Przepuklina Schmorla odcinka lędźwiowego kręgosłupa

Przepuklina Schmorla odcinka lędźwiowego kręgosłupa - wtłaczanie własnej tkanki dysku międzykręgowego do gąbczastej kości trzonu kręgosłupa (wypukłość wewnątrzgałkowa) przez płytkę szklistą graniczną oddzielającą podstawę kręgu od trzonu dysku.

Jest to tak zwana patologia radiologiczna (z powodu braku oczywistych objawów z powodu szczególnej lokalizacji). Choroba jest zwykle diagnozowana za pomocą prześwietlenia lub tomografii komputerowej pod kątem innych stanów i często staje się przypadkowym znaleziskiem.

Pod przepukliną krążka międzykręgowego zrozumieć występ jego galaretowatego centrum przez wady gęstego tworzącego się pierścienia tkanki łącznej znajdującego się na obwodzie. W tym przypadku galaretowata substancja centralnej części dysku, przebijając się, ściska korzenie czuciowe lub motoryczne rdzenia kręgowego, leżąc parami między kręgami i wywołuje rozwój określonych objawów.

Zjawisko przepukliny Schmorla polega na tym, że elementy dysku lub włóknistego pierścienia nie są wyciskane na zewnątrz, ale w ciele pobliskiego kręgu. Ponieważ główne objawy przepukliny dysku są związane z uciskiem korzeni kręgosłupa, w tym przypadku aktywne objawy są zwykle nieobecne.

Pomimo faktu, że nie ustalono wiarygodnego rozpowszechnienia patologii, zakłada się obecność przepuklin Schmorla o różnej lokalizacji u około 40% populacji. Choroba często atakuje kręgosłup lędźwiowy, co wiąże się z miejscowym intensywnym obciążeniem szkieletu osiowego.

Synonim: guzki Schmorla.

Przyczyny i czynniki ryzyka

Głównym powodem rozwoju przepuklin Schmorla w odcinku lędźwiowym kręgosłupa jest patologia tkanki łącznej, która występuje podczas tworzenia struktur szkieletu osiowego. Wady często powstają podczas drugiego przyspieszenia wzrostu dziecka, gdy pojawiają się nietypowo zagęszczone chrząstkowe guzki, które mają większą gęstość struktury niż pierścień tkanki łącznej krążka międzykręgowego. W procesie rozwoju struktury te, wywierając nacisk na pobliskie ciała kręgowe, przepychają je, tworząc przepuklinę Schmorla.

Powikłaniami przepukliny Schmorla kręgosłupa lędźwiowego może być złamanie kompresyjne kręgosłupa, przepuklina dysku międzykręgowego lub dystroficzne zwyrodnienie przepukliny Schmorla z ograniczoną ruchomością sąsiednich kręgów.

Przyczyny choroby:

• wrodzona patologia tkanki łącznej;
• urazowe uszkodzenie granicznej płytki szklanej;
• zmiany zwyrodnieniowe w tkance kostnej kręgów;
• nieodpowiednie obciążenie kręgosłupa lędźwiowego.

Czynniki prowokujące:

• przedłużona wymuszona pozycja ciała z obciążeniem na osiowy szkielet lędźwiowy;
• intensywny wzrost dziecka w okresie dojrzewania;
• zaawansowany wiek;
• noszenie butów z nadmiernie wysokimi obcasami;
• profesjonalne zajęcia z podnoszenia ciężarów, akrobatyki, spadochroniarstwa i innych sportów, które mogą wywoływać mikrourazy szkieletowe;
• prace związane z podnoszeniem ciężarów;
• naruszenie postawy;
• ciąża
• choroby metaboliczne.

Podnoszenie ciężarów jest czynnikiem wywołującym rozwój przepukliny Schmorla

Formy choroby

W zależności od rozpowszechnienia procesu rozróżnia się pojedynczą i wielokrotną przepuklinę lędźwiową Schmorla.

Objawy przepukliny Schmorla w odcinku lędźwiowym kręgosłupa

Choroba z reguły przebiega bezobjawowo lub z bardzo skąpymi objawami. Skargi złożone przez pacjenta są niespecyficzne:

• dyskomfort lub ból nieintensywny ból w odcinku lędźwiowym kręgosłupa;
• nasilenie nieprzyjemnych wrażeń pod obciążeniem i ich osłabienie (do całkowitego zniknięcia) w spoczynku;
• zmniejszona ruchomość lędźwiowa.

Zjawisko przepukliny Schmorla polega na tym, że elementy dysku lub włóknistego pierścienia nie są wyciskane na zewnątrz, ale w ciele pobliskiego kręgu.

Obiektywne badanie może wykazać niewielki ból podczas dotykania w projekcji wady, miejscową hipertoniczność mięśni.

Uszkodzenie może wystąpić w każdym z 5 kręgów lędźwiowych, proces patologiczny nie ma ulubionej lokalizacji.

Pacjenci z przepukliną Schmorla skarżą się na ból w odcinku lędźwiowym kręgosłupa

W ciężkich przypadkach, gdy duża objętość krążka międzykręgowego jest przepychana lub całkowicie zapada się w pobliski krąg, objawy przepukliny kręgosłupa lędźwiowego Schmorla stają się znacznie bardziej intensywne:

• silny ból podczas wysiłku fizycznego;
• zaburzenia mobilności (niezdolność do wykonywania ruchów zginających i prostujących w dolnej części pleców w całości);
• tępe bóle w pozycji z nachyleniem do przodu, z długotrwałym staniem lub siedzeniem;
• zmęczenie odcinka lędźwiowego kręgosłupa, uczucie sztywności;
• zaburzenia wrażliwości lub aktywności ruchowej kończyn dolnych.

Diagnostyka

Głównymi metodami diagnostycznymi są badania instrumentalne:

• radiografia odcinka lędźwiowego;
• obrazowanie komputerowe lub rezonans magnetyczny.

Przepuklina Schmorla okolicy lędźwiowej na zdjęciu rentgenowskim

Zastosowanie laboratoryjnych metod badawczych w celu potwierdzenia obecności lub braku patologii nie jest możliwe.

Choroba jest zwykle diagnozowana za pomocą prześwietlenia lub tomografii komputerowej pod kątem innych stanów i często staje się przypadkowym znaleziskiem.

Leczenie przepukliny Schmorla w odcinku lędźwiowym kręgosłupa

Leczenie przepuklin Schmorla jest złożone: stosowane są metody fizjoterapeutyczne i medyczne.

Grupy leków stosowanych w leczeniu choroby:

• środki zwiotczające mięśnie o działaniu centralnym;
• niesteroidowe leki przeciwzapalne;
• kompleksy witaminowo-mineralne.

Środki fizjoterapeutyczne:

• ćwiczenia fizjoterapeutyczne;
• akupunktura;
• Masaż
• elektroforeza z substancjami leczniczymi.

W przypadku przepukliny Schmorla ćwiczenia terapeutyczne są wskazane pod nadzorem lekarza

W ciężkich przypadkach, przy nieskutecznym zachowawczym leczeniu przepukliny Schmorla odcinka lędźwiowego kręgosłupa i wysokim ryzyku powikłań, wykonuje się operację.

Możliwe komplikacje i konsekwencje

Powikłaniami przepukliny Schmorla kręgosłupa lędźwiowego mogą być:

• tworzenie przepukliny dysku międzykręgowego kręgosłupa lędźwiowego;
• złamanie kompresyjne dotkniętego kręgu;
• zwyrodnienie dystroficzne przepukliny Schmorla z ograniczoną ruchliwością sąsiednich kręgów.

Prognoza

Dzięki terminowej diagnozie i złożonemu leczeniu rokowanie jest korzystne.

Zapobieganie

Środki zapobiegawcze są następujące:

1. Systematyczne badania profilaktyczne w przypadku czynników ryzyka.
2. Terminowe kompleksowe leczenie choroby w przypadku jej wykrycia.
3. Odmowa nadmiernych obciążeń w diagnozie przepuklin Schmorla w odcinku lędźwiowym kręgosłupa.