Większość Rosjan kojarzy mroźne powietrze, świeży wiatr i lekki śnieg z największą wigorem, zdrowiem i grami na świeżym powietrzu, które są możliwe tylko zimą. Ale niestety zimny sezon czasami powoduje problemy zdrowotne. Nie chodzi o sezonowe przeziębienia i odmrożenia, ale o przewlekłe dolegliwości, których objawy objawiają się głównie zimą.
Zimne zapalenie skóry
Choroba ta jest również nazywana alergią na zimno, chociaż w tym przypadku obcy czynnik białkowy nie dostaje się do organizmu. Według naukowców u osób cierpiących na zimne zapalenie skóry rolę alergenu odgrywają własne białka krwi, które „sklejają się” pod wpływem niskich temperatur, tworząc osobliwe zlepki. To ich układ odpornościowy postrzega jako obcy. Reakcja na zimno u takich pacjentów objawia się wysypką skórną. Najpierw powstają duże różowe płytki (o średnicy do 5 cm), które są następnie pokrywane skórkami i pęknięciami. W ciężkich przypadkach może dojść do łzawienia, kataru, obrzęku, a nawet niewydolności serca.
Ta patologia nie jest wrodzona: najczęściej występuje jako powikłanie chorób zakaźnych, przewlekłych procesów zapalnych (nawet bezskutecznie wyleczonej próchnicy) i zaburzeń układu pokarmowego. Czasami zimne zapalenie skóry występuje po ukąszeniach owadów lub przyjmowaniu leków (na przykład szczepionki przeciw tężcowi lub doustnych środków antykoncepcyjnych). Choroba jest najbardziej podatna na kobiety w wieku powyżej 25 lat, dzieci i młodzież.
Predyspozycje do zimnego zapalenia skóry można łatwo ustalić niezależnie za pomocą tak zwanego testu Duncana: musisz przycisnąć kawałek lodu do skóry i przytrzymać przez około 5 minut. Pojawienie się swędzenia i pieczenia wskaże, że zimowe mrozy mogą powodować nieprzyjemne objawy opisane powyżej. U najbardziej wrażliwych pacjentów pokrzywka z powodu niskich temperatur występuje nie tylko zimą, ale także w ciepłym sezonie, na przykład po kąpieli w chłodnej wodzie.
Łagodne formy zimnego zapalenia skóry ustępują same - pod warunkiem, że pacjent uniknie hipotermii, nosi ubrania wykonane z naturalnych włókien i przestrzega diety. Dieta powinna być nasycona witaminami, a żywność uważana za źródło alergenów (czekolada, owoce cytrusowe, kawa itp.) Powinna być czasowo wykluczona. Tacy pacjenci powinni pić gorącą herbatę przed wyjściem na zewnątrz. Jeśli choroba nie ustąpi, będziesz musiał skonsultować się z lekarzami i wziąć leki przeciwhistaminowe.
Meteorologiczne zapalenie warg
Tak lekarze nazywają popękane usta w zimnych porach roku. Co dziwne, mężczyźni cierpią na tę chorobę znacznie częściej niż kobiety. Być może dlatego, że prawie wszystkie kobiety używają szminki, aby chronić usta przed niskimi temperaturami.
Mechanizm zapalenia warg nie jest w pełni poznany. U pacjentów powierzchnia warg wysycha, ulega stanom zapalnym, pojawiają się na nich pęknięcia i strefy erozji. Prawdopodobieństwo wystąpienia objawów i ich nasilenie zależy bezpośrednio od długości pobytu na świeżym powietrzu.
Leczenie zapalenia warg ogranicza się do nakładania maści na usta zawierające kortykosteroidy (prednizon, oksolinowy). Lekarze zalecają, aby tacy pacjenci przyjmowali podwyższone dawki witamin C, B, E i PP, używali higienicznej szminki na zimno.
Zespół Raynauda
Choroba częściej występuje u kobiet. Przejawia się to drętwieniem palców (czasami podbródek, płatki uszu i ręce całkowicie) z powodu krótkotrwałego odwracalnego skurczu naczyń obwodowych. Pod wpływem niskich temperatur lub silnego stresu skóra w dotkniętych obszarach wybiela i traci wrażliwość. Atak trwa 15-20 minut. Następnie pojawia się uczucie mrowienia, powłoka zmienia kolor na niebieski, zaczerwienia się i wraca do normy.
W 85% przypadków zespół Raynauda nie jest niezależną dolegliwością, ale konsekwencją patologii tkanki łącznej lub naczyniowej, negatywnych zmian właściwości krwi (w tym zwiększonej krzepnięcia), zaburzeń krążenia i nieprawidłowego funkcjonowania gruczołów dokrewnych. Zagrożeni są pacjenci, którzy regularnie przyjmują leki zwężające naczynia krwionośne, a także osoby pracujące w warunkach znacznych wibracji lub często w kontakcie z chemikaliami.
Zespół Raynauda zwykle znika po udanym leczeniu choroby podstawowej. Aby złagodzić nieprzyjemne objawy, przepisuj leki rozszerzające naczynia i leki przeciwzapalne. Stosowanie środków ludowych (maści do mielenia, wywary i nalewki z ziół) może być bardzo pomocne w terapii.
Manifestacje zespołu Raynauda mogą wskazywać na obecność poważnych patologii, dlatego samoleczenie jest niedopuszczalne. Przy pierwszych objawach choroby należy skonsultować się z lekarzem i przejść pełne badanie.
Skurcz oskrzeli
Podczas przenoszenia z ciepłego pomieszczenia do mrozu wielu ma trudności z oddychaniem powietrzem. Jest to całkowicie normalne zjawisko: ciało próbuje uchronić się przed hipotermią i dochodzi do krótkotrwałego skurczu oskrzeli. U zdrowej osoby szybko mija, szczególnie przy przestrzeganiu prostych zasad bezpieczeństwa (wdychanie przez nos, ochrona jamy ustnej i nosa szalikiem).
W obecności przewlekłych dolegliwości (astmy oskrzelowej, dławicy piersiowej) lub skutków niedawnej sezonowej infekcji wirusowej reakcja na zimno jest często znacznie bardziej nieprzyjemna, a nawet niebezpieczna. Zaczyna się duszność, osoba odczuwa uduszenie, ból i ucisk w klatce piersiowej, trudności w wydychaniu, nie może odkrztuszać flegmy, świszczący oddech, pojawia się niepokój - wskazuje to na obecność szybko rozwijającego się obrzęku błony śluzowej oskrzeli (skurcz oskrzeli). Ten stan jest obarczony poważną niewydolnością oddechową i głodem tlenu i wymaga natychmiastowej pomocy lekarskiej.
Zimowa postać łuszczycy
Wbrew powszechnemu przekonaniu większość pacjentów z łuszczycą doświadcza maksymalnych niedogodności nie latem, ale zimą. Czynnikami wywołującymi zaostrzenie choroby w tym przypadku są nie tyle niskie temperatury, co brak wilgoci w powietrzu (szczególnie w pomieszczeniu) i potrzeba ciągłego noszenia ciepłej, wielowarstwowej odzieży. Ponadto u pacjentów z łuszczycą promienie ultrafioletowe są lecznicze i nie wszystkim obecnie udaje się uzyskać odpowiednią nasłonecznienie.
Pacjentom cierpiącym na sezonowe zaostrzenia łuszczycy zaleca się prowadzenie zdrowego trybu życia, jak najwięcej przebywania na świeżym powietrzu i utrzymywanie optymalnego klimatu w pomieszczeniu.
Cudowny czas zimowy może obdarzyć nie tylko radością, ale także problemami zdrowotnymi. Aby nie stać się ofiarą poważnej choroby, musisz uważnie monitorować swoje zdrowie w zimnych porach roku, a jeśli wystąpią nieprzyjemne objawy, skonsultuj się ze specjalistą.
