Oznaczenia przeciwciał - co to jest?

Test na przeciwciała nie tylko określa poziom przeciwciał we krwi, ale także określa ich typ, umożliwiając identyfikację konkretnej infekcji i przybliżony czas trwania infekcji.

Przeciwciała (immunoglobuliny) to związki białkowe wytwarzane przez układ odpornościowy organizmu w odpowiedzi na pojawienie się antygenów (bakterie zwierząt, wirusy, substancje toksyczne itp.). Tworzenie przeciwciał zachodzi z udziałem limfocytów B. Ich produkcja rozpoczyna się, gdy antygen określonego patogenu dostanie się do krwioobiegu. Ciało pamięta antygeny, a kiedy ponownie wchodzą do organizmu, łatwiej jest poradzić sobie z chorobą. Na tej zdolności organizmu opiera się zasada działania szczepionek: aby wytworzyć pewne przeciwciała w ilości wystarczającej do wytworzenia odporności, pewna ilość antygenu jest wstrzykiwana osobie, co wywołuje wytwarzanie przeciwciał przeciwko niemu.

Przeciwciała klasy G (IgG) zapewniają długotrwałą i trwałą odporność na infekcje, aktywują fagocytozę i zapewniają podstawową odpowiedź immunologiczną.

Test przeciwciał

W celu szczegółowej diagnozy przeprowadzana jest analiza dla każdego określonego rodzaju przeciwciała.

Przeciwciała przeciw infekcjom wirusowym i bakteryjnym

Badając poziomy IgM i IgG we krwi, można ustalić obecność większości infekcji. Tak więc specyficzne przeciwciała IgM przeciw odrze można wykryć do drugiego dnia wysypki, przeciwciała przeciwko ospie wietrznej (ospie wietrznej) zaczynają być wytwarzane w ciągu 4-5 dni od wystąpienia wysypki, immunoglobuliny IgM przeciw polio tworzą się we krwi 7 dni po zakażeniu, i Przeciwciała przeciwko różyczce pojawiają się 3-4 tygodnie po zakażeniu.

Do diagnozy zapalenia wątroby stosuje się zarówno bezpośrednią izolację wirusa we krwi, jak i określenie pośrednich objawów jego obecności w ciele: przeciwciała anty-HV IgM przeciwko wirusowi zapalenia wątroby typu A, obecność antygenu HbsAg we krwi jest markerem zapalenia wątroby typu B, markery zapalenia wątroby typu C są całkowitymi przeciwciałami przeciw wirusowi HCV.

IgG utrzymuje się po przeniesieniu chorób zakaźnych na całe życie; po ich obecności we krwi można ocenić odporność na te choroby.

Przeciwciała przeciw alergenom

Przeciwciała klasy E. są markerem reakcji alergicznych. Analiza lgE pozwala zidentyfikować dziedziczną predyspozycję do alergii i ocenić ryzyko jej wystąpienia.

Przeciwciała przeciwko antygenom pasożytniczym

Dodatkowa metoda diagnostyczna w celu ustalenia obecności przeciwciał przeciwko giardii, glistom, toksoplazmie, rzęsistkom, patogenom opisthorchiasis itp.

Przeciwciała przeciw infekcjom seksualnym

Test immunoenzymatyczny połączony z enzymem pozwala zdiagnozować infekcje narządów płciowych (kiła, toksoplasma, mykoplazm, ureaplasma itp.) Poprzez identyfikację antygenów. Tak więc definicja przeciwciał jest zawarta w kompleksie testów krętkowych, na początku objawów klinicznych większość pacjentów z kiłą ma przeciwciała IgM i IgG przeciwko bladym treponem we krwi.

Przeciwciała klasy M (IgM) są wytwarzane najpierw w odpowiedzi na infekcję, a następnie w ciągu kilku miesięcy zostają zredukowane do nieistotnego poziomu.

Przeciwciała przeciwko białkom tarczycy

W praktyce klinicznej oznaczane są przeciwciała przeciwko peroksydazie tarczycowej (przeciwciała przeciwko TPO), tyreoglobulinie (przeciwciała przeciwko TG) i TSH (przeciwciała przeciwko receptorowi TSH). Analiza przeciwciał przeciwko tarczycy jest wykorzystywana jako dodatkowy test w diagnostyce zapalnych chorób autoimmunologicznych tarczycy.

Autoprzeciwciała

Podawaj jako wskaźnik większości chorób autoimmunologicznych. Nazywa się je autoprzeciwciałami, ponieważ są wytwarzane przeciwko zdrowym tkankom organizmu, na przykład przeciwko składnikom błon komórkowych. Definicja autoprzeciwciał zazwyczaj obejmuje testy na obecność przeciwciał przeciwko fosfolipidom i przeciwciałom przeciwjądrowym.

Przeciwciała przeciwko czynnikowi Rh

Analizę Rhesus wykonuje się podczas ciąży u kobiet z ujemnym czynnikiem Rh. Jeśli poziom przeciwciał we krwi jest podwyższony, ciało matki postrzega komórki dziecka jako obce.

Przeciwciała przeciwspermowe

W diagnozie immunologicznych przyczyn niepłodności, które można wykryć u mężczyzn i kobiet, stosuje się analizę przeciwciał antyspermowych. W niepłodności immunologicznej układ odpornościowy identyfikuje plemniki jako wrogie komórki i neutralizuje je, co eliminuje zapłodnienie.

Jak przebiega test na przeciwciała

Badania wymagają krwi z żyły. Pomiędzy ostatnim posiłkiem a pobraniem krwi powinny minąć co najmniej cztery godziny. W przeddzień analizy zaleca się wykluczenie aktywności fizycznej, palenia, alkoholu, tłustych i smażonych potraw, napojów gazowanych. Możesz pić wodę.

Z reguły przeciwciała określa się za pomocą testu immunoenzymatycznego (ELISA) - ultraczułego testu opartego na reakcji antygen-przeciwciało.

Przeciwciała klasy E (IgE) są wytwarzane w odpowiedzi na alergeny.

W laboratorium surowicę krwi bada się na automatycznym analizatorze przy użyciu oznaczonego odczynnika (koniugatu). Niewielką ilość surowicy krwi i oczyszczonych antygenów rzekomego patogenu wprowadza się do studzienki specjalnej mikropłytki. Interakcja między nimi prowadzi do powstania kompleksu immunologicznego, w którym aktywne centrum immunoglobuliny wpływa na określone miejsce antygenu.

Następnie dodaje się odpowiedni odczynnik, który poprzez specyficzne wiązanie z przeciwciałami zabarwia kompleks immunologiczny. Intensywność jego koloru jest proporcjonalna do liczby wykrytych przeciwciał.

Wyniki analizy są odszyfrowywane przez specjalistę w połączeniu z informacjami uzyskanymi innymi metodami diagnostycznymi.

Badanie przeciwciał przeprowadza się metodą ELISA - enzymatyczny test immunologiczny

Przeciwciała i ich funkcje

Wyróżnia się pięć klas immunoglobulin w zależności od właściwości biologicznych i fizyko-chemicznych:

• Przeciwciała klasy G (IgG) zapewniają długą i stabilną odporność na infekcje, aktywują fagocytozę i zapewniają podstawową odpowiedź immunologiczną. Mają wysoką aktywność, są w stanie przenikać przez łożysko do płodu i tworzyć bierną odporność u noworodków. IgG zaczyna być wytwarzane kilka tygodni po zakażeniu i pozostaje aktywne przez długi czas;
• Przeciwciała klasy M (IgM) są wytwarzane najpierw w odpowiedzi na infekcję, a następnie w ciągu kilku miesięcy zostają zredukowane do nieistotnego poziomu. Stymuluj różne części układu odpornościowego, uczestnicz w aktywacji dopełniacza, bakterie Gram-ujemne i wirusy aglutynujące, wzmacniaj niszczenie antygenów;
• Przeciwciała klasy A (IgA) są głównie wydzielane przez błonę śluzową i zapewniają ochronę przed wirusami. Immunoglobuliny klasy IgA nie są zdolne do aglutynacji i wytrącania antygenów; nie aktywują dopełniacza. Ich głównym zadaniem jest neutralizacja wirusów i trucizn bakteryjnych. IgA pojawia się we krwi 1-2 tygodnie po wystąpieniu choroby i znika po 2-3 miesiącach;
• Przeciwciała klasy E (IgE) są wytwarzane w odpowiedzi na alergeny;
• przeciwciała klasy D (IgD) i są zawarte w surowicy krwi w niewielkiej ilości i nie mają wartości diagnostycznej.

Test na przeciwciała nie tylko określa poziom przeciwciał we krwi, ale także określa ich typ, umożliwiając identyfikację konkretnej infekcji i przybliżony czas trwania infekcji.

Główne funkcje przeciwciał:

• rozpoznawanie - zdolność do identyfikacji różnych antygenów i wiązania się z tym, który stymulował ich syntezę;
• opsonizacja - przywiązanie do zewnętrznych ścian bakterii, zmiana ich budowy fizycznej i chemicznej;
• aglutynacja - klejenie komórek zawierających antygeny. W rezultacie powstają cząstki, które wytrącają się w postaci płatków. Następnie te konglomeraty są atakowane przez fagocyty;
• utrwalenie - przeciwciała przyczepiają się do obcej komórki, aktywując układ dopełniacza, powodując lizę komórek lub uruchamiając proces zapalny;
• neutralizacja - przeciwciała blokują części powierzchni wirusów i toksyn, uniemożliwiając im przemieszczanie się do miejsc ich optymalnego istnienia;
• wytrącanie jest wiązaniem rozpuszczalnych antygenów, które następnie osadzają się w postaci grudek (zjawisko wytrącania) i są atakowane przez komórki fagocytujące. W przeciwieństwie do reakcji aglutynacji antygenem do reakcji strącania są związki rozpuszczalne (molekularne).