Nieleczne i farmakologiczne leczenie nadciśnienia tętniczego

Leczenie nadciśnienia tętniczego jest pilnym zadaniem medycyny, ponieważ choroba jest jedną z najczęstszych na świecie. Ostatnio problem ten stał się bardziej dotkliwy - średni wiek pacjenta z nadciśnieniem prawie się zmniejszył o połowę. Niebezpieczeństwo nadciśnienia nie wiąże się z nieprzyjemnymi objawami lub krótkotrwałymi skokami ciśnienia, chociaż mają one negatywny wpływ na zdrowie. Chodzi o powikłania - nadciśnienie przynosi bliższe patologie, takie jak zawał serca, udar mózgu, tętniak aorty. Taka choroba wymaga terminowej diagnozy i leczenia. Na początkowych etapach choroby nie stosuje się preparatów farmakologicznych, ale wraz z postępem należy przepisać leki do leczenia nadciśnienia.

Dlaczego występuje nadciśnienie?

Nadciśnienie tętnicze jest patologią charakteryzującą się przewlekłym, to znaczy przedłużonym wzrostem ciśnienia krwi (BP). Choroba zwykle występuje w wieku od 40 do 50 lat, ale zdarza się coraz więcej przypadków, gdy diagnoza jest ustalana w młodym wieku - jest to spowodowane mnóstwem złych nawyków, naruszeniem przerw między snem i budzeniem, niedożywieniem i słabą ekologią.

W leczeniu domu szeroko stosowane są różne nalewki z ziół, na przykład herbata z rumianku, mięta, zielona herbata, wywar z jagód kaliny, jarzębina. Ich regularne stosowanie może wzmocnić ścianę naczyń krwionośnych i zwiększyć stabilność ciśnienia.

Istnieją dwa główne typy tej choroby - pierwotne i wtórne nadciśnienie. Pierwotne nadciśnienie tętnicze jest najbardziej interesujące pod względem przyczyn i przypadków klinicznych, stanowi ponad 90% wszystkich wizyt u lekarzy dotyczących wysokiego ciśnienia krwi. Jest to wzrost ciśnienia krwi, który wystąpił sam, bez wcześniejszych chorób. Nie ma konkretnej przyczyny organicznej, a patogeneza jest złożona i tworzy błędne koło. Główną rolę odgrywa tworzenie reniny, która jest przekształcana w angiotensynę przez działanie ACE (enzymu konwertującego angiotensynę). Prowadzi to do uwolnienia silnego środka zwężającego naczynia, angiotensyny II, który wyzwala kaskadę efektów. Leczenie jest objawowe lub patogenetyczne (mające na celu przerwanie błędnego koła).

Wtórne nadciśnienie ma wyraźny powód - ma początkową chorobę, która atakuje jeden z układów regulujących ciśnienie krwi. Może to być patologia układu sercowo-naczyniowego, nerek, układu hormonalnego (przysadka lub nadnercza, czasami tarczyca). Leczenie wtórnego nadciśnienia tętniczego bierze pod uwagę jego etiologię, prawdziwą przyczynę. Ciśnienie spada, ale głównym zadaniem lekarza jest wyeliminowanie pierwotnej choroby. Ten rodzaj wzrostu ciśnienia krwi stanowi około 5% wniosków o opiekę medyczną nadciśnieniem.

Występowanie pierwotnego nadciśnienia tętniczego jest ułatwione przez czynniki ryzyka:

• stres i stres emocjonalny;
• palenie
• naruszenie snu i czuwania;
• niedożywienie;
• otyłość
• nieaktywny styl życia;
• wiek powyżej 40 lat;
• płeć męska;
• predyspozycje genetyczne (obecność w rodzinie osób o podobnej patologii);
• cukrzyca;
• zaburzenia metabolizmu wody i soli (na przykład nadmierne spożycie sodu w postaci chlorku sodu).

Podstawą leczenia nadciśnienia jest wpływ na mechanizmy patogenetyczne za pomocą terapii skojarzonej, która pozwala kompleksowo leczyć patologię.

Statystycznie znacznie zwiększają ryzyko choroby, a jeśli istnieje kilka czynników ryzyka, prawdopodobieństwo wystąpienia nadciśnienia znacznie wzrasta.

Objawy pierwotnego nadciśnienia tętniczego

Znakiem nadciśnienia tętniczego są wartości ciśnienia krwi przekraczające 130 mm Hg. Art. dla skurczowego i 90 mm RT. Art. dla rozkurczowego.

Nadciśnienie może wystąpić przez długi czas w ukryciu, osoba często nie zauważa, że ​​jego ciśnienie krwi jest powyżej normy. Jest to możliwe w przypadku łagodnej postaci choroby. Pacjentom przeszkadzają tylko nieprzyjemne objawy, takie jak ogólne złe samopoczucie i ataki bólu głowy, z reguły nie przywiązują do tego dużej uwagi.

Pacjent może długo nie podejrzewać, że ma wysokie ciśnienie krwi

W późniejszych stadiach choroba objawia się w jasnej klinice, która waha się od łagodnego złego samopoczucia do żywych objawów związanych z uszkodzeniem docelowych narządów i układów:

• sercowo-naczyniowy (uczucie ściskania lub bolesne pchnięcie za mostkiem, tachykardia, arytmia, nierówna siła bicia serca lub uczucie zatrzymania akcji serca, mrowienie);
• mózg (zawroty głowy, senność, bóle głowy, niewyraźna świadomość, zaburzenia pamięci i procesu myślowego);
• nerki (skąpomocz - zmniejszone oddawanie moczu, ból podczas oddawania moczu, rozwój dystrofii nerek);
• siatkówka (muchy przed oczami, ciemnienie w oczach, niewyraźne widzenie).

Jeśli pojawią się takie objawy, należy skonsultować się ze specjalistą i nie stosować samoleczenia. Przede wszystkim należy ustalić dokładny stopień choroby - w pierwszym stopniu nie stosuje się leczenia lekami lub stosuje się je objawowo, a objawy choroby eliminuje się poprzez normalizację codziennego schematu, zmianę diety i zwiększenie aktywności ruchowej.

Leczenie wtórnego nadciśnienia tętniczego bierze pod uwagę jego etiologię, prawdziwą przyczynę. Ciśnienie spada, ale głównym zadaniem lekarza jest wyeliminowanie pierwotnej choroby.

Diagnostyka

Następnie zaleca się kompleksowe badanie. Zaczyna się od badania lekarskiego i pomiaru ciśnienia krwi, a następnie kilku metod instrumentalnych - wykonuje się EKG (elektroencefalogram), wykonuje się badanie ultrasonograficzne mięśnia sercowego i komór serca pod kątem przerostu, zainstalowano przenośny monitor ciśnienia krwi do pomiaru ciśnienia w ciągu dnia - zapewnia to kompleksowe informacje na temat które mogą dokładnie określić obecność nadciśnienia i jego rodzaj (w dzień lub w nocy). Podstawa jest badana pod kątem obecności zmienionych naczyń, które często występują przy długotrwałym narażeniu na wysokie ciśnienie.

Laboratoryjne metody diagnostyczne obejmują ogólną analizę krwi i moczu, biochemiczne badanie krwi.

Schematy leczenia nadciśnienia tętniczego

Istnieje standard leczenia nadciśnienia tętniczego. Jest to algorytm działań z listą zalecanych leków, który jest uzgodniony przez międzynarodowe komisje i zgodnie z którym prowadzona jest terapia. Lekarz może odejść od niego tylko wtedy, gdy pacjent ma specjalny, nietrywialny przypadek. Zunifikowany protokół jest stosowany zarówno w klinice, jak i w szpitalu.

Od samego początku wszyscy pacjenci z nadciśnieniem są podzieleni na tych, u których jest pierwotny i tych, którzy mają wtórne. Następnie określ stadium nadciśnienia tętniczego poprzez obecność uszkodzenia narządów docelowych zgodnie ze skalą:

1. Nadciśnienie tętnicze (GB) etap I - uszkodzenie narządów i układów jest nieobecne lub niewystarczające do rozpoznania, a kryzysy nadciśnieniowe nie występują lub nie są komplikowane przez niewydolność narządów.
2. Stadium II GB - pojedyncze obrażenia narządów, krwotoki w miąższu, którym towarzyszą odpowiednie objawy. Możliwe jest wystąpienie skomplikowanego kryzysu nadciśnieniowego i jego konsekwencje.
3. Stadium III GB - wielokrotne uszkodzenie narządów docelowych, niewydolność związana z ich dysfunkcją, rozwój zwłóknienia i inne zmiany w ich strukturze. Konieczne jest wysokie ryzyko skomplikowanego kryzysu, leczenie wspomagające i ciągła korekta ciśnienia krwi.

W pierwszym stopniu nie stosuje się leczenia lekami lub stosuje się je objawowo, a objawy choroby eliminuje się poprzez normalizację codziennego schematu, zmianę diety i zwiększenie aktywności ruchowej.

Nowoczesne leczenie nadciśnienia tętniczego

Podstawą leczenia nadciśnienia jest wpływ na mechanizmy patogenetyczne za pomocą terapii skojarzonej, która pozwala kompleksowo leczyć patologię. W tym celu stosuje się kilka grup leków, które różnią się pod względem działania. Główna grupa leków obejmuje:

1. Leki moczopędne to leki, które znacznie zwiększają dzienną diurezę (oddawanie moczu) poprzez wpływ na nerki nerkowe i równowagę jonową w nich. Leki moczopędne mogą korzystać z różnych mechanizmów, może to być antagonizm aldosteronu (który zatrzymuje sód w organizmie, a wraz z nim wodę - tak działają Spironolakton i Veroshpiron), wymiana sodu na potas (w tym przypadku sód opuszcza ciało i pociąga za sobą płyn - większość leków moczopędnych działają w ten sposób, na przykład Furosemid). Również w tej grupie są hydrochlorotiazyd, hipotiazyd, indapamid (i jego połączony lek Arifon).
2. Leki blokujące receptory beta-adrenergiczne - substancje blokujące receptory beta-adrenergiczne, które znajdują się w ogromnej liczbie tkanek, zwłaszcza w sercu i naczyniach krwionośnych. Taktyka lekarza w tym przypadku polega na rozszerzeniu naczyń krwionośnych (efekt ten obserwuje się systematycznie po przyjęciu właściwej dawki leku blokującego), a także normalizuje pracę mięśnia sercowego (eliminuje ektopowe ogniska pobudzenia, dodatkowe skurcze i arytmię). Anaprilin należy do tych leków (stosuje się go coraz rzadziej, ponieważ nie jest selektywny i może powodować skurcz oskrzeli), metoprololu, atenololu, bisoprololu, talinololu.
3. Inhibitory ACE - enzym konwertujący angiotensynę wywołuje kaskadę reakcji, które kończą się wytwarzaniem angiotensyny II, najsilniejszego środka zwężającego naczynia krwionośne. Jeśli go zablokujesz, jedna z najniebezpieczniejszych patogenez nadciśnienia zostanie przerwana. Leki z tej grupy są bardzo skuteczne, niezależnie od przyczyn zmniejszają ciśnienie, dobrze nadają się do leczenia nadciśnienia tętniczego u osób starszych, którym nie podawano leków moczopędnych. Są to Kaptopryl (Kapoten), Enalapril (Enap), Lizynopryl.
4. Blokery receptora angiotensyny - punkt narażenia na leki jest taki sam jak w poprzedniej grupie, ale tym razem działanie angiotensyny zostaje przerwane z powodu zablokowania receptorów. To nowa grupa leków, bardzo skuteczna i praktycznie bez skutków ubocznych. Należą do nich losartan. Ten lek jest przepisywany dzieciom w celu złagodzenia objawów wysokiego ciśnienia krwi w nadciśnieniu wtórnym.
5. Antagoniści wapnia (blokery kanałów wapniowych) - z powodu jonów wapnia mięśnie gładkie ulegają zmniejszeniu w ściankach naczyń krwionośnych, przez co ich zwężenie światła i wzrost ciśnienia krwi. Ta grupa leków blokuje wiązanie określonych białek z jonami, dlatego nie dochodzi do skurczu elementów mięśni gładkich. Obejmuje to nifedypinę (Corinfar), amlodypinę.

Znakiem nadciśnienia tętniczego są wartości ciśnienia krwi przekraczające 130 mm Hg. Art. dla skurczowego i 90 mm RT. Art. dla rozkurczowego.

Dodatkowe leki obejmują te, które są rzadziej stosowane ze względu na ich wysoką aktywność i potrzebę ścisłego przestrzegania dawki, a także z powodu działań niepożądanych. Mogą obniżać ciśnienie nawet bardziej skutecznie niż leki z głównej grupy, ale nie są stosowane w ambulatoryjnym leczeniu nadciśnienia, tylko gdy są hospitalizowane pod nadzorem lekarza i farmaceuty klinicznego. Są to następujące grupy:

• agoniści alfa-adrenergiczni, w tym klonidyna i metylodopa (powodują krótkotrwały wzrost ciśnienia, po czym znacznie rozszerzają naczynia krwionośne, działając na receptory w ośrodkowym układzie nerwowym);
• sympatykolodzy (przerywają przepływ impulsu nerwowego);
• blokery alfa prazosyny i doksazosyny;
• inhibitor reniny Aliskiren (z dość dużą listą działań niepożądanych);
• leki rozszerzające naczynia krwionośne z podawaniem typu zastrzyku, takie jak siarczan magnezu (lek jest dość szeroko stosowany w karetce, ponieważ działa szybko, ale nie jest selektywny);
• przeciwskurczowe (No-shpa i Drotaverinum).

Ponadto przepisywane są środki uspokajające, to znaczy leki działające kojąco na układ nerwowy.

Nieleczna terapia nadciśnienia i profilaktyka

Możliwe jest również leczenie nadciśnienia za pomocą środków ludowych, ale tylko we wczesnych stadiach. Jeśli lekarz zauważy, że pacjent może zostać wyleczony bez użycia leków farmakologicznych, może opracować dla niego dietę, przepisać fizjoterapię, kompleks ćwiczeń terapeutycznych lub wysłać go na leczenie uzdrowiskowe.

We wczesnych stadiach nadciśnienia ciśnienie można znormalizować poprzez zmiany stylu życia, w tym odżywianie

W leczeniu domu szeroko stosowane są różne nalewki z ziół, na przykład herbata z rumianku, mięta, zielona herbata, wywar z jagód kaliny, jarzębina. Ich regularne stosowanie może wzmocnić ścianę naczyń krwionośnych i zwiększyć stabilność ciśnienia.

Standardem leczenia nadciśnienia jest algorytm działań z listą zalecanych leków, który jest uzgadniany przez międzynarodowe komisje i zgodnie z którym prowadzona jest terapia.

Najłatwiejszym sposobem zapobiegania chorobom w domu jest przeznaczenie czasu na regularne spacery, które odegrają rolę umiarkowanej aktywności fizycznej, konieczna jest także korekta diety: należy ograniczyć stosowanie soli i pikantnych, pikantnych przypraw. Ogranicz stosowanie tłustych potraw, w szczególności smażonych potraw mięsnych, słodkich słodyczy itp. Czarna kawa i mocna czarna herbata są przeciwwskazane u pacjentów z nadciśnieniem.

Wymagana jest odpowiednia aktywność fizyczna, przestrzeganie racjonalnego reżimu dnia, wymagana jest wystarczająca ilość snu w nocy. W razie potrzeby należy skorygować nadwagę. Przegrzanie (kąpiele, sauny, pozostanie w upale) jest przeciwwskazane.

Należy zrezygnować ze złych nawyków - dotyczy to zarówno palenia, jak i alkoholu. Lepiej zapobiegać patologii niż w przypadku długiego i bolesnego leczenia nadciśnienia.