Ostrym zaburzeniom psychicznym często towarzyszą zaburzenia ruchowe. W stanie podniecenia osoba wykonuje takie ruchy o określonej naturze, najczęściej destrukcyjne. Pobudzenie psychoruchowe wymaga większej uwagi, a osoba, która przeszła taką patologię, potrzebuje wykwalifikowanej pomocy psychiatry.
Pobudzenie ruchowe jest charakterystyczne dla wielu zaburzeń psychicznych, w innych przypadkach jest to jedyny przejaw choroby. Czas trwania pobudzenia psychomotorycznego może być różny: od kilku minut do jednego tygodnia. Wiele zależy od intensywności ruchów, objawów klinicznych choroby podstawowej. Niemniej jednak każdy stan wzbudzenia rozwija się w ten sam sposób z podobnymi znakami:
- Ostry początek, czasem nieoczekiwany dla innych;
- Naruszenie ogólnie przyjętego modelu zachowania w społeczeństwie, przejawiającego się całkowicie nieodpowiednimi ruchami;
- Zmiana nastroju pacjenta, zabarwiona emocjonalnie, aż do stanu afektu;
- Agresja w działaniach pacjenta, mająca na celu obronę, atak lub posiadająca pochodzenie samobójcze.
Osoby, które rozwijają pobudzenie psychoruchowe, są niebezpieczne zarówno dla innych, jak i dla własnego życia. Dlatego objawy ostrej psychozy odnoszą się do stanów wymagających natychmiastowej pomocy lekarskiej.
Pobudzenie psychoruchowe, typy
W zależności od tła, na którym rozwija się patologiczna aktywność motoryczna, wyróżnia się następujące typy pobudzenia psychomotorycznego:
- Depresyjny
- Maniakalny;
- Szalony
- Padaczka;
- Psychopatyczny;
- Urojenia halucynacyjne;
- Katatoniczny;
- Hebefreniczny;
- Psychogenny.
Każdy z tych warunków ma określone funkcje.
Pobudzenie psychoruchowe, rodzaje depresji są samobójcze. Pacjenci próbują popełnić samobójstwo, nie zwracając uwagi na reakcję innych.
Stan manii charakteryzuje się niestrudzoną energią. Osoba podejmuje ogromną liczbę spraw, ale żadnej z nich nie można ukończyć, ponieważ w jego głowie jest wiele myśli. Jednak niektóre z nich mogą być agresywne. Maniakalnemu pobudzeniu psychomotorycznemu towarzyszy gadatliwość i dobry humor.
Obłędnemu podnieceniu, charakterystycznemu przejawowi delirium tremens, towarzyszy strach i ma na celu ochronę. Jednocześnie ludzie wokół nich mogą wydawać się „wspólnikami” agresorów, a pacjent może być niebezpieczny dla bliskich.
Zmierzchowe zawroty głowy z padaczką są najniebezpieczniejszym stanem zdrowia psychicznego. Świadomość pacjenta jest całkowicie nieobecna, a działania są wyjątkowo agresywne. Kiedy zmierzch pobudzenia psychoruchowego ustaje, pacjent nic nie pamięta. Przeraża go to, co zrobił, odczuwa wyrzuty sumienia, ale nie może kontrolować własnej świadomości.
Psychopatyczne pobudzenie psychoruchowe występuje w odpowiedzi na bardzo konkretny powód i jest skierowane bezpośrednio do „sprawcy”. W tym przypadku odnotowano całkowicie znaczące działanie. Ruchy osobowości psychopatycznej mają charakter demonstracyjny, teatralny.
Zaburzenie omamowo-urojeniowe charakteryzuje się ruchami „innej rzeczywistości”, w której przebywa pacjent. Mówi tylko z „widocznymi” ludźmi, może nagle zaatakować każdego, kto stoi obok niego.
Katatoniczne pobudzenie psychoruchowe charakteryzuje się skomplikowanymi ruchami, które nie mają znaczenia. Jednak pacjent jest zdolny do aktywnego oporu, próbując ograniczyć swobodę ruchów.
Zmiany aktywności ruchowej w hebefrenicznej formie schizofrenii mają charakter głupi. Niemniej jednak pacjenci są w stanie zranić siebie i innych.
Psychogenne pobudzenie psychoruchowe jest spowodowane konkretną przyczyną i charakteryzuje się objawami lęku panicznego nad własnym życiem.
Pobudzenie psychoruchowe, leczenie
Pacjent w stanie podniecenia potrzebuje natychmiastowej hospitalizacji na oddziale psychiatrycznym. W tym celu konieczne jest wezwanie wyspecjalizowanego zespołu pogotowia ratunkowego. Kiedy rozwija się pobudzenie psychoruchowe, leczenie jest przepisywane tylko przez psychiatrę.
Podstawową taktyką lekarzy jest natychmiastowe unieruchomienie pacjenta. W tym celu stosuje się metody mocowania szerokimi opatrunkami. W szczególnych przypadkach organy ścigania są zobowiązane do udzielania pomocy lekarzom.
Gdy możliwy jest kontakt z pacjentem, lekarz przeprowadza rozmowę wyjaśniającą. Pacjenta należy poinformować, że jego stan wymaga hospitalizacji i leczenia w specjalistycznym szpitalu.
Narażenie na leki odbywa się również w nagłych wypadkach. Stosowane są duże lub małe środki uspokajające. Osiągnięcia współczesnej farmakologii pozwalają szybko usunąć pobudzenie psychoruchowe i zapobiec niepożądanym konsekwencjom, zarówno dla pacjenta, jak i osób wokół niego.
Pobudzenie psychoruchowe u dzieci
W praktyce pediatrycznej takie zaburzenie jest dość rzadkie, a jego pojawienie się wiąże się przede wszystkim z organicznym uszkodzeniem mózgu. Może to być spowodowane urazem porodowym lub ostrą neuroinfekcją.
W przypadku padaczki pobudzenie psychoruchowe u dzieci zgodnie z objawami klinicznymi przebiega dokładnie tak samo, jak u dorosłych. Zmierzch ogłuszenie prowadzi do wyjątkowo agresywnych działań.
Syndrom negatywności w okresie dojrzewania jest często jednym z przejawów debiutu schizofrenii. Zaburzenia psychopatyczne są spowodowane dziedzicznością, dlatego niebezpieczne zachowanie dzieci jest również równoważne z podobnymi zaburzeniami u dorosłych i wymaga natychmiastowej pomocy lekarskiej.
