Hormon przeciwmullerowy

Niepłodność może dotyczyć zarówno mężczyzn, jak i kobiet. Identyfikacja niepłodności i jej przyczyn jest bardzo złożoną procedurą, która obejmuje wiele różnych badań i testów. Obowiązkowa analiza polega również na określeniu substancji hamującej Muellera lub, jak to się nazywa, hormonu anty-Mullera (AMH). Jego wskaźniki odgrywają ważną rolę w stosowaniu dodatkowych technologii reprodukcyjnych (zapłodnienie in vitro lub sztuczne zapłodnienie). Ponadto oznaczanie AMH przeprowadza się z wieloma innymi chorobami i nieprawidłowościami.

Co to są kanały Mullera?

Kanały Mullera to takie sparowane kanały utworzone po 7-8 tygodniach rozwoju zarodka. U kobiet górna część pochwy, jajowody i nabłonek macicy są następnie formowane z przewodów Mullera. U mężczyzn zanikają i pod wpływem hormonu anty-Mullera cofają się do macicy gruczołu krokowego. Zanik przewodów Mullera jest długim procesem, który trwa do dojrzewania chłopców.

Jednym z rzadkich zaburzeń wewnątrzmacicznego rozwoju męskich zarodków jest zespół uporczywości przewodów Mullera (SPMP). Jest to raczej rzadka forma fałszywego męskiego hermafrodytyzmu, który występuje w wyniku naruszenia atrofii przewodów Mullera, co prowadzi do powstania jajowodów i górnej części pochwy. W tym samym czasie zachowany jest męski kariotyp - 46, KhU.

Co to jest hormon anty-mullerowy?

Hormon anty-Mullera (AMH) jest dimeryczną glikoproteiną należącą do rodziny czynników wzrostu przekształcających beta. Podczas rozwoju zarodka hormon ten jest wydzielany przez komórki Sertoli, au mężczyzn odpowiada za atrofię przewodów Mullera. Do okresu dojrzewania AMH jest wydzielany przez jądra. Stopniowo wraz z wiekiem mężczyzny jego poziom spada do resztkowych wartości po okresie dojrzewania. Jeśli funkcja hormonu anty-Mullera jest zaburzona u mężczyzn, wówczas zachowane są pochodne przewodu Mullera, co klinicznie wyraża się w upośledzonej funkcji rozrodczej, wnętrowie i występowaniu przepuklin pachwinowych. Pomimo tego, że w tym zespole nie zaburza się różnicowania jąder, niepłodność często obserwuje się u mężczyzn.

U kobiet AMH jest wydzielany przez komórki ziarniste jajników od momentu urodzenia do początku menopauzy. W porównaniu z mężczyznami kobiety mają niższy poziom hormonu anty-Mullera do początku okresu dojrzewania. Po jego wystąpieniu poziom AMH stopniowo spada do ogólnie niewykrywalnych wartości.

U kobiet AMH jest wytwarzany w komórkach ziarnistych pierwotnych pęcherzyków, a jego najwyższe stężenie obserwuje się w pęcherzykach antrumowych i przedczołowych o średnicy 4 mm, podczas gdy hormon ten w ogóle nie występuje w pęcherzykach dominujących. Po dojrzewaniu jednego z pęcherzyków synteza AMH zmniejsza się. U kobiet z hormonem anty-mullerowym pełni jednocześnie dwie funkcje: hamuje pierwotne stadia wzrostu pęcherzyków i hamuje wzrost małych pęcherzyków antralnych i przedczołowych. Ponieważ AMH nie reaguje na wpływ hormonów gonadotropowych (LH i FSH), rezerwa jajników zależy od jego poziomu. Jeśli poziom hormonu anty-Mullera jest obniżony, oznacza to zmniejszenie rezerwy jajników.

Wskazania do oznaczania hormonu antymolowego

Definicja AMH odgrywa ważną rolę w diagnozowaniu różnych chorób kobiet i mężczyzn. Zakres wskazań do oznaczania AMG jest dość szeroki:

  • opóźniony rozwój seksualny;
  • diagnoza przedwczesnego rozwoju seksualnego;
  • wyjaśnienie rezerwy jajników jajników (ważne przed sztucznym zapłodnieniem lub zapłodnieniem in vitro);
  • podczas chemioterapii;
  • diagnoza i monitorowanie leczenia guza komórek ziarnistych jajnika;
  • obecność anorchyzmu i wnętrostwa;
  • problemy z poczęciem;
  • określenie obecności tkanki jąder;
  • wysokie lub marginalne stężenia hormonu folikulotropowego;
  • niepłodność z niewyjaśnioną przyczyną;
  • nieudane próby zapłodnienia in vitro lub słaba reakcja na stymulację jajników;
  • ocena funkcji seksualnych mężczyzn w każdym wieku;
  • ocena sukcesu terapii antyandrogenowej.

Normy hormonu anty-Mullera

  • U kobiet norma hormonu anty-Mullera wynosi 0,49–5,98 ng / ml.
  • U mężczyzn norma AMG wynosi 1,0-2,5 ng / ml.

Kobiety prowadzą badanie, zwykle w 3-5 dniu cyklu. Do mężczyzn - w dowolnym momencie. Na trzy dni przed pobraniem krwi należy wykluczyć intensywną aktywność fizyczną i wszelkie stresujące sytuacje. Badanie nie jest przeprowadzane podczas ostrej choroby.

Z reguły pacjent otrzymuje gotowe wyniki w dłoniach dwa dni po pobraniu krwi.

Co to znaczy, gdy hormon anty-mullerowy jest podwyższony?

Gdy poziom hormonu antymolowego jest podwyższony, może to wskazywać na obecność następujących chorób:

  • opóźniony rozwój seksualny;
  • policystyczny jajnik;
  • nieprawidłowości receptora LH;
  • guzy w komórkach ziarnistych jajników;
  • obustronny wnętrostwo;
  • terapia antyandrogenowa;
  • normogonadotropowa bezpłodność bezowulacyjna.

Co to znaczy, że hormon anty-mullerowy jest obniżony?

  • menopauza
  • Anorchizm
  • hipogonadyzm hipogonadotropowy;
  • otyłość
  • przedwczesny rozwój seksualny;
  • dysgenezja gonad.