Artroza stopy

Artroza stopy jest procesem zwyrodnieniowo-dystroficznym, który rozpoczyna się w chrząstce stawów stopy, co stopniowo prowadzi do deformacji stawów i ich zniszczenia. Najczęściej proces patologiczny wpływa na staw dużego palca, ale może wystąpić w pięcie i na innych oddziałach. Artroza stopy dotyka zarówno mężczyzn, jak i kobiety, ale ci ostatni są bardziej na nią podatni. Ryzyko rozwoju choroby wzrasta z wiekiem, około 85% osób powyżej 55 roku życia cierpi na artrozę stóp. Choroba występuje w innych grupach wiekowych, głównie u osób uprawiających aktywny sport.

Stopa - dolna część nogi. Przód stopy tworzą śródstopie i palce u stóp, plecy składają się z kości stępu. Głównymi funkcjami stopy jest zapewnienie wsparcia ciału i zdolność do poruszania ciałem w przestrzeni. Szkielet stopy składa się z 26 kości. Stopa ma trzy punkty podparcia kości, z których dwa znajdują się w odcinku przednim, a jeden z tyłu. Głównym obciążeniem są kości piętowe i śródstopia. Oprócz opisanych struktur anatomicznych stopa ma złożony układ mięśni, więzadeł, ścięgien, nerwów i naczyń krwionośnych.

Wraz z rozwojem procesu patologicznego w chrząstce stawowej te ostatnie tracą elastyczność, wysychają i stopniowo zapadają się, ich funkcja amortyzująca zmniejsza się. W rezultacie zwiększa się obciążenie powierzchni kości, co prowadzi do naruszenia mikrokrążenia krwi, pojawienia się patologicznych wzrostów na powierzchni tkanki kostnej (osteofity). Zmiany włóknisto-sklerotyczne występują w torebce stawowej i błonie maziowej, a także wpływają na ścięgna i więzadła stopy. Z powodu rozwoju zmian włóknistych w aparacie więzadłowym jego funkcje są częściowo utracone, w wyniku czego dochodzi do częstych podwichnięć stawu. Odkształcenie stawu, upośledzony ruch w nim prowadzi do zmian w pobliskich mięśniach.

Przyczyny i czynniki ryzyka

Pierwotna artroza stopy rozwija się bez wcześniejszej patologii, wtórna - na tle innych procesów patologicznych w układzie mięśniowo-szkieletowym lub w samym stawie (na przykład na tle procesu zapalnego).

Czynniki ryzyka obejmują:

  • predyspozycje genetyczne;
  • zaburzenia metaboliczne, choroby endokrynologiczne;
  • historia procesów zapalnych w stawach;
  • niedokrwistość i inne choroby, w których pogarsza się dopływ krwi do tkanek;
  • skrzywienie kręgosłupa;
  • wady formowania kończyn (płaskie stopy, skrócenie jednej nogi, nieregularny kształt nóg, szeroka stopa, deformacja palców);
  • uraz stopy;
  • osłabienie mięśni;
  • aktywność zawodowa, która wiąże się z długim pobytem w pozycji stojącej, nadmiernym wysiłkiem fizycznym;
  • intensywny trening w niektórych rodzajach aktywności fizycznej (boks, zapasy, taniec, balet, gimnastyka itp. - te, w których istnieje wysokie ryzyko częstej mikrourazów stawów stopy);
  • niewystarczająca aktywność fizyczna;
  • złe odżywianie;
  • nadwaga;
  • wysoki wzrost;
  • zaawansowany wiek;
  • noszenie niewygodnych butów, a także butów na wysokim obcasie;
  • regularna hipotermia kończyn dolnych.
Gdy nadwaga powoduje dodatkowe obciążenie kończyn dolnych, co jest czynnikiem ryzyka artrozy stóp

Artroza stopy często występuje w czasie ciąży ze względu na wzrost obciążenia kończyn dolnych, w szczególności stawów stawów. U dzieci, ze względu na zwiększone obciążenie nóg, choroba może wystąpić w okresie, w którym zaczynają chodzić. U nastolatków główną przyczyną artrozy jest krzywizna osi stopy w kształcie litery X (deformacja palucha koślawego).

Formy choroby

Artroza stopy może być pierwotna (idiopatyczna) i wtórna, a także jednostronna i dwustronna.

Artroza stopy prowadzi do deformacji palców stóp, w zaniedbanym stanie staje się przyczyną unieruchomienia stopy i niepełnosprawności pacjenta.

Etapy choroby

W obrazie klinicznym artrozy stóp wyróżnia się trzy etapy:

  1. Deformacja stawów nie jest zauważalna z zewnątrz, pierwsze oznaki zwyrodnienia są wykrywane na radiogramie, choroba objawia się jako niewielki ból w dotkniętym stawie podczas wysiłku fizycznego.
  2. Rentgenowskie oznaki zwyrodnienia mają bardziej wyraźny charakter: zagęszczenie kości, obecność osteofitów, zmniejszenie przestrzeni stawowej; ruchy w stawie są ograniczone, ból występuje nie tylko podczas wysiłku, ale także w spoczynku, zwłaszcza gdy zmienia się pogoda.
  3. Obserwuje się znaczną deformację stopy, ruchy stawowe są znacznie ograniczone lub niemożliwe, zespół silnego bólu.

Objawy zwyrodnienia stóp

Proces patologiczny ma charakter przewlekły, powoli postępujący. Obraz kliniczny zależy od stadium choroby.

Na pierwszym etapie artrozy pacjent okresowo odczuwa ból w przedniej części stopy. Zwykle ból pojawia się po intensywnym obciążeniu kończyn dolnych, a po odpoczynku mija.

Początkowy etap artrozy stóp charakteryzuje się okresowym bólem w przedniej części

W drugim etapie choroby ból jest bardziej wyraźny, pojawiają się nie tylko po wysiłku fizycznym, ale także spontanicznie (szczególnie często, gdy zmienia się pogoda), a także mogą być trwałe. Mobilność stopy jest ograniczona.

Przy artrozie stopy trzeciego stopnia pacjent ma wyraźną deformację dotkniętych stawów, ból jest stały (w tym w nocy) i wyraźny, ruchy stóp stają się prawie niemożliwe.

Jednym z charakterystycznych objawów artrozy stóp w późniejszych stadiach jest zmiana chodu - podczas chodzenia pacjent polega na zewnętrznej krawędzi stopy, obserwuje się lekką kulawiznę, która pogarsza się z biegiem procesu patologicznego. Rozwój kulawizny występuje z powodu bólu dotkniętej kończyny, pacjent próbuje przenieść masę ciała na zdrową nogę. Zwiększone zmęczenie nóg, utrata wydajności. Podczas ruchów stopy słychać chrupnięcie z powodu pojawienia się nieregularności na powierzchniach stawowych. Wraz z postępem procesu patologicznego kształt palców dotkniętej kończyny dolnej jest zniekształcony, w miejscach o zwiększonym obciążeniu tworzą się bolesne odciski. Gdy dotknięte są palce stóp, pacjenci odczuwają rytmiczny ból mechaniczny. W większości przypadków w przypadku artrozy stopy wpływa na staw kciuka kończyny dolnej, pod jego naciskiem zdeformowane są palce drugi i trzeci. Wraz z lokalizacją patologicznego procesu na pięcie zauważono również pojawienie się chrupnięcia podczas chodzenia. Zazwyczaj w przypadku artrozy stopy w proces patologiczny zaangażowanych jest kilka odcinków stopy.

Wrażenia bólowe w artrozie stopy nasilają się przy zimnej i wilgotnej pogodzie, gdy dotknięta kończyna ma kontakt z zimną wodą. Rano po przebudzeniu oraz w ciągu dnia po okresie odpoczynku odnotowuje się sztywność ruchów, tzw. Objaw sztywności porannej. Sztywność i ból ustępują po 15-30 minutach. Podczas wysiłku fizycznego obserwuje się nadmierne napięcie mięśni w obszarze dotkniętego stawu.

Gdy dołączone jest zapalenie, skóra w pobliżu dotkniętego przekrwienia stawów, dotknięty obszar puchnie. W niektórych przypadkach temperatura ciała może wzrosnąć do wartości podgorączkowych.

Diagnostyka

Rozpoznanie zwyrodnienia stóp obejmuje analizę danych uzyskanych podczas gromadzenia wywiadu, badanie dotkniętej kończyny, badania laboratoryjne i metody badań instrumentalnych.

Ryzyko rozwoju artrozy stóp wzrasta z wiekiem, około 85% osób powyżej 55 roku życia cierpi na artrozę stóp.

W celu potwierdzenia diagnozy, a także w celu ustalenia stadium choroby, stosuje się badanie rentgenowskie. Radiografia umożliwia wykrycie zmian w chrząstce i tkance kostnej stawu (zmniejszenie szczeliny stawowej, nierówności powierzchni stawowej itp.). W niektórych przypadkach skorzystaj z artroskopii - ta metoda umożliwia szczegółową wizualizację wewnętrznych powierzchni stawowych, a także wykonanie biopsji.

Aby zdiagnozować artrozę stóp, uciekają się do radiografii

W razie potrzeby przeprowadza się bardziej szczegółowe badanie:

  • tomografia komputerowa (umożliwia wykrycie uszkodzenia stawów, a także wizualizację struktury stopy);
  • rezonans magnetyczny (umożliwia wykrycie zmian w stawach śródstopia, a także w małych stawach palców kończyny dolnej i określenie stopnia ich uszkodzenia);
  • scyntygrafia kości (pozwala ocenić stan kości na podstawie stopnia nagromadzenia znakowanych atomów w tkance kostnej);
  • nakłucie stawu, a następnie badanie laboratoryjne płynu śródstawowego.

Wyniki ogólnej i biochemicznej analizy krwi pacjenta mogą wskazywać na obecność zaburzeń endokrynologicznych i metabolicznych, co jest ważne dla określenia czynnika etiologicznego zwyrodnienia stopy.

Diagnozę różnicową przeprowadza się przy zapaleniu stawów, dnie moczanowej, ostrodze piętowej, płaskich stopach.

Leczenie artrozy stóp

Leczenie artrozy stóp rozpoczyna się od wyeliminowania negatywnych czynników przyczyniających się do postępu procesu patologicznego. Konieczne jest zmniejszenie obciążenia dotkniętego obszaru (wybór odpowiednich butów, jeśli to konieczne, środki odchudzające).

Leczenie odbywa się w warunkach ambulatoryjnych, tylko w ciężkich przypadkach może być wymagana hospitalizacja na specjalistycznym oddziale szpitala.

Terapia farmakologiczna artrozy stóp jest głównie lokalna - leki są przepisywane w postaci maści, kremów lub żeli o działaniu przeciwzapalnym i przeciwbólowym. W przypadku silnego bólu krótki kurs przepisuje niesteroidowe leki przeciwzapalne. Jeśli to nie wystarczy (szczególnie w przypadku ciężkiego wtórnego zapalenia błony maziowej), należy zastosować dostawowe podawanie hormonalnych leków kortykosteroidowych.

Czasami, aby zapobiec dalszemu zniszczeniu chrząstki i deformacji stawów w początkowych stadiach choroby, przepisywane są leki z grupy chondroprotektorów, jednak ponieważ ich działanie terapeutyczne nie zostało potwierdzone, większość ekspertów uważa to za niewłaściwe.

Spośród fizjoterapeutycznych metod artrozy stóp, fonoforezy i elektroforezy leków skuteczne są terapie ultrawysokimi częstotliwościami, magnetoterapia i lasera, a także kąpiele radonowe i błoto. Wskazane jest leczenie sanatoryjne.

Pacjentom z artrozą stopy zaleca się dietę z przewagą owoców, warzyw, zbóż, roślin strączkowych, produktów mlecznych i niskotłuszczowych mięs. W diecie tłuszcze zwierzęce, pikantne, pikantne potrawy, limit alkoholu. Jeśli to konieczne, utrata masy ciała powinna porzucić stosowanie cukru, słodyczy, tłustych, smażonych potraw.

Kąpiele radonowe - jedna z fizjoterapeutycznych metod leczenia artrozy stóp

Wysoka skuteczność w leczeniu artrozy stóp ma gimnastykę leczniczą. Zestaw ćwiczeń jest wybierany przez lekarza, biorąc pod uwagę etap choroby, indywidualne cechy pacjenta i możliwe przeciwwskazania. Ćwiczenia na artrozę stopy mają na celu rozciąganie dużego palca, rozciąganie ścięgna Achillesa, rozwijanie i wzmacnianie palców.

Jako dodatkową metodę leczenia artrozy stóp stosuje się masaż, który pomaga znormalizować mikrokrążenie krwi i zapobiega zanikowi mięśni w dotkniętym obszarze. Masaż można połączyć z rozgrzewaniem ozokerytem lub parafiną, co zwiększa jego skuteczność.

Główne leczenie można uzupełnić ziołolecznictwem. W przypadku artrozy stóp stosuje się kąpiele stóp z wywarów ziół leczniczych (mięty, dziurawca, tymianku, jałowca, oregano, tricolor fioletu) z dodatkiem miodu i soli morskiej. Dobry efekt terapeutyczny zapewnia terapia żądłem pszczół i hirudoterapia (leczenie pijawkami lekarskimi).

Artroza w późniejszych stadiach ma niekorzystne rokowanie, funkcje stóp są tracone, niepełnosprawności można uniknąć tylko poprzez zastąpienie uszkodzonego stawu sztucznym.

W przypadku braku pozytywnego wpływu terapii zachowawczej wskazane jest leczenie chirurgiczne:

  • artroplastyka to minimalnie inwazyjna metoda leczenia artrozy stóp, może być stosowana u pacjentów w każdym wieku. Podczas operacji wykonywane jest usuwanie uszkodzonych powierzchni, modelowanie nowych powierzchni stawowych z umieszczeniem uszczelek z tkanek własnych pacjenta między nimi;
  • wymiana stawu - wymiana chorego stawu na implant. Stosuje się go w późnych stadiach choroby, gdy zniszczony staw traci swoje funkcje i staje się przyczyną niepełnosprawności.

Możliwe komplikacje i konsekwencje

Chorobę mogą komplikować patologie, takie jak zapalenie stawów, zapalenie kaletki stóp, zapalenie worka okołostawowego.

Artroza stopy prowadzi do deformacji palców stóp, w zaniedbanym stanie staje się przyczyną unieruchomienia stopy i niepełnosprawności pacjenta.

Prognoza

Dzięki terminowej diagnozie artrozy stóp i odpowiednio dobranemu leczeniu we wczesnych stadiach rokowanie jest korzystne. Pomimo faktu, że zniszczenie chrząstki jest nieodwracalne, można zapobiec dalszemu postępowi patologii wraz ze zniszczeniem stawu. Artroza w późniejszych stadiach ma niekorzystne rokowanie, funkcje stóp są tracone, niepełnosprawności można uniknąć tylko poprzez zastąpienie uszkodzonego stawu sztucznym.

Zapobieganie

Aby zapobiec artrozie stóp, a także zapobiec rozwojowi powikłań, zaleca się:

  • terminowe leczenie patologii, które mogą powodować rozwój artrozy stóp;
  • korekta wagi;
  • zapobieganie urazom kończyn dolnych;
  • wystarczająca aktywność fizyczna;
  • odmowa działań związanych z ciągłym przeciążeniem i / lub mikrourazami stawów stóp;
  • dobre odżywianie;
  • odmowa złych nawyków;
  • wybór wygodnych i wysokiej jakości butów, które nie utrudniają ruchu kończyn dolnych.