Ostry nieżyt nosa: leczenie u dzieci i dorosłych

W leczeniu ostrego nieżytu nosa należy przestrzegać recepty lekarskiej, która powinna uwzględniać etiologię choroby i etap jej rozwoju. Jakie są objawy kataru? Jakie komplikacje są możliwe?

Ostry nieżyt nosa (RR) to choroba, w której proces zapalny wpływa na błonę śluzową nosa. Jest to wielorzędowy cylindryczny nabłonek rzęski pokryty śluzem.

Sekret chroni błonę śluzową nosa przed wysuszeniem i zapobiega osiadaniu i rozmnażaniu się patogennych mikroorganizmów. Ze zmniejszoną odpornością wnikają do wnętrza i wywołują rozwój OR.

Kod ostrego nieżytu nosa ICD-10: J00 - ostre zapalenie nosogardzieli (katar).

Przyczyny choroby

Głównymi patogenami ostrego nieżytowego nieżytu nosa są patogenne mikroorganizmy:

  • wirusy (grypa, rinowirusy, paragrypy, adenowirusy). Mają największy tropizm dla komórek nabłonkowych. W wyniku ich rozmnażania gromadzi się znaczna ilość produktów rozpadu, zmniejsza się aktywność rzęsek i rozwija się stan zapalny;
  • bakterie (gronkowce, paciorkowce, pneumokoki). Powodują zatrucie i ostry proces zapalny. Ponadto przedłużona ekspozycja na toksyny prowadzi nie tylko do lokalnej reakcji, ale także do manifestacji ogólnych objawów choroby.
Często przyczyną ostrego zapalenia nosogardzieli są wirusy, w szczególności grypa

W niektórych przypadkach przyczyną ostrego nieżytu nosa jest reakcja alergiczna. Alergeny, które dostają się do powietrza, powodują proces zapalny. Patologię mogą powodować: pyłki roślin, sierść zwierząt, chemikalia, jedzenie, kurz.

Choroba może rozwinąć się na tle alergii, na przykład na pyłki roślin

Przyczyną przeziębienia u noworodków może być zakażenie rzeżączką podczas porodu. Ta infekcja jest przenoszona z chorej matki, gdy dziecko przechodzi przez kanał rodny.

Istnieją pewne czynniki, które wpływają na rozwój i ciężkość choroby:

  • upośledzony układ odpornościowy;
  • częsta hipotermia;
  • zanieczyszczenie wdychanego powietrza;
  • obecność migdałków;
  • złe nawyki;
  • skrzywienie przegrody nosowej;
  • urazy nosa;
  • przewlekłe choroby nosogardzieli;
  • współistniejące choroby ogólnoustrojowe;
  • stosowanie leków hormonalnych lub leków hamujących układ odpornościowy.

Objawy ostrego nieżytu nosa

W zależności od stadium choroby pacjent ma następujące objawy RR:

  1. Początkowy etap choroby może trwać kilka godzin. Pacjent zaczyna odczuwać pieczenie, łaskotanie i suchość w nosogardzieli. Dreszcze, może pojawić się letarg, temperatura ciała wzrasta do 37 ° C.
  2. Na drugim etapie choroby nasilają się objawy wskazujące na rozwój procesu zapalnego. Pojawia się przezroczysta wydzielina śluzowa z nosa. Podrażniają skórę w okolicy trójkąta nosowo-wargowego, dlatego pojawia się zaczerwienienie, skóra pęka i puchnie, pojawia się uczucie pieczenia. Ponadto, z powodu obrzęku błony śluzowej pacjenta, oddychanie przez nos jest zaburzone, a głos może się zmienić i może pojawić się wygląd nosa. Jeśli układ odpornościowy poradzi sobie z chorobą, objawy kataru mogą zniknąć na tym etapie.
  3. Trzeci etap ostrego nieżytu nosa występuje 4–5 dni po wystąpieniu choroby. Zmienia się rodzaj wydzieliny z nosa, nabierają zielonkawego lub żółtego odcienia i gęstej konsystencji.
Można również przepisać leki łączone, które oprócz zwężacza naczyń obejmują składniki przeciwalergiczne lub przeciwbakteryjne (Vibrocil, Eden Reno).

W większości przypadków objawy całkowicie znikają w 4-10 dniu po wystąpieniu choroby. U pacjentów ze zmniejszonymi funkcjami ochronnymi organizmu OR może trwać do czterech tygodni, przybrać postać przewlekłą lub prowadzić do rozwoju powikłań.

W przypadku zaniku błony śluzowej nosa czas trwania pierwszego i drugiego stadium choroby jest skrócony, a trzeci - zwiększa się o kilka tygodni. U pacjentów z podostrym nieżytem nosa choroba przebiega jak zwykle przez pierwsze 7–12 dni, a następnie przekrwienie nosa, grube wydzielanie z nosa i tworzenie się skorupy obserwuje się w ciągu 3-4 tygodni. Jednocześnie ogólny stan zdrowia pozostaje normalny.

U dzieci choroba może być ciężka

Ostry nieżyt nosa u dzieci może być trudny. Jest to szczególnie niebezpieczne u niemowląt, ponieważ często powoduje komplikacje. Ponieważ dziecko nie może ujawnić sekretu, który gromadzi się w jamie nosowej, oddychanie przez nos jest zaburzone, co wpływa na ogólny stan i apetyt. U starszych dzieci ostre zapalenie nosogardzieli występuje również u dorosłych.

Leczenie ostrego nieżytu nosa

Aby zdiagnozować katar, wystarczy, aby lekarz przeprowadził badanie i zebrał wywiad (w celu ustalenia przyczyny choroby). Na pierwszym etapie OR obserwuje się objawy kliniczne, takie jak suchość i zaczerwienienie błony śluzowej nosa oraz brak wydzielin.

W przypadku kataru może być konieczne przepisanie kompleksowego leczenia w zależności od wieku i stadium choroby

W drugim etapie występuje obrzęk błony śluzowej i obecność wydzielin na ściankach nosa. W zależności od czynnika wywołującego chorobę mogą być surowicze lub ropne. Jeśli OR spowodował grzyby, możliwa jest płytka grzybicza na ścianach nosogardzieli.

U małych dzieci śluz często gromadzi się w tylnej części nosa. Wynika to z powiązanej z wiekiem budowy anatomicznej nosogardzieli. Jest zaczerwienienie tylnej ściany gardła, na niej widać paski plwociny opadające z nosa.

W pierwszym etapie przeziębienia konieczne jest zapobieganie wprowadzeniu wirusa i zatrzymanie jego rozwoju w komórkach nabłonkowych błony śluzowej nosa. Aby to zrobić, przepisaj leki przeciwwirusowe:

  • interferony (leukocyt ludzkiego interferonu);
  • lokalne środki zaradcze zawierające interferon (Viferon);
  • induktory interferonu (Tiloron);
  • immunoglobuliny przeciwwirusowe.

W złożonym leczeniu ostrego nieżytu nosa u dorosłych można stosować remantadynę (atakuje wirusa z grupy A) lub acyklowir (aktywny przeciwko wirusowi opryszczki).

Aby złagodzić objawy, zmniejszyć podrażnienia, zapobiec tworzeniu się strupów i upośledzeniu wypływu zawartości, powietrze w pomieszczeniu, w którym znajduje się pacjent, powinno być chłodne i wilgotne.

W drugim etapie choroby stosuje się miejscowe leki zmniejszające przekrwienie na bazie nafazoliny, fenylefryny, oksymetazoliny lub ksylometazoliny (naftyzyna, galazolin, Knoxspray, Evkazolin), aby zmniejszyć obrzęk błony śluzowej nosa i przywrócić oddychanie przez nos, a także zmniejszyć wydzielinę. Krótkotrwałe cykle leczenia (5-7 dni) nie prowadzą do zmian w błonie śluzowej nosa i nie uzależniają. Przy dłuższym stosowaniu możliwy jest rozwój nieżytu nosa.

Można również przepisać leki łączone, które oprócz zwężacza naczyń obejmują składniki przeciwalergiczne lub przeciwbakteryjne (Vibrocil, Eden Reno).

W trzecim etapie choroby preferowane są leki o działaniu przeciwdrobnoustrojowym (Protargol, Okomistin). Leki te wpływają na wirusy, grzyby i bakterie i zapobiegają rozwojowi procesu zapalnego.

Złożone preparaty są bardzo skuteczne, wraz ze składnikiem zwężającym naczynia, w tym paracetamol (Coldrex, Teraflu, Pharmacitron). Te środki zaradcze pomagają zmniejszyć objawy przeziębienia.

W złożonym leczeniu OR na początkowym etapie można stosować leki przeciwhistaminowe. Ich działanie ma na celu wyeliminowanie obrzęku błony śluzowej nosogardzieli, zmniejszając ilość wydzieliny z nosa. Ale na późnym etapie zakaźnego nieżytu nosa nie ma podstaw farmakologicznych do przepisywania takich leków.

W drugim i trzecim etapie choroby roztwory soli fizjologicznej są używane do płukania nosa. Pozwalają oczyścić zatoki i jamę nosową z nagromadzonego wydzieliny. Nie zaleca się stosowania roztworów olejowych, ponieważ wpływa to negatywnie na funkcje nabłonka rzęskowego błony śluzowej nosa.

Aby rozrzedzić plwocinę, zmniejszyć jej lepkość i przywrócić funkcję nabłonka rzęskowego, stosuje się środki mukolityczne na bazie acetylocysteiny lub karbocysteiny. Najczęściej są one przepisywane w drugim etapie OP, gdy pojawia się lepki śluz. W pierwszym etapie mukolityki nie są stosowane, ponieważ mogą przyczynić się do nasilenia procesu zapalnego w nosie.

W ostrym zapaleniu nosogardzieli należy upewnić się, że powietrze w pomieszczeniu jest wilgotne i chłodne

W większości przypadków leczenie ostrego nieżytu nosa odbywa się w domu. Aby złagodzić objawy, zmniejszyć podrażnienia, zapobiec tworzeniu się strupów i upośledzeniu wypływu zawartości, powietrze w pomieszczeniu, w którym znajduje się pacjent, powinno być chłodne i wilgotne.

Pacjent potrzebuje obfitego ciepłego napoju. Zaleca się spędzanie czasu na świeżym powietrzu. W podwyższonej temperaturze ciała stosuje się leki na bazie paracetamolu lub ibuprofenu.

W początkowej fazie choroby gorące kąpiele stóp dają dobry efekt. Można również stosować plastry gorczycy, które nakłada się na mięśnie łydek.

W domu sok z buraków można wykorzystać do zmniejszenia wydzieliny z nosa.

Jak leczyć LUB w domu? Aby zmniejszyć ilość wydzieliny i przywrócić oddychanie przez nos, stosuje się sok z buraków, który jest wstępnie rozcieńczony wodą i wkrapla się 3 krople do każdego otworu nosowego.

Do mycia nosa można użyć naparów z rumianku, szałwii lub kory dębu. Aby przygotować takie narzędzie, wlej łyżeczkę surowców szklanką wrzącej wody i nalegaj, aż ostygnie do wygodnej temperatury, ostrożnie przefiltruj przed użyciem.

Zapobieganie chorobom

Aby uniknąć rozwoju stanu zapalnego, należy przestrzegać następujących zaleceń:

  • prowadzić zdrowy tryb życia, dobrze się odżywiać, uprawiać sport i często chodzić na świeżym powietrzu, co zapewni okazję do wzmocnienia układu odpornościowego;
  • pozbyć się złych nawyków;
  • weź kompleksy witaminowe w zimnych porach roku;
  • skonsultuj się z lekarzem w odpowiednim czasie i leczyć choroby nosogardzieli.

Powikłania

Ostre zapalenie nosogardzieli może powodować następujące powikłania:

  • zapalenie zatok (zapalenie zatok, zapalenie sferoidalne, zapalenie pochwy, zapalenie zatok czołowych);
  • zapalenie tchawicy i oskrzeli;
  • zapalenie płuc
  • dacryocystitis;
  • zapalenie ucha środkowego;
  • zapalenie jamy ustnej
  • zapalenie skóry w trójkącie nosowo-wargowym.
W początkowej fazie choroby gorące kąpiele stóp dają dobry efekt. Można również stosować plastry gorczycy, które nakłada się na mięśnie łydek.

W większości przypadków PR można wyleczyć w domu bez pomocy lekarza. Ale jeśli chorobie towarzyszy wysoka temperatura ciała, ból głowy i ropne wydzielanie pojawia się z jamy nosowej, konieczne jest zasięgnięcie porady otolaryngologa.