Współczesna medycyna ma najszerszy arsenał leków, które mogą uratować ludzi przed najstraszliwszymi dolegliwościami. Jednak nie tak dawno, pod koniec XIX wieku, możliwości lekarzy były znacznie skromniejsze. W tym czasie substancje, które nie tylko miały działanie terapeutyczne, ale także stanowiły bezpośrednie zagrożenie dla zdrowia, a czasem życia pacjentów, były używane jako leki.
Kokaina
W ostatnich dekadach XIX wieku kokaina była uważana za nieszkodliwy suplement diety. Na przykład Coca-Cola zawarła go w swoich napojach i była używana przez osoby w każdym wieku. Ponadto lekarze przepisywali proszki kokainowe pacjentom z bólem zęba, a słynny dr Freud twierdził, że ta substancja jest doskonałym lekarstwem na depresję. Z czasem okazało się, że przyjmowanie leków zawierających kokainę powoduje zaburzenia trawienne, zaburzenia snu i halucynacje. Po zniesieniu narkotyków pacjenci popadli w ciężką depresję. Badanie skutków ubocznych narkotyków kokainowych doprowadziło do tego, że w 1920 r. Władze USA zakazały używania tej substancji.
Arsen
W medycynie chińskiej preparaty arsenu były znane od czasów starożytnych, ale w krajach europejskich zaczęto je leczyć dopiero pod koniec XVIII wieku. Lekarze wiedzieli o trujących właściwościach substancji, ale nadal włączali ją do składu leków na cukrzycę, zapalenie stawów, malarię i syfilis. Produkty kosmetyczne zawierające arsen były bardzo popularne w wiktoriańskiej Europie. W ich produkcji nikt nie dbał o dokładne dawki, które często prowadziły do zatrucia. Smutny wynik jednego z tych przypadków opisano w powieści Gustave'a Flauberta, Madame Bovary.
Rtęć
Chlorek rtęci (kalomel) był jednym z najczęstszych składników leku do połowy XIX wieku. Tabletki Calomel zastosowano jako środek żółciopędny, przeczyszczający i przeciwbakteryjny. Ponadto substancję dodano do maści przeznaczonych do leczenia ran zapalnych. Wiadomo, że pierwszy amerykański prezydent, Abraham Lincoln, został przepisany rtęci do walki z depresją. Jednak leczenie musiało zostać odwołane, ponieważ miało zły wpływ na układ nerwowy pacjenta, powodując napady niekontrolowanej wściekłości.
Metamfetamina
Na początku XX wieku lek uspokajający Norodin zyskał popularność w krajach europejskich. Jego głównym składnikiem była metamfetamina - jak się później okazało, jeden z najniebezpieczniejszych leków. Stopniowo odkryto, że przyjmowanie leku powoduje bezsenność, anoreksję i zaburzenia serca, a jego odstawienie prowadzi do depresji. Lek został zakazany po tym, jak przypadki samobójstw stały się częstsze wśród pacjentów, którzy go zażyli.
Barbiturany
Nembutal to nazwa popularnego leku, który obejmował pentobarbital. W latach 30. XX wieku był szeroko reklamowany jako środek uspokajający dla dzieci. Wielu rodziców stosowało lek przy najmniejszych oznakach niepokoju, niepokoju i po prostu nadmiernego niepokoju swoich dzieci. Oczywiste jest, że niekontrolowane stosowanie substancji niebezpiecznych często prowadziło do najbardziej smutnych konsekwencji.
Morfina
Prawie sto lat wcześniej, w 1849 r., Amerykańska Charlotte N. Winslow wprowadziła rodzaj cudownego syropu, który jej zdaniem może uspokoić nawet najbardziej nerwowe dzieci. Lek naprawdę łagodził lęk u dzieci i poprawiał ich sen. Efekt został wyjaśniony po prostu: znaczna dawka morfiny była częścią produktu. Rodzice, którzy nie mieli pojęcia o zagrożeniach związanych z narkotykiem, często przedawkowali, co co roku powodowało śmierć kilku dzieci. W 1911 r. Lek został zakazany przez American Medical Association.
Woda radowa
Odkrycie radioaktywności pod koniec XIX wieku zrewolucjonizowało naukę. Naukowcy szybko zauważyli, że promieniowanie ma wpływ na żywe organizmy, ale nie było zrozumienia jego niebezpieczeństwa dla zdrowia ludzkiego. Tymczasem wszystko związane z radioaktywnością stało się niezwykle modne. Leki z suplementami radu były uważane za panaceum, były stosowane w każdej chorobie. Elementy radioaktywne dodano do produktów spożywczych, kosmetyków i produktów higienicznych (na przykład pasty do zębów). Radowa woda pitna sprzedawana była wszędzie, która była konsumowana przez wszystkich, od małych po duże. Masowy szum osłabł dopiero wtedy, gdy zaczęły narastać podejrzenia dotyczące niekorzystnego wpływu promieniowania na ludzkie ciało.
Niektóre niebezpieczne leki z przeszłości są nadal w użyciu. Na przykład barbiturany są częścią niektórych środków uspokajających i przeciwdrgawkowych, związki arsenu (arsenian sodu i arsenin potasu) są obecne w lekach przeciwzapalnych, morfina jest stosowana do łagodzenia bólu. Podczas korzystania z takich funduszy dawkowanie jest ściśle przestrzegane, a pacjenci są pod stałym nadzorem lekarza. Sprzedaż niebezpiecznych środków odurzających w Rosji jest zabroniona.
