Ciąża to szczególny okres w życiu kobiety. W tym czasie zachodzą zmiany w tle hormonalnym, które nie tylko wpływają na pracę wszystkich narządów i układów organizmu, ale także powodują nowe, niezwykłe emocje. Do czasu narodzin wiele przyszłych matek martwi się. Porozmawiajmy o tych lękach, które najczęściej przeszkadzają kobietom w przeddzień porodu.
Prezentacja płodu
Zwykle do 32 tygodnia ciąży dziecko przestaje aktywnie poruszać się w macicy i przyjmuje najwygodniejszą pozycję do przejścia przez kanał rodny - głową w dół, czyli powstaje tak zwana prezentacja głowy płodu. Nie wynika jednak z tego, że pozycja dziecka nie będzie mogła się zmienić. Jeśli przewróci się ponownie lub w ogóle nie przyjmie właściwej pozycji, matka urodzi się z odwrotną prezentacją miednicy, czyli nogami do przodu, co zdarza się w około 3-5% przypadków.
Niektóre kobiety w ciąży zaczynają panikować przed 32 tygodniem ciąży. Boją się poważnego „nienormalnego” porodu, martwią się o stan zdrowia dziecka. Ale ich obawy są bardzo przesadzone. Istnieje wiele ćwiczeń, których wdrożenie pomaga płodowi zająć prawidłową pozycję. Oczywiście ćwiczenia fizyczne muszą być skoordynowane z lekarzem prowadzącym ciążę. Ponadto w większości szpitali i klinik położniczych wysoko wykwalifikowani specjaliści są w stanie poradzić sobie z sytuacją podczas porodu o dowolnej złożoności.
Walki Brexton - Hicks
Niektóre kobiety w ciąży, które mają płód przez co najmniej połowę normalnego okresu, czasami doświadczają zjawiska zwanego skurczami Braxtona-Hicksa. W takich momentach kobieta odczuwa uczucie ciągnięcia w dolnej części brzucha lub w okolicy lędźwiowej. Podczas odczuwania brzucha można dokładnie określić lokalizację macicy. Każdy atak trwa około minuty i nie powoduje bólu. Nieprzyjemne odczucia można powtarzać kilka razy z przerwami 4-5 godzin. Zazwyczaj Brexton-Hicks walczą niezależnie. Wystarczy, że kobieta położy się trochę lub weźmie ciepłą, relaksującą kąpiel, aby zniknął dyskomfort.
Niedoświadczone przyszłe matki mogą bać się fałszywej walki, ale nie ma prawdziwego powodu do niepokoju. Charakter tego zjawiska nie został w pełni wyjaśniony, ale wiadomo na pewno, że nie ma to nic wspólnego z czynnikami wywołującymi poród przedwczesny.
Możliwość splątania płodu pępowiną
Prawdopodobieństwo splątania płodu pępowiną jest dość wysokie: zjawisko to obserwuje się u około 30% urodzeń. Jednak ryzyko dla zdrowia dziecka jest przesadzone: przy kompetentnych działaniach położnej, pojawienie się dziecka w świetle i uwikłaniu zachodzi bezpiecznie.
Przyczyną lęku przyszłych matek jest w większości przypadków próba samodzielnej oceny zdjęć wykonanych podczas badania ultrasonograficznego. Faktem jest, że w wyniku ultradźwięków uzyskuje się płaski obraz, zgodnie z którym nawet doświadczony lekarz nie zawsze może dokładnie określić lokalizację pępowiny. Dla kobiety, która martwi się o zdrowie swojego dziecka, nieprawidłowa ocena takich danych może wywołać nieuzasadnioną panikę.
Zwiększenie masy ciała
Pod koniec ciąży przyszła matka coraz bardziej odczuwa swoje ciało jako zbyt masywne, wzdęte i niewygodne. Wiele kobiet w ciąży w tym czasie obawia się pozostania tłuszczu po porodzie. Na tle ogólnego niepokoju i nie do końca odpowiedniej oceny sytuacji może wydawać się, że istnieje potrzeba ograniczenia się w jedzeniu, którego realizacja jest niebezpieczna dla zdrowia płodu.
Kobieta musi zrozumieć, że o wiele łatwiej będzie odzyskać dawny kształt niż poradzić sobie z problemami wynikającymi z niewłaściwie dobranej diety. W każdym razie przyrost masy ciała podczas ciąży występuje u wszystkich i tylko lekarz może zdecydować, czy mieści się w normalnym zakresie. Dlatego o wiele bardziej rozsądne jest poinformowanie ginekologa o swoich obawach niż samodzielne podjęcie kroków w celu zmiany diety.
Błąd w określeniu płci dziecka
Wielu rodziców wyraża chęć poznania płci przyszłego dziecka na długo przed jego urodzeniem. Gdy zbliża się moment narodzin, niektóre kobiety bardzo się martwią, czy zrobiono to poprawnie. Oczywiście, w porównaniu z obawami dotyczącymi pomyślnego wyniku ciąży i zdrowia dziecka, lęk ten wydaje się nieistotny dla innych. Jednak to on może spowodować przyszłej matce poważny dyskomfort psychiczny.
Najdokładniej (z prawdopodobieństwem 90%) płeć płodu można określić podczas planowego badania ultrasonograficznego, które jest przeprowadzane w 20-24 tygodniu ciąży. Wcześniejsze ustalenie (w 12-13 tygodniu) daje około 50% błędów, a badanie przeprowadzone w 37 tygodniu jest zasadniczo bezużyteczne w tym sensie: dziecko już zajmuje najwygodniejszą pozycję do porodu, w której lekarz nie może rozważyć genitalia.
Zatem ryzyko błędu przy określaniu płci nienarodzonego dziecka wynosi około 10%. Czasami nie można w ogóle określić płci, ponieważ płód „zamyka się” podczas badania ultrasonograficznego lub odwraca się od urządzenia. Powinno to być podejmowane spokojnie: jeśli dziecko jest długo oczekiwane i kochane, jego płeć nie jest tak ważna.
Wzrost lęku u kobiety doświadczającej ostatnich tygodni ciąży jest normalny. Musisz zrozumieć, że przyszła matka nie reaguje i nie wymyśla swoich obaw: jej zachowanie opiera się na zmęczeniu, niepewności co do pomyślnego wyniku i poważnych zmian hormonalnych. Dlatego krewni powinni być szczególnie uważni i przyjaźni podczas komunikacji z nią. Równie ważne jest, aby nie okazywać kobiecie troski o jej stan, być dla niej wsparciem, robić wszystko, co możliwe, aby czuła wsparcie innych. W takim przypadku będzie w stanie poradzić sobie z lękami i odpowiednio przygotować się do porodu.
