Przedawkowanie marihuany

Marihuana (marihuana, haszysz, anasha) - lek psychoaktywny uzyskany z konopi. Jego wpływ na ośrodkowy układ nerwowy jest związany z zawartością kannabinoidów. Delta-9-tetrahydrokannabinol ma najsilniejsze działanie odurzające i przeciwbólowe. Po dotarciu do tkanki mózgowej tetrahydrokannabinol zwiększa syntezę serotoniny. Prowadzi to do rozwoju euforii, poprawy nastroju, poczucia szczęścia i radości.

Marihuana jest uważana za miękki narkotyk i jest zalegalizowana w niektórych krajach (Holandia, Chiny). Jest również stosowany w niektórych stanach w leczeniu osób cierpiących na zakażenie HIV i raka. Ale w większości krajów świata używanie, przechowywanie i dystrybucja marihuany jest zabroniona. Wynika to z faktu, że z czasem powstaje na nim zależność, a przy stosowaniu w dużych dawkach może wystąpić przedawkowanie. Używanie marihuany jako leku przeciwbólowego, przeciwdrgawkowego lub przeciwkaszlowego jest obecnie niepotrzebne ze względu na fakt, że lekarze mają w swoim arsenale silniejsze i bezpieczniejsze leki.

Ile marihuany jest potrzebne do przedawkowania?

Aktywność narkotyczna marihuany zależy od zawartości w niej tetrahydrokannabinolu (THC). Dawka progowa leku, powodująca rozwój efektu psychoaktywnego - 50 mg / kg masy ciała. Oznaki przedawkowania marihuany występują w przypadkach, gdy dawka ta zostanie przekroczona co najmniej 3 razy i wynosi 150-200 mg / kg.

Godzinę po użyciu stężenie leku we krwi osiąga maksimum, a działanie narkotyczne może trwać do 6 godzin, co zależy od zawartości THC w marihuanie i metody jej stosowania.

THC szybko wiąże się z białkami krwi, a następnie rozprzestrzenia się w ciele wraz ze strumieniem krwi. W przypadku przedawkowania prowadzi to do pewnych zmian w procesach metabolicznych i biochemicznych, co z kolei powoduje zaburzoną syntezę DNA, RNA i cząsteczek białka. W rezultacie powstają zmiany narządów, pojawiają się zaburzenia czynnościowe układu nerwowego (upośledzona aktywność ruchowa i procesy myślowe, zaburzenia psychiczne).

THC narusza mechanizm produkcji, uwalniania i niszczenia neuroprzekaźnika acetylocholiny, odpowiedzialnego za przekazywanie impulsu nerwowo-mięśniowego. Acetylocholina odgrywa ważną rolę w funkcjonowaniu przywspółczulnego układu nerwowego, który odpowiada za funkcjonowanie serca i szeregu innych narządów wewnętrznych. Dlatego po przedawkowaniu marihuany ofiary odczuwają ból w sercu, wzrasta ciśnienie krwi, aż do rozwoju kryzysu nadciśnieniowego. Z kolei zaburzony metabolizm acetylocholiny powoduje dysfunkcję układu trawiennego, płuc i ślinianek. Unerwienie tęczówki gałki ocznej jest zakłócone.

Do niedawna uważano, że śmiertelny wynik przedawkowania marihuany nie jest możliwy, ponieważ w tym celu należy zastosować dawkę 40 000 razy większą niż średni lek. Jednak w 2014 r. Grupa naukowców z kliniki na Uniwersytecie w Dusseldorfie pod kierunkiem profesora Benno Hartunga przeprowadziła badanie, którego wyniki wykazały, że po przedawkowaniu indyjskiej marihuany może rozwinąć się migotanie przedsionków, co prowadzi do zakrzepicy w tętnicach wieńcowych. To właśnie ten proces spowodował rozległy zawał mięśnia sercowego i zgon u dwóch pacjentów kliniki, których wiek wynosił 28 lat i 23 lata.

Objawy przedawkowania

Przedawkowanie marihuany objawia się następującymi objawami:

  • rozszerzone źrenice słabo reagujące na światło;
  • zwiększony apetyt;
  • zaczerwienienie błon śluzowych i skóry;
  • ciężki tachykardia (częstość akcji serca powyżej 100 uderzeń na minutę);
  • ochrypły głos;
  • ból w sercu;
  • wzrost ciśnienia krwi;
  • drżenie kończyn;
  • dreszcze lub, odwrotnie, uczucie gorąca;
  • skurcze
  • zaburzona koordynacja ruchów;
  • dezorientacja w czasie i przestrzeni.

W początkowej fazie przedawkowania rozwija się stan majaczenia (ostra psychoza), który charakteryzuje się:

  • niewyraźna świadomość;
  • omamy, majaczenie;
  • obsesyjne lęki;
  • lęk psychomotoryczny;
  • trudności w mówieniu;
  • zaburzenia procesów myślowych.

Na tle ostrej psychozy możliwe są próby samobójcze.

Gdy wzrasta zatrucie ośrodkowego układu nerwowego, podniecenie zastępuje ogłuszenie, ofiary z trudem reagują na bodźce zewnętrzne. Po pewnym czasie rozwija się głęboki patologiczny sen (stupor), który może trwać od kilku godzin do kilku dni.

Pierwsza pomoc w przypadku przedawkowania marihuany

  1. Zapewnij ofierze spokój psycho-emocjonalny i fizyczny, eliminując źródła jasnego światła, hałasu, głośnej muzyki.
  2. Zapewnić świeże powietrze: zdjąć lub odpiąć napinające ubrania, otworzyć okno.
  3. Podlej ofiarę mocną słodką czarną herbatę.
  4. Z silnym upałem - zimny kompres na czole, z dreszczami - przykryj ciepłym kocem.
  5. Jeśli pojawi się stan ogłuszenia lub otępienia, ofiara musi zostać obudzona dowolnymi dostępnymi metodami: lekkie uderzenia, pocieranie uszu, chlapanie zimną wodą, trwałe zaangażowanie w rozmowę.

Jeśli marihuana została przyjęta doustnie, musisz:

  1. Opłucz żołądek, wypijając kilka szklanek wody i wywołując wymioty podrażniając korzeń języka. Zrób to tylko wtedy, gdy pacjent jest przytomny i nie minęły więcej niż 3 godziny od zażycia substancji.
  2. Weź enterosorbent (węgiel aktywny, Smecta, Polyphepan lub jakikolwiek inny).

Jeśli ofiara jest nieprzytomna, kładą go na boku i upewniają się, że pozostaje w tej pozycji do przybycia karetki.

Antidotum

Nie ma specyficznego antidotum na marihuanę.

Kiedy potrzebna jest pomoc medyczna?

W przypadku przedawkowania marihuany we wszystkich przypadkach konieczne jest wezwanie karetki pogotowia do dotkniętego chorobą zespołu. Hospitalizacja odbywa się na oddziale narkologii lub toksykologii.

W celu złagodzenia ostrego podniecenia wskazane jest domięśniowe podanie leków przeciwpsychotycznych (droperidolu, haloperidolu). Przeprowadzana jest medyczna korekcja zaburzeń funkcji układu sercowo-naczyniowego i oddechowego.

W przypadku poważnego przedawkowania marihuany może być wymagana hemosorpcja lub plazmafereza.

Ofiara jest objęta całodobową obserwacją, ponieważ próby samobójcze nie są wykluczone na wysokości ostrego majaczenia.

Możliwe konsekwencje

W większości przypadków przedawkowanie marihuany nie prowadzi do śmierci, ale często występują długoterminowe negatywne konsekwencje, które obejmują:

  • stan depresyjny;
  • zwiększona drażliwość;
  • upośledzenie pamięci i obniżona inteligencja;
  • dystrofia mięśnia sercowego, zaburzenia rytmu serca;
  • toksyczne zapalenie wątroby;
  • zmniejszona moc u mężczyzn;
  • przewlekłe zapalenie oskrzeli (jeśli przedawkowanie było spowodowane wdychaniem substancji).

Przy genetycznych predyspozycjach przedawkowanie marihuany może być czynnikiem wywołującym schizofrenię.