Padaczka

Padaczka jest przewlekłą chorobą neurologiczną, która objawia się powtarzającymi się napadami w postaci zaburzeń motorycznych i / lub czuciowych. Najczęstszym objawem choroby są skurcze. Choroba charakteryzuje się falistym przebiegiem, po ataku rozpoczyna się etap remisji. Leczenie ma kilka kierunków - udzielanie pierwszej pomocy podczas ataku, zmniejszanie aktywności napadowej mózgu i zapobieganie powikłaniom choroby.

Co to jest

Padaczka jest chorobą charakteryzującą się zwiększoną gotowością konwulsyjną mózgu. Każdego roku na całym świecie diagnozuje się 2,4 miliona ludzi. Każdy, zarówno dziecko, jak i dorosły, może zachorować. Częstość epilepsji wynosi do 10 przypadków na 1000 osób.

Podstawą choroby jest występowanie napadów wyładowań (nadmierna aktywność) w komórkach mózgu. Takie wyładowanie powoduje zespół konwulsyjny, utratę przytomności lub inne objawy napadu padaczkowego. Patologiczne wyładowania mogą wystąpić w różnych częściach mózgu: płatach skroniowych, czołowych, ciemieniowych i potylicznych lub całkowicie przechwytują obie półkule.

Padaczka: przyczyny

W większości przypadków choroba występuje bez wyraźnego powodu (postać idiopatyczna), rolę odgrywają predyspozycje genetyczne. Jeśli można ustalić przyczynę padaczki, jest to wtórna postać choroby.

Dlaczego występuje wtórna padaczka:

1. Urazowe uszkodzenie mózgu (urazowe uszkodzenie mózgu).
2. Patologia donosowa - ostra niedotlenienie płodu przy urodzeniu, uraz porodowy.
3. Guzy mózgu
4. Zakażenia ośrodkowego układu nerwowego: zapalenie opon mózgowych, zapalenie mózgu.
5. Odroczony udar niedokrwienny lub krwotoczny.

W przypadku padaczki ataki są powtarzane, ich występowanie może być związane z wieloma czynnikami - cyklem menstruacyjnym, zmęczeniem, stresem, silnymi emocjami i stresem, przyjmowaniem alkoholu lub narkotyków, brakiem snu.

Objawy choroby

Przebieg padaczki jest napadowy, po zakończeniu ataku zwykle nie ma objawów choroby, ale można zaobserwować zaburzenia poznawcze i inne niespecyficzne objawy. Objawy kliniczne zależą głównie od rodzaju napadu - napadu częściowego lub uogólnionego. Wpływa również na nasilenie padaczki (łagodna, umiarkowana, ciężka) i lokalizację ogniska. Padaczka jest wskazana przez pojawienie się więcej niż dwóch napadów, u jednej osoby można powtórzyć napady częściowe i uogólnione.

Częściowe zajęcie

Częściowy napad jest zwykle poprzedzony pojawieniem się aury (nudności, zawroty głowy, ogólne osłabienie, szum w uszach itp.), To znaczy pacjent spodziewa się kolejnego zaostrzenia. Napady częściowe są dwojakiego rodzaju - proste i złożone. Po prostym ataku pacjent jest przytomny, a skomplikowany charakteryzuje się utratą przytomności. Częściowemu atakowi towarzyszą objawy ruchowe, sensoryczne i autonomiczno-trzewne i mentalne.

Częściowy składnik drgawkowy	Co sie dzieje
Silnik	Pojawiają się lokalne skurcze. Na przykład drgają tylko lewe lub prawe ramię, podczas gdy inne części ciała pozostają nieruchome. Lokalne skurcze mogą być zlokalizowane w dowolnej części ciała, ale częściej wpływają na kończyny górne lub dolne, twarz.
Wrażliwy	Wrażliwy składnik często objawia się w postaci niezwykłych wrażeń w ciele (drętwienie, uczucie pełzania). Mogą również pojawić się halucynacje smakowe, węchowe, słuchowe lub wzrokowe.
Wegetatywno-trzewny	Składnik wegetatywno-trzewny objawia się zaczerwienieniem lub blanszeniem skóry, nadmiernym poceniem się, zawrotami głowy, guzem w gardle, uczuciem ściskania za mostkiem.
Psychiczne	Ataki z naruszeniem funkcji umysłowych przejawiają się w formie derealizacji (uczucie zmiany w prawdziwym świecie), niezwykłych myśli i lęków, agresji.

Patologiczne skupienie w mózgu może się rozprzestrzeniać, w tym przypadku napad częściowy zostaje uogólniony.

Uogólniony atak

Uogólniony napad często pojawia się nagle, bez wcześniejszej aury. Patologiczne wyładowanie w uogólnionym napadzie całkowicie pokrywa obie półkule mózgu. Pacjent jest nieprzytomny, to znaczy nie jest świadomy tego, co się dzieje, najczęściej (ale nie zawsze) napadowi towarzyszą drgawki. Uogólnione napady drgawkowe są konwulsyjne - toniczne, kloniczne, toniczno-kloniczne i niekonwulsyjne (nieobecności).

Rodzaj ataku	Charakterystyczne, jak to wygląda	Świadomość
Tonik	Rzadko występują napady toniczne (w około 1% przypadków). Wzrasta napięcie mięśniowe, mięśnie stają się jakby kamieniste. Skurcze toniczne wpływają na wszystkie grupy mięśni, więc pacjent często upada.	Brakuje
Clonic	Drgawki kloniczne pojawiają się w postaci szybkich i rytmicznych drgań, dotyczy to wszystkich grup mięśni.	Brakuje
Toniczno-kloniczny	Napad toniczno-kloniczny jest najczęstszy, składa się z dwóch faz - tonicznej i klonicznej. W fazie tonicznej obserwuje się silne napięcie mięśni. Pacjent często upada, oddychanie zatrzymuje się, może pojawić się gryzienie języka. Potem następuje faza klonalna - następuje drganie wszystkich mięśni. Stopniowo drgawki ustają, może wystąpić mimowolne oddawanie moczu, po czym pacjent zwykle zasypia.	Brakuje
Nieobecności	Nieobecność jest nie konwulsyjną formą uogólnionego napadu, który w większości przypadków rozwija się u dzieci i młodzieży. Wraz z rozwojem ropnia dziecko nagle marznie. Może wystąpić drżenie powiek, wywrócenie głowy, ze złożonym ropniem dziecko może wykonywać automatyczne ruchy. Ataki trwają kilka sekund i mogą pozostać niezauważone przez długi czas.	Naruszone, ale nie całkowicie wyłączone

Metody diagnostyczne

Obecność choroby można podejrzewać na podstawie charakterystycznego obrazu klinicznego (nawracające napady padaczkowe), ale konieczne jest pełne badanie w celu ustalenia ostatecznej diagnozy. Główną metodą diagnostyczną jest elektroencefalografia (EEG), ponadto można przepisać MRI i CT mózgu, wiele ogólnych badań klinicznych.

Jak leczyć

Leczenie padaczki obejmuje kilka obszarów - pierwsza pomoc, zapobiegająca pojawieniu się nowych ataków i powikłań. W tym celu stosuje się metody niefarmakologiczne, leki, aw niektórych przypadkach interwencję chirurgiczną.

Pierwsza pomoc

W przypadku napadu padaczkowego należy chronić osobę przed możliwymi urazami i powikłaniami (uraz podczas upadku, uduszenie). Najważniejsze jest złagodzenie upadku podczas napadu. Jeśli ktoś zaczyna tracić przytomność, musisz spróbować go złapać, podłożyć miękki przedmiot pod głowę. Jeśli atakowi towarzyszy obfite wydzielanie śliny, musisz obrócić osobę po swojej stronie, co pozwoli mu się nie udławić.

Czego absolutnie nie można zrobić:

• ograniczać konwulsyjne ruchy pacjenta siłą;
• spróbuj otworzyć szczękę;
• podać wodę lub lekarstwo.

Zaleca się wykrycie czasu rozpoczęcia ataku, zwykle trwa on od 30 sekund do kilku minut. Jeśli po jego zakończeniu pacjent nie odzyska przytomności i rozpocznie się następny napad, należy natychmiast wezwać karetkę, najprawdopodobniej mówimy o stanie padaczkowym.

Leczenie uzależnień

Specyficzne leczenie farmakologiczne polega na przyjmowaniu leków przeciwdrgawkowych. Lekarz powinien wybrać leczenie po pełnym badaniu, ale możesz wziąć leki w domu.

Ważną zasadą w leczeniu padaczki jest monoterapia, czyli w miarę możliwości leczenie jednym lekiem. Głównymi lekami przeciwpadaczkowymi są walproiniany (pochodne kwasu walproinowego) i karbamazepina. Pochodne kwasu walproinowego wykorzystują w uogólnionej postaci padaczki, a karbamazepina częściowo.

Karbamazepina jest jednym z leków stosowanych w leczeniu padaczki.

W leczeniu padaczki można zastosować inne bardziej nowoczesne leki przeciwdrgawkowe:

• pregabalina (nazwa handlowa Lyric);
• lamotrygina (Lamictal, Lamitor);
• topiramat (Topamax);
• gabapentyna (Neurontin).

Narkotyki dobierane są w zależności od formy padaczki. Bierze się również pod uwagę wiek pacjenta, obecność współistniejących chorób i tolerancję na lek. Przyjmowanie leku przeciwpadaczkowego rozpoczyna się od minimalnej dawki, stopniowo ją zwiększając.