Ogólna charakterystyka choroby
Dacryocystitis jest zablokowaniem przewodu nosowo-łzowego w wyniku zapalenia worka łzowego. Jama oka jest płukana przez łzy, zapobiegając jej wysuszeniu i namnażaniu się w niej bakterii chorobotwórczych. Następnie płyn łzowy wchodzi do otworów łzowych znajdujących się w wewnętrznym kąciku oka na dolnej i górnej powiece. Dacryocystitis rozwija się, jeśli jeden z tych punktów zostanie zaogniony i zatkany, a także jeśli ogólna drożność przewodu nosowo-łzowego, worka łzowego i kanalików łzowych zostanie osłabiona.
W przypadku dacryocystitis naturalny wypływ łez jest zaburzony. Płyn gromadzi się w oku i stale wylewa się przez dolną powiekę. Dacryocystitis u noworodków nie zawsze wymaga leczenia. Do 3. tygodnia życia uważa się to za naturalne zjawisko fizjologiczne, ponieważ przewody łzowe dziecka są zamknięte galaretowatą folią. Jeśli ten film zepsuje się sam, leczenie noworodka z zapaleniem pęcherza moczowego nie jest wymagane.
W przypadku dacryocystitis u dorosłych konieczna jest konsultacja z okulistą. Jest to ważne w diagnostyce różnicowej zapalenia dacryocystitis od zapalenia spojówek, w którym oba oczy jednocześnie ulegają zapaleniu. Bez masażu, leków, a czasem leczenia chirurgicznego, zapalenie dakryocyst u dorosłych nie ustępuje samoistnie.
Przyczyny Dacryocystitis
Przyczyny dacryocystitis u noworodków i dorosłych są zwykle różne.
Częściowe lub całkowite zablokowanie kanału łzowo-nosowego, prowadzące do zapalenia macicy i pęcherza moczowego u dorosłych, jest najczęściej spowodowane przez zdarzenia miażdżycowe lub infekcje.
Dacryocystitis u noworodków występuje w wyniku zachowania żelowatej zatyczki, która chroniła dolną część kanału łzowo-nosowego w okresie prenatalnym. Zwykle ten film powinien rozerwać się przy pierwszym oddechu dziecka. Czasami jego pęknięcie następuje w ciągu 2 tygodni od życia dziecka.
Około 5% dzieci w pierwszych miesiącach życia wymaga leczenia dacryocystitis u noworodków, ponieważ samozerwanie galaretowatego filmu nigdy nie miało miejsca.
Dacryocystitis noworodków o etiologii zakaźnej występuje znacznie rzadziej.
Objawy Dacryocystitis
Objawy zapalenia dakryocystowego obejmują przewlekłe łzawienie i obrzęk worka łzowego zlokalizowanego w dole łzowym w pobliżu wewnętrznego kącika oka. Nacisk na ten obszar objawia się zapaleniem pęcherza moczowego poprzez ropne lub śluzowo-ropne wydzielanie. Spójna powieka oka również wygląda obrzękowo.
Przebieg dacryocystitis może być również ostry. Wraz z nim dochodzi do ostrego zaczerwienienia obszaru worka łzowego i zamknięcia szczeliny powiek. W ciągu kilku dni w wewnętrznym kąciku oka tworzy się przetoka. Może się otworzyć po uwolnieniu ropnej zawartości worka łzowego.
Przy długim przewlekłym przebiegu dacryocystitis u dorosłego lub dziecka możliwe jest silne rozciąganie worka łzowego. W tym przypadku pokrywająca ją skóra staje się cieńsza i staje się niebieskawym odcieniem.
Dacryocystitis jest niebezpieczne dla zdrowia oczu, ponieważ może prowadzić do infekcji rogówki, jej uszkodzeń i problemów ze wzrokiem.
Rozpoznanie dacryocystitis
Rozpoznanie dacryocystitis opiera się na skargach pacjentów i obrazie klinicznym z charakterystycznymi objawami choroby. Potwierdź zablokowanie kanału łzowo-nosowego za pomocą testu Westa. Aby to zrobić, wsuwa się bawełniany knot do nosa pacjenta, a roztwór kolargolu wkrapla się do jamy oka. Po kilku minutach z niezakłóconą drożnością przewodu nosowo-łzowego knot powinien zostać pomalowany. Aby wyjaśnić miejsce zablokowania dróg łzowych z zapaleniem pęcherza moczowego, można użyć radiografii kontrastowej.
Leczenie Dacryocystitis
Standardowe leczenie dacryocystitis u noworodków polega na ogólnoustrojowym stosowaniu masażu. W przypadku dacryocystitis wykonuje się go przez co najmniej 2 tygodnie do 10 razy dziennie. Dzięki regularnemu i właściwemu masażowi zapalenie macicy w większości przypadków można wyleczyć bez użycia leczenia chirurgicznego.
Celem masażu w przypadku dacryocystitis jest rozerwanie galaretowatego filmu. Wszystkie manipulacje przeprowadzane są przez rodziców dziecka czystymi rękami w domu. Masaż dacryocystitis rozpoczyna się od ściśnięcia zawartości worka łzowego. Następnie roztwór furatsiliny wkrapla się do jamy oka, a ropne wydzielanie jest całkowicie usuwane. I tylko wtedy możesz przejść bezpośrednio do masażu terapeutycznego. W przypadku dacryocystitis masujące szarpane ruchy palcami należy wykonywać w okolicy woreczka łzowego. Po masażu należy wkroplić do oka krople dezynfekujące.
Jeśli w leczeniu dacryocystitis u noworodka masaż był nieskuteczny, dziecko jest wysyłane w celu zbadania kanału łzowo-nosowego. Leczenie chirurgiczne dacryocystitis u noworodków jest zalecane w wieku 2-3 miesięcy. Odbywa się to w znieczuleniu ogólnym i w większości przypadków kończy się powodzeniem.
U dzieci w wieku powyżej 3 lat, a także z dacryocystitis u dorosłych, zaleca się dacryocystorhinostomię. Podczas niego modelowany jest sztuczny kanał łzowo-nosowy, wiadomość jest łączona między jamą oka a nosem.
W przypadku dacryocystitis noworodków możliwe jest zastosowanie mniej traumatycznego laserowego dacryocystorhinostomii. Leczenie chirurgiczne dacryocystitis u dorosłych polega na zastosowaniu dacryocystorhinostomii zewnętrznej lub wewnątrznosowej.
Resekcję worka łzowego z zapaleniem pęcherza moczowego u dorosłych stosuje się tylko w wyjątkowych przypadkach. Na początkowym etapie choroby stosuje się płukanie dezynfekujące i przeciwbakteryjne, sondowanie nosa, a także terapię UHF i okłady rozgrzewające w ostrym przebiegu zapalenia dakryocystowego u dorosłych.
