Hipowitaminoza

Hipowitaminoza jest stanem patologicznym spowodowanym niewystarczającym spożyciem jednej lub więcej witamin.

Przyczyny i czynniki ryzyka

Dla każdego rodzaju hipowitaminozy istnieją konkretne przyczyny. Jednocześnie istnieje wiele wspólnych czynników, których narażenie może prowadzić do rozwoju niedoboru witamin.

Hipowitaminowe warunki u współczesnych ludzi są spowodowane dominacją w diecie produktów rafinowanych (drobna mąka, polerowane zboża) o niewystarczającej zawartości warzyw, ziół, owoców i jagód, mięsa.

Irracjonalne odżywianie z przewagą węglowodanów i niską zawartością białek zwierzęcych powoduje naruszenie wchłaniania wielu witamin z jelita podczas ich normalnego przyjmowania.

Przy dłuższej obróbce cieplnej w żywności większość witamin ulega zniszczeniu. Dlatego ludzie, którzy nie jedzą świeżych warzyw i owoców, są podatni na hipowitaminozę.

W przypadku niektórych chorób przewodu żołądkowo-jelitowego pogarsza się wchłanianie witamin, co prowadzi do hipowitaminozy

Jednym z powodów zmniejszenia aktywności układu odpornościowego jest niedobór witamin i minerałów. Zwykle otrzymujemy wiele witamin z pożywienia, ale często nie wystarczają one na pokrycie potrzeb organizmu, szczególnie w warunkach zwiększonego stresu psychicznego, fizycznego i emocjonalnego. Dlatego zaleca się stosowanie Doppelherz® Asset od A do cynku, który zawiera 27 niezbędnych witamin i minerałów, które przyczyniają się do zwiększenia odporności organizmu na stresujące sytuacje i niekorzystne czynniki środowiskowe. Specjalna forma kompleksu - specjalna tabletka - zapewnia powolne i stopniowe uwalnianie składników odżywczych w ciągu dnia, dzięki czemu są one dobrze wchłaniane przez organizm i optymalnie wchłaniane.

Postęp dowolnej formy hipowitaminozy może prowadzić do upośledzenia funkcji wielu narządów.

Inne przyczyny hipowitaminozy:

• choroby przewodu żołądkowo-jelitowego, w wyniku których pogarsza się wchłanianie witamin;
• długotrwałe stosowanie niektórych leków, w tym antybiotyków;
• ostre ograniczenie tłuszczów w diecie, co prowadzi do niewystarczającego spożycia witamin rozpuszczalnych w tłuszczach.

Formy choroby

W zależności od braku konkretnej witaminy wyróżniają się:

1. Hipowitaminoza A. Jest to spowodowane niewystarczającym spożyciem tłuszczów zwierzęcych, a także wieloma chorobami zakaźnymi i somatycznymi (patologiami jelit, wątroby, tarczycy).
2. Hipowitaminoza B1. Jest bardziej powszechny w krajach azjatyckich. Najcięższa postać jest znana jako choroba beri-beri. Rozwija się wraz z długotrwałym spożywaniem surowych ryb, produktów rafinowanych, a także z niektórymi chorobami (alkoholizm, cukrzyca, przewlekłe zapalenie jelit).
3. Hipowitaminoza B2. Jego pojawienie się jest spowodowane niewystarczającą zawartością produktów mlecznych i białka w diecie, przyjmowaniem pochodnych acrychiny, niektórymi chorobami jelit, trzustki i wątroby.
4. Hipowitaminoza B3 (brak kwasu nikotynowego lub witaminy PP). Obserwuje się go głównie u osób jedzących kukurydzę. Innymi czynnikami predysponującymi są choroby jelit, długotrwałe stosowanie leków przeciwgruźliczych.
5. Hipowitaminoza B6. Występuje głównie u pacjentów otrzymujących leczenie przeciwgruźlicze lub cierpiących na przewlekłe choroby jelit.
6. Hipowitaminoza B9 (niedobór kwasu foliowego). Przyczyny jego pojawienia się to alkoholizm, systematyczne przedłużanie obróbki cieplnej żywności, przewlekłe zapalenie jelit, resekcja jelit, długotrwałe leczenie sulfonamidami i (lub) antybiotykami.
7. Hipowitaminoza B12. Rozwija się na tle przewlekłych chorób układu pokarmowego, resekcji jelit lub żołądka, robaków pasożytniczych, alkoholizmu i niewystarczającej zawartości białka zwierzęcego w diecie.
8. Hipowitaminoza C. Obserwuje się ją najczęściej, co tłumaczy się przede wszystkim szybkim zniszczeniem witaminy C podczas obróbki cieplnej produktów lub ich długotrwałego przechowywania. Przyczyną może być również wzrost zapotrzebowania na kwas askorbinowy (w chorobach zakaźnych, sytuacjach stresowych, przepracowaniu, ciężkiej pracy umysłowej lub fizycznej).
9. Hipowitaminoza D. Obserwuje się ją zwykle u dzieci mieszkających w regionach północnych. Wynika to z faktu, że główna część witaminy D nie pochodzi z jedzenia, ale powstaje w ciele pod wpływem promieniowania słonecznego. Innym powodem jest złe odżywianie przy niewystarczającym spożyciu soli fosforu i wapnia, tłuszczów zwierzęcych.
10. Hipowitaminoza K. Jest to spowodowane chorobami jelit i układu wątrobowo-żółciowego, przedłużoną terapią antykoagulantami lub antybiotykami, dominującym spożywaniem niskotłuszczowych pokarmów.

Objawy hipowitaminozy

Objawy

Każda witamina pełni określoną funkcję w ludzkim ciele, więc jej brak objawia się klinicznie na różne sposoby. Istnieje jednak wiele objawów wspólnych dla wszystkich stanów hipowitaminowych:

• senność
• osłabienie, zwiększone zmęczenie;
• słaby apetyt;
• nudności
• drażliwość.

Ponadto najczęstsze rodzaje hipowitaminozy mają charakterystyczny obraz kliniczny.

Dla każdego rodzaju hipowitaminozy istnieją konkretne przyczyny.

Hipowitaminoza A objawia się następującymi objawami:

• zwiększona kruchość i wypadanie włosów;
• zwiększone rogowacenie skóry;
• naruszenia właściwego postrzegania kolorów;
• ślepota nocna (zaburzenia widzenia o zmierzchu);
• zmętnienie i suchość rogówki;
• elewacje i białawe bruzdy na płytkach paznokci;
• wyraźnie ograniczone jasne plamy na skórze wokół ust.

Hipowitaminoza C:

• krwawiące dziąsła;
• pojawienie się na skórze siniaków powstałych pod wpływem niewielkich wpływów mechanicznych;
• obniżona odporność, objawiająca się podatnością na choroby zakaźne.

Hipowitaminoza B1 może występować w dwóch postaciach:

1. Suchość - skurcze występują w mięśniach łydek, upośledzona wrażliwość skóry kończyn dolnych.
2. Obrzęk - pojawia się i zwiększa obrzęk, rozwija się duszność.

Hipowitaminoza B1 objawia się obrzękiem i dusznością

Objawy hipowitaminozy B3:

• biegunka
• powiększony język jasny szkarłat;
• obrzęknięte czerwone plamy na skórze dłoni;
• szorstka, łuszcząca się, ciemna skóra.

Hipowitaminoza B6 objawia się:

• pęknięcia w kącikach ust;
• peeling i suche usta;
• zapalenie spojówek;
• pogorszenie widzenia kolorów;
• sucha skóra;
• Język „Lakier” z nadrukami na bocznych powierzchniach zębów.

Pęknięcia w kącikach ust wskazują na hipowitaminozę B6

Niedobór witaminy B12 charakteryzuje się:

• niedokrwistość
• zanikowe zapalenie żołądka;
• zmieniony chód;
• naruszenie wrażliwości mięśni i skóry;
• pojawienie się fioletowej obwódki wokół rogówki (która jest związana z proliferacją naczyń krwionośnych).

Hipowitaminoza K objawia się pogorszeniem krzepnięcia krwi (hipokoagulacja), co prowadzi do spontanicznych krwawień z nosa, siniaków na skórze i krwawienia z dziąseł.

W praktyce klinicznej izolowany niedobór tylko jednej witaminy jest niezwykle rzadki, ponieważ niewystarczające spożycie jednej witaminy zawsze powoduje naruszenie wchłaniania i (lub) metabolizmu innych witamin. Istnieje wiele znaków, które pozwalają podejrzewać połączony niedobór witamin:

• sucha skóra z lekkim łuszczącym się złuszczaniem jest charakterystyczna dla hipowitaminozy C i A;
• pojawienie się w naturalnych fałdach błyszczących obszarów skóry z obecnością żółtawych małych łusek obserwuje się przy braku witamin z grupy B;
• krwotoki tkanek miękkich, krwawienie z dziąseł, spontaniczne krwawienia z nosa towarzyszą hipowitaminozie C, K i PP;
• pojawienie się pogrubionej skóry na stawach, pokrytej małymi pęknięciami, wskazuje na hipowitaminozę B3 i A;
• „Gęsią skórkę” w przedramionach, biodrach i pośladkach obserwuje się w przypadku hipowitaminozy A, B3 i C;
• żółtaczkowe zabarwienie skóry - z hipowitaminozą A i PP;
• pojawienie się pęknięć w kącikach ust jest oznaką hipowitaminozy A i B2;
• sinica kolor warg - sygnał hipowitaminozy C i B3;
• powiększony język ze zmienionym jasnym kolorem, pojawienie się białawych blizn w obszarze granicznym błony śluzowej jamy ustnej i obrzeże warg są charakterystycznymi objawami hipowitaminozy B1, B3, B12 i B6;
• zanikowe zapalenie dziąseł, wzrost brodawek międzyzębowych; krwawienie i kruchość dziąseł obserwuje się w przypadku hipowitaminozy B3 i C.

Diagnostyka

Rozpoznanie opiera się na prezentacji klinicznej i historii. Aby potwierdzić diagnozę, określa się zawartość witaminy we krwi. Aby ustalić przyczynę rozwoju hipowitaminozy, wykonaj:

• badanie kału jaj robaków pasożytniczych;
• wewnątrzżołądkowy miernik pH;
• fibroesophagogastroduodenoscopy.

Badanie krwi wykonuje się w celu ustalenia, która witamina w organizmie jest niewystarczająca W praktyce klinicznej izolowany niedobór tylko jednej witaminy jest niezwykle rzadki, ponieważ niewystarczające spożycie jednej witaminy zawsze powoduje naruszenie wchłaniania i (lub) metabolizmu innych witamin.

Leczenie

Leczenie polega na wyeliminowaniu przyczyny hipowitaminozy. W przypadku hipowitaminozy pokarmowej, czyli spowodowanej niewystarczającym spożyciem witamin w organizmie, główną metodą jest terapia dietetyczna. Dietę opracowuje gastroenterolog, biorąc pod uwagę potrzeby konkretnego pacjenta. Odżywianie powinno być zróżnicowane, zrównoważone pod względem zawartości białka, tłuszczu i węglowodanów. Dieta musi obejmować jagody, owoce, zioła, warzywa, łatwo przyswajalne produkty białkowe.

Jeśli to konieczne, przepisywane są preparaty witaminowe. Czas trwania kursu i dawkowania określa lekarz.

Prawidłowe odżywianie i przyjmowanie witamin - podstawa leczenia hipowitaminozy

Możliwe komplikacje i konsekwencje

Postęp dowolnej formy hipowitaminozy może prowadzić do rozwoju skrajnego niedoboru witamin w ludzkim ciele - niedoboru witamin, który objawia się jako poważna choroba (beri-beri, pelagra, szkorbut itp.) Z naruszeniem funkcji wielu narządów.

Prognoza

Przy odpowiednim czasie leczenia prognozy są korzystne.

Zapobieganie

Zapobieganie hipowitaminozie polega na właściwym odżywianiu, zrównoważonym we wszystkich głównych składnikach odżywczych, z obowiązkowym włączeniem do menu wystarczającej liczby produktów pochodzenia roślinnego i zwierzęcego.