Spasmofilia jest chorobą ściśle związaną z krzywicą, objawiającą się tendencją do stanów spastycznych, którą najczęściej obserwuje się u dzieci w wieku 2-18 miesięcy.
Z reguły u noworodków urodzonych o czasie i karmionych piersią rzadko występuje spazofilia. Choroby najczęściej dotykają wcześniaki z objawami krzywicy.
Dzięki istniejącym metodom zapobiegania krzywicy współczesna spazmilia, szczególnie w ciężkich postaciach, jest dość rzadka.
Przyczyny Spasmophilia
Przyczyną rozwoju spazmofii u dzieci jest nagromadzenie witaminy D, która występuje przy stosowaniu dużych dawek tej witaminy, a także wczesną wiosną, gdy nadmiernie powstaje w skórze.
Zwiększone dawki witaminy D w formach aktywnych przyczyniają się do zmniejszenia funkcji przytarczyc, co z kolei stymuluje wchłanianie soli niektórych pierwiastków śladowych (zwłaszcza wapnia i fosforu) w jelicie i ich odwrotne wchłanianie (reabsorpcję) w kanalikach nerkowych. Powoduje to rozwój zasadowicy, a także z powodu hipokalcemii (zmniejszenie stężenia wapnia we krwi), nadmiar wapnia odkłada się w kościach. W rezultacie zwiększa się pobudliwość nerwowo-mięśniowa, co prowadzi do drgawek.
Objawy Spasmophilia
Spasmophilia objawia się zarówno w formie ukrytej, jak i jawnej.
Utajoną postać spazofilia u dzieci jest zwykle trudna do ustalenia, ponieważ przy tej postaci choroby ich rozwój psychomotoryczny i fizyczny jest normalny, chociaż obserwuje się objawy krzywicy.
Najbardziej typowymi objawami utajonej postaci przebiegu spazofili są objawy Lust, Khvostek, Erb, Trusso i Maslov. Utajona postać choroby może wystąpić z powodu wpływu takich czynników prowokujących, jak strach, wymioty, płacz, a czasem staje się oczywistą postacią choroby.
Główne rodzaje manifestacji jawnej spazmofii u dzieci to skurcz krtani, skurcz karpacki, rzucawka, a także ich kombinacja jest możliwa.
Skurcz krtani (inaczej „kret”) jest najczęstszym objawem choroby. Objawem spazofilia jest ostre, raczej nagłe zwężenie głośni, które obserwuje się ze strachem lub płaczem, i najczęściej charakteryzuje się zamknięciem głośni (częściowe lub całkowite).
Na tle skurczu krtani rozlega się dźwięczny, ochrypły oddech („kogut płacz”) jednocześnie z sinicą, przerażonym wyrazem twarzy i zimnym potem. W przypadku ostro objawionych objawów spazmofii może wystąpić całkowite ustanie oddychania (do 2 sekund), co prowadzi do utraty przytomności. Z reguły pod koniec ataku obserwuje się głośny, głęboki oddech ze stopniowym przywracaniem oddechu.
W ciężkich przypadkach ataki skurczu krtani można powtarzać nawet kilka razy dziennie, a przy długotrwałym zatrzymaniu oddechu może być śmiertelne.
Skurcz karpiowany u dzieci jest mniej powszechny. Przejawia się w postaci tonicznych drgawek twarzy, dłoni i stóp. Ta forma spazmofii u dzieci jest zdeterminowana przez jej charakterystyczny wygląd - ręce są opuszczone, łokcie są zgięte, ramiona są dociskane do ciała, kciuk jest dociskany do dłoni, kolana i stawy biodrowe są zgięte. W zależności od przebiegu spazmofii skurcz może trwać od 2–10 minut do kilku godzin. Na tle przedłużonego skurczu może pojawić się obrzęk stóp i dłoni, a z powodu skurczu okrągłych mięśni jamy ustnej czasami pojawia się tak zwane „rybie usta”.
Eklampsja jest jedną z najniebezpieczniejszych form spazofili. Jest to najbardziej charakterystyczne dla dzieci w pierwszym roku życia. W przypadku rzucawki obserwuje się drgawki kloniczno-toniczne z utratą przytomności. Na początku ataku pojawia się ostre zbladnięcie twarzy, któremu towarzyszy drętwienie, z wyraźnym drganiem mięśni twarzy w kąciku ust lub oka. Następnie kończyny drgają, kończy się oddychanie, przerywane bardzo krótkimi oddechami, co prowadzi do pojawienia się sinicy. Po wystąpieniu sztywności zwykle następuje utrata przytomności.
W wielu przypadkach skurcze rozwijają się w nocy, gdy dziecko śpi. Eclampsia zwykle trwa nie dłużej niż pół minuty. W tym czasie serce i oddech mogą się zatrzymać.
Diagnoza i leczenie spazofilia
W przypadku podejrzenia o spazmofilię rozpoznaje się dzieci z objawami krzywicy w wieku poniżej dwóch lat, zwykle wiosną. Na podstawie badań laboratoryjnych należy potwierdzić hipofosfatemię, hipokalcemię i zasadowicę metaboliczną oraz zaobserwować krytyczny poziom zmniejszenia stężenia wapnia we krwi - poniżej 1,75 mmol / l.
Leczenie spazmofili obejmuje leczenie zespołu konwulsyjnego za pomocą leków Relanium, Seduxen, GABA i siarczanu magnezu. Aby zwiększyć poziom wapnia we krwi, stosuje się roztwór 10% glukonianu wapnia. Ponadto prowadzą terapię w celu wyeliminowania zasadowicy (3-5% roztwór chlorku amonu).
W przyszłości leczenie spazofili odbywa się za pomocą terapii witaminowej, a po przywróceniu poziomu wapnia we krwi wyznaczenie witaminy D w dawkach terapeutycznych.
Kiedy następuje atak skurczu krtani:
- Połóż dziecko na twardej, poziomej powierzchni;
- Zapewnić dostęp powietrza i rozpiąć odzież;
- Spryskaj zimną wodą twarz i ciało, podrażnij błonę śluzową nosa amoniakiem lub w inny sposób i przeprowadź terapię glukonianem wapnia (dożylnie) i relanium (domięśniowo).
Jeśli środki podjęte w celu zatrzymania ataku spazmofilii nie pomogą, wykonuje się intubację tchawicy i pośredni masaż serca (z zatrzymaniem akcji serca).
Spazofilia u dorosłych
Uważa się, że spazofilia u dorosłych nie rozwija się. Istnieje jednak wiele objawów podobnych do przebiegu tej choroby, które często występują u dorosłych i nie są podatne na diagnozę i skuteczne leczenie. Są one związane z dowolnymi konwulsjami, szczególnie podczas zasypiania, gęsiej skórki, uczucia zimna i chłodu.
Lekarze we Francji prowadzą badania nad skurczem u dorosłych. Zgodnie z uzyskanymi danymi choroba ta jest najbardziej podatna na kobiety z niedoborem wapnia w organizmie.
W leczeniu spazofili i łagodzenia napadów zaleca się spożywanie pokarmów bogatych w wapń, magnez i fosfor. Ponieważ w większości przypadków rozwój ataków spazmofilii wywołuje stres i sytuacje konfliktowe, zaleca się, aby móc kontrolować oddychanie i relaksować, co ułatwia joga i medytacja.
