecność mikrocytozy. Obecność we krwi nienormalnie dużych, o średnicy większej niż 8 mikronów, erytrocytów (makrocytów) pozwala podejrzewać makrocytozę u pacjenta.

Określenie wskaźnika erytrocytów przeprowadza się w ramach ogólnego badania krwi, ale można je również przepisać jako osobne badanie.

Wskaźnik średniej objętości czerwonych krwinek ma wartość diagnostyczną w ocenie mikro- i makrocytozy, służy do obliczania średniej zawartości i stężenia hemoglobiny w czerwonych krwinkach.

Normalny MCV

Norma wskaźnika MCV w badaniu krwi różni się w zależności od wieku: u noworodków jest maksymalna, u dzieci w pierwszych dniach i miesiącach życia jego zasięg jest nieco szerszy niż u dorosłych, po roku wskaźnik maleje, a po 18 latach jest ustalany na poziomie od 80 do 100 fl. Oznacza to, że wraz z wiekiem poziom średniej objętości czerwonych krwinek staje się niższy. U mężczyzn i kobiet norma MCV i interpretacja badania krwi również będą różne. Ponadto normy wskaźników krwi mogą się różnić w zależności od metody oznaczania, laboratorium, jednostek miar.

Normalne wartości MCV według płci i wieku

Wiek

MCV fl

0–1 dzień

Dziewczyny - do 128 fl

Chłopcy - do 128 fl

1 tydzień

Dziewczyny - do 100 fl

Chłopcy - do 100 fl

Od 1 tygodnia do 1 roku

Dziewczynki - 77–79 fl

Chłopcy - 77–79 fl

1-2 lata

Dziewczynki - 72–89 fl.

Chłopcy - 70–90 fl

3-6 lat

Dziewczynki - 76–90 fl

Chłopcy - 76–89 fl.

7-12 lat

Dziewczynki - 76–91 fl

Chłopcy - 76–81 fl.

13–16 lat

Dziewczynki - 79–93 fl

Chłopcy - 79–92 fl.

20–29 lat

Kobiety 82–96 fl

Mężczyźni 81–93 fl

30–39 lat

Kobiety 91–98 fl

Mężczyźni - 80–93 fl

40–49 lat

Kobiety - 80-100 fl

Mężczyźni 81–94 fl

50–59 lat

Kobiety 82–99 fl

Mężczyźni 82–94 fl

60–65 lat

Kobiety 80-100 fl

Mężczyźni 81–100 fl

Od 65 lat i starszych

Kobiety - 80–99 fl

Mężczyźni 78–103 fl

Wzrost lub spadek MCV w ogólnym badaniu krwi może wskazywać na różne choroby i stany patologiczne, na przykład naruszenie równowagi wodno-solnej: wraz ze spadkiem średniej objętości czerwonych krwinek zaburzenia są hipertoniczne, a ze wzrostem - hipotoniczne.

Średnia objętość czerwonych krwinek często zmniejsza się podczas ciąży u kobiet z niedoborem żelaza.

Powody zwiększenia MCV

Wzrost MCV we krwi może wskazywać na brak witaminy B12, brak kwasu foliowego, rozwój niedokrwistości hiperchromicznej lub makrocytowej, zespół mielodysplastyczny, patologie wątroby, szpiku kostnego, niewydolność nerek, obrzęk śluzowaty, niedoczynność tarczycy. Wskaźnik średniej objętości czerwonych krwinek można zwiększyć w przypadku zatrucia metanolem, nadużywania alkoholu, palenia tytoniu, przyjmowania niektórych leków.

Fałszywe przeszacowanie średniej objętości czerwonych krwinek może wystąpić w przypadku hiperglikemii i cukrzycowej kwasicy ketonowej, zimnej aglutynacji czerwonych krwinek.

Odchylenia wskaźnika MCV od normy w jednym lub drugim kierunku mogą służyć jako wskaźnik różnych rodzajów niedokrwistości

MCV w badaniu krwi obniżony

MCV można obniżyć w przypadku niedokrwistości mikrocytowej (niedobór żelaza, syderoblastyczny), niedokrwistości hipochromicznej z brakiem hemoglobiny, talasemii, chorób nerek, które zwiększają poziom erytropoetyny, odwodnienia nadciśnieniowego, utraty krwi, stanów, którym towarzyszy upośledzone tworzenie się lub zwiększone niszczenie erytrocytów ze zmianami tkanek, erythremią, niedoczynnością tarczycy, rakiem i chorobami autoimmunologicznymi. Średnia objętość czerwonych krwinek często zmniejsza się podczas ciąży u kobiet z niedoborem żelaza. Przyczyną niskiej częstości może być zatrucie ołowiem, hemoliza mechaniczna, obecność gigantycznych płytek krwi.

Aby potwierdzić lub obalić diagnozę, zaleca się dodatkowe badania: biochemiczne badanie krwi, oznaczanie poziomów hormonów, wykrywanie markerów nowotworowych, testy immunologiczne, ultradźwięki i inne.

Jak przebiega badanie krwi na MCV

Określenie wskaźnika erytrocytów przeprowadza się w ramach ogólnego badania krwi, ale można je również przepisać jako osobne badanie.

Wartość wskaźnika MCV oblicza się według wzoru: hematokryt w procentach, pomnożony przez 10 i podzielony przez całkowitą liczbę czerwonych krwinek we krwi.

Próbki krwi wykonuje się na czczo, po nocnym poście trwającym co najmniej osiem, a najlepiej dziesięć do dwunastu godzin. W przeddzień analizy zaleca się powstrzymanie się od nadmiernego stresu fizycznego i psycho-emocjonalnego, aby wykluczyć procedury fizjoterapeutyczne.

MCV w badaniu krwi jest obliczane automatycznie - za pomocą analizatora hematologicznego, który określa średnią objętość wszystkich zmierzonych krwinek czerwonych. Rzadko stosowana jest ręczna metoda obliczania, w której asystent laboratorium sam liczy komórki i wykonuje obliczenia zgodnie ze wzorem.