Kolczasty homar jest przedstawicielem skorupiaków, który wygląda jak homar; często są zdezorientowani. Jego charakterystyczną cechą jest twarda skorupa pokryta kolcami, długa antena i pozbawione szponów nogi na klatce piersiowej, a w sumie ma 10 nóg. Kolczasty homar ma czerwonawo-brązowy kolor. Ta skorupa morza zmienia się kilka razy w miarę wzrostu. Długość ciała osoby dorosłej wynosi około 60 cm; waży ona średnio 3-4 kg.
Nauka zna około 100 odmian homarów, najpopularniejsze to 5 gatunków. Atlantycki różowy kolczasty homar żyje u wybrzeży Irlandii, czerwony bretoński homar kolczasty występuje w Morzu Śródziemnym i na Oceanie Atlantyckim, zielony w przeciwieństwie do innych ma 12 łap zamiast 10, Floryda i brązowe homary są brązowe. Siedliskiem trzech ostatnich gatunków są morza na Pacyfiku ocean, u wybrzeży Afryki Południowej, Meksyku, Australii i Nowej Zelandii, gdzie homary te są zbierane w celach handlowych.
Kolczaste homary prowadzą siedzący tryb życia, ponieważ pomimo potężnej chitynowej skorupy są niezwykle niezdarne, a większość ich życia zmuszona jest do ukrywania się w ustronnych zakątkach na dnie morza, w szczelinach i zaroślach koralowca. Ci przedstawiciele skorupiaków rozmnażają się, składając jaja.
Korzyści z homara
Mięso homara kolczastego jest źródłem białka i różnych aminokwasów, które są niezbędnym materiałem do budowy tkanek ludzkich. 100 g produktu zawiera 20,6 g białka. Znaczącą częścią struktury kolczastego homara jest woda (74 g na 100 g).
Owoce morza są bogate w fosfor i wapń, niezbędne dla kości, stawów i zębów. Te dwa mikroelementy są w pełni wchłaniane, jednocześnie wchodząc do organizmu w wystarczających ilościach. Wapń bierze udział w skurczach mięśni, krzepnięciu krwi, jest częścią enzymów itp. Fosfor bierze udział w metabolizmie węglowodanów i energii, jest ważny dla normalnego funkcjonowania ośrodkowego układu nerwowego i utrzymuje równowagę kwasowo-zasadową w ciele, będąc częścią jednego z układów buforujących krew. Bez fosforu niemożliwe jest pełne wchłanianie witamin z grupy B. Przy niedoborze wapnia i fosforu w organizmie ludzkim mogą wystąpić deformacje kości spowodowane zmiękczeniem kości i krzywicą.
300 g mięsa homara pokrywa codzienne zapotrzebowanie człowieka na jod i miedź.
Ponadto kolczasty homar ma dużo potasu, który jest ważny dla funkcjonowania mięśnia sercowego, magnezu, który bierze udział w skurczu i rozluźnieniu mięśni. Witaminy A, grupa B, PP, C uzupełniają korzystne właściwości tego produktu.
Czasami występuje alergia na kolczastego homara, która objawia się wysypką na skórze, swędzeniem i obrzękiem. Należy zachować ostrożność, aby dołączyć ten produkt dla osób z alergią na inne owoce morza.
Gotowanie kolczastego homara
Kolczasty homar to cenny przysmak; wykwintny smak jego mięsa zaspokoi apetyt każdego smakosza. Ponadto jest to dość droga przyjemność i łatwo psujący się produkt. Dlatego kolczaste homary dostarczane są żywcem do restauracji żywych w kartonowych pudełkach w celu wykorzystania świeżego mięsa do gotowania. W przypadku pożywienia homar pobiera mięso z ogona i brzucha, w dużych okazach te części ciała dają do 1 kg mięsa.
Istnieją różne sposoby przyrządzania tego przysmaku - jest ono dobre w smażonych, gotowanych, duszonych, pieczonych, w sałatkach i zupach. Mięso homara jest podobne do homara, ale nieco bardziej delikatne, co pozwala wykorzystać homara jako idealną bazę do gotowania pikantnych potraw.
Aby zagotować homara, zanurza się go we wrzącej wodzie na 15 minut, a kiedy przód ciała pod pancerzem nabiera czerwonego zabarwienia, przysmak jest gotowy.
Homar kalorii wynosi 112 kcal na 100 g mięsa, więc można go przypisać diecie. W mięsie homara jest bardzo mało tłuszczu, a nawet otyli ludzie mogą bezpiecznie cieszyć się smakiem tego pysznego dania.
