Dysocjacja izorytmiczna (greckie isos - równe + rytmy z reo - teku; dissociatio łacińskie - separacja) jest formą parasystolu, charakteryzującą się prawie taką samą częstotliwością pulsowania heterotopowego ogniska automatyzmu w komorze i ogniskiem automatyzmu serca w przedsionku, podczas tworzenia elektrokardiogramu, tworzy to zwodniczy wrażenie zależności między zespołem komorowym QRS (zarejestrowanym w okresie wzbudzenia komór serca) a falą przedsionkową P (odzwierciedlającą proces depolaryzacji prawego i lewego przedsionka).
