Przepuklina odcinka piersiowego kręgosłupa

Przepuklina odcinka piersiowego kręgosłupa jest wysunięciem zdeformowanego dysku międzykręgowego w przestrzeń pozastawową. Najczęściej występ występuje przed osią kręgów. W patogenezie polega na ściskaniu przez elementy dysku otaczających korzeni nerwowych. Mogą być zlokalizowane bezpośrednio w kanale kręgowym, a także wychodzić z rdzenia kręgowego na różnych poziomach, często przepuklinowy występ prowadzi do ściśnięcia dwóch korzeni.

Charakterystyka choroby

1. Jest to rzadka choroba, która występuje u nie więcej niż 1-4% pacjentów.
2. Może wystąpić w odcinkach Th8-Th9, Th9-Th10, Th10-Th11, Th11-Th12 (Th - oznaczenie kręgów piersiowych).
3. Częściej chorują mężczyźni w średnim wieku.
4. Głównym objawem jest ból o różnej intensywności i lokalizacji.
5. Pierwsze objawy mogą wystąpić w narządach i tkankach unerwionych przez ściśnięty nerw (drętwienie dłoni, mrowienie palców).
6. Patologia może wystąpić na granicy różnych oddziałów kręgosłupa, co prowadzi do zwiększenia objętości uszkodzenia (strefa szyjna, strefa lędźwiowa).

Przepuklina międzykręgowa regionu klatki piersiowej, podobnie jak każda inna przepuklina formacji kręgosłupa, ma kilka okresów rozwoju:

W zależności od wpływu na kanał kręgowy:

• zwężenie o nie więcej niż 10% (klinika jest stosunkowo rzadka);
• zwężenie o 10-20% (klinika ma głównie charakter lokalny);
• zwężenie o ponad 20% (poważne naruszenie z występowaniem objawów korzeniowych).

Klasyfikacja procesu w zależności od kierunku wzrostu:

• boczny - wzrost po prawej lub lewej stronie względem środka (stwierdzony w 57-65% przypadków);
• przód - wzrost do przodu względem środka (najbezpieczniejsza opcja);
• mediana - wzrost ściśle w środku (najniebezpieczniejszy typ przepukliny, ponieważ wzrost odbywa się w kanale kręgowym);
• sanitariusz - wzrost nieco w bok w stosunku do centrum.

Podano szczegółowe klasyfikacje, aby zrozumieć występowanie niektórych objawów choroby.

Jeśli podejrzewa się przepuklinę międzykręgową, wskazana jest konsultacja z neurologiem lub neurochirurgiem, główną metodą diagnostyczną jest MRI (rezonans magnetyczny).

Powody

Istnieją dwa główne powody, które bezpośrednio prowadzą do wystąpienia przepuklin:

1. Choroby zwyrodnieniowo-dystroficzne kręgosłupa. Przede wszystkim mówimy o zaawansowanych formach osteochondrozy. W przypadku tej choroby występują poważne zmiany metaboliczne w przestrzeni międzystawowej, co prowadzi do kruchości krążka międzykręgowego. W miarę postępu dysk w końcu zapada się i tworzy się przepuklina.
2. Urazowe obrażenia. Kiedy uderzenia lub upadki, występują złamania, łzy więzadeł, które prowadzą do naruszenia integralności dowolnej części kręgosłupa. W takim przypadku kręgi są przemieszczane wzdłuż osi i prowadzą do powstania nieklasycznej przepukliny.

Czynniki predysponujące:

1. Długie i wyraźne obciążenie kręgosłupa. Do tej kategorii należą zawodowi sportowcy, a także osoby, których zawód związany jest z napięciem mięśni i układem mięśniowo-szkieletowym (ruchowcy).
2. Choroby ortopedyczne. Skolioza o 3-4 stopnie prowadzi do wyraźnych zmian w osi kręgosłupa i przesunięcia kręgów o ponad 60%. Ponadto istnieje rozciągnięcie ramy nośnej kręgosłupa i przestrzeni międzykręgowej, która obejmuje mięśnie i więzadła.
3. Otyłość 3-4 stopnie. Zapewnia całkowite obciążenie całego układu mięśniowo-szkieletowego.
4. Deformacje klatki piersiowej Nie mają bezpośredniego połączenia z kręgosłupem, ale powodują deformację całej klatki piersiowej i żeber - zmienia się kąt nachylenia, pod którym zmienia się mocowanie do kręgów.

Grupa ryzyka, oprócz wyżej wymienionych kategorii, obejmuje:

• pacjenci w wieku powyżej 60 lat, ponieważ istnieją naturalne procesy zwyrodnienia kości;
• programiści, księgowi i inne osoby, których działalność zawodowa wiąże się z długim pobytem w pozycji siedzącej.

Objawy przepukliny kręgosłupa piersiowego

Objawy są bezpośrednio związane ze specyfiką unerwienia tej strefy. Lista unerwionych narządów i tkanek (najważniejsze są podane):

• kończyny górne;
• układ oddechowy;
• ściana klatki piersiowej;
• elementy układu pokarmowego (przełyk, wątroba, dwunastnica, obszar jelita cienkiego);
• częściowo niektóre elementy układu moczowego;
• śledziona;
• elementy miednicy (jajowody).

Innerwacja odbywa się nie tylko przez gałęzie wystające z kręgosłupa piersiowego, ale także przez szereg innych gałęzi nerwowych, co zapewnia ujednoliconą sieć nerwową (w przypadku uszkodzenia jednej sekcji, impulsy nerwowe są przekierowywane z innej sekcji).

Wszystkie objawy można podzielić na dwie grupy.

Z układu nerwowego :

1. Ból W początkowych stadiach ma umiarkowany krótkotrwały charakter i jest zlokalizowany tylko w odcinku piersiowym kręgosłupa. W miarę postępu staje się ostry i może promieniować na sąsiednie struktury (żebra, dolna część pleców, mogą stać się półpasiec).
2. Skurcz i napięcie mięśni w dotkniętym obszarze (plecy, klatka piersiowa). To jest refleksowa obrona ciała.
3. Klatka piersiowa kręgosłupa. Przejawia się jako napady bolesnych skurczów w różnych obszarach.
4. Parestezje (mrowienie, drętwienie), które są zlokalizowane w różnych strefach (ręce, przedramiona, plecy).
5. Osłabienie mięśni kończyn górnych.

Rzadko przy poważnym zniszczeniu dysku może wystąpić całkowity paraliż (klatka piersiowa i dolna).

Od strony unerwionych narządów :

1. Naruszenie połykania (zadławienie).
2. Niewydolność oddechowa
3. Całkowita lub częściowa utrata wszystkich rodzajów wrażliwości w dolnej części ciała, a także w kroczu, narządach płciowych, podbrzuszu.
4. Zaburzenia seksualne (impotencja u mężczyzn i bezpłodność u kobiet).
5. Rzadko w zaawansowanych przypadkach dysfunkcja narządów miednicy (nietrzymanie moczu i kału).

Znaki te są zawsze związane z poważnym zniszczeniem struktury krążków międzykręgowych; nie występują na początkowym etapie.

Leczenie przepukliny kręgosłupa piersiowego

Leczenie obejmuje następujące elementy:

• leczenie zachowawcze;
• Terapia ruchowa (ćwiczenia fizjoterapeutyczne);
• fizjoterapia i masaż;
• korekcja chirurgiczna jest jedyną radykalną i naprawdę skuteczną metodą.

Schemat leczenia tej lub innej odmiany choroby został opracowany z uwzględnieniem czasu jego trwania, cech kliniki i danych instrumentalnych.

Uwaga! Zdjęcie szokującej zawartości.
Aby wyświetlić, kliknij link.

Leczenie zachowawcze

Metody zachowawcze są stosowane jako leczenie objawowe; nie są one w stanie wyeliminować przepukliny.

Leczenie chirurgiczne

Rokowanie przy odpowiednim leczeniu jest warunkowo korzystne.