Stres psychologiczny

Stres psychiczny jest konsekwencją silnego napięcia nerwowego, które było spowodowane jakimś doświadczeniem. Wszelkie emocje, zarówno pozytywne, jak i negatywne, prowadzą do takiej reakcji organizmu, ponieważ towarzyszą im specjalne procesy fizjologiczne, na przykład uwalnianie substancji do krwi, które wpływają na funkcjonowanie narządów wewnętrznych.

Cechy stresu psychicznego

Stres psychiczny różni się od stresu biologicznego wieloma cechami, spośród których można wyróżnić:

  • Wywoływane są zarówno przez zdarzenia rzeczywiste, jak i prawdopodobne, których wystąpienie obawia się podmiot. Człowiek, w przeciwieństwie do zwierząt, jest w stanie reagować nie tylko na obecne niebezpieczeństwo, ale także na jego zagrożenie lub przypomnienie o nim;
  • Duże znaczenie ma ocena stopnia uczestnictwa przedmiotu w wpływie na problem w celu jego zneutralizowania. Przy aktywnej pozycji życiowej lub uświadomieniu sobie, że można wpływać na czynnik stresu, oddział w przeważającej części jest podekscytowany, a bierność pacjenta w tej sytuacji prowadzi do przewagi reakcji przywspółczulnych.

Inną cechą stresu psychicznego jest metoda jego pomiaru, która ma na celu ocenę wskaźników niebezpośrednich (stresory, przejawy depresji i lęku, frustracja), ale bezpośrednio opisuje stan osoby doświadczającej sytuacji. Jest to specjalna skala stresu psychologicznego PSM-25, która pozwala mierzyć odczucia stresu za pomocą znaków emocjonalnych, behawioralnych i somatycznych.

Mechanizmy stresu psychicznego

Ponieważ stres jest reakcją adaptacyjną, bierze w nim udział wiele układów ciała. Istnieją dwie grupy stresujących mechanizmów: fizjologiczne (humoralne i nerwowe) i psychologiczne.

Postawy podświadome powstające w odpowiedzi na działanie stresora odnoszą się do psychologicznych mechanizmów stresu. Chronią ludzką psychikę przed niszczącym działaniem czynników negatywnych. Należą do nich:

  • Tłumienie Jest to główny mechanizm leżący u podstaw wielu innych i reprezentujący przemieszczenie uczuć i wspomnień do podświadomości, w wyniku którego osoba stopniowo zapomina o nieprzyjemnej sytuacji. Jednak ten mechanizm nie zawsze jest użyteczny, na przykład często prowadzi do zapomnienia danych o wcześniejszych obietnicach;
  • Projekcja Kiedy dana osoba jest niezadowolona z własnych działań lub myśli, rzutuje ją na otaczających ją ludzi, przypisując im podobne działania. W przeciwnym razie jest to mechanizm samousprawiedliwienia;
  • Regresja Jest to próba ucieczki podmiotu od rzeczywistości, gdy staje się bezradny, obojętny, nie może wyciągać logicznych wniosków i podejmować żadnej decyzji. Możliwe jest, że pozę zarodka, charakterystyczną dla osoby w momencie silnego doświadczenia, tłumaczy właśnie ten psychologiczny mechanizm stresu;
  • Racjonalizacja. To kolejny sposób na samousprawiedliwienie, które polega na znalezieniu winowajcy sytuacji. Racjonalizacja prowadzi do niemożności analizy błędów i oskarżania sąsiadów, małżonka, szefa lub nauczyciela o jego problemy;
  • Sublimacja Jest to najkorzystniejsza reakcja na stres, skuteczna zarówno na poziomie podświadomości, jak i w prawdziwym życiu. Sublimacja to przekształcenie niedopuszczalnego zachowania (na przykład agresji) w społecznie akceptowalne ramy (boks, zawody zawodowe, sport).

Jak widać, psychologiczne mechanizmy stresu nie zawsze są nieszkodliwe i czasami nie pozwalają na prawidłową ocenę sytuacji. Co więcej, czasami szkodzą relacjom z innymi, pogarszając w ten sposób stresujące skutki problemu dla organizmu.

Psychologiczne skutki stresu

Doświadczenia i negatywne emocje wywołane stresem psychicznym są bardzo niebezpieczne, ponieważ prowadzą do powstawania ognisk stagnacyjnego pobudzenia w mózgu, a to z kolei przyczynia się do rozwoju chorób psychosomatycznych, psychicznych i innych.

Psychologiczne konsekwencje stresu obejmują:

  • Lęk i niepokój;
  • Upośledzenie pamięci;
  • Zmniejszona uwaga;
  • Nadmierna emocjonalność przy mniejszych okazjach;
  • Okresy depresji;
  • Ataki gniewu;
  • Krótki temperament i drażliwość;
  • Ciągłe poczucie niezadowolenia;
  • Nastrój;
  • Depresja i depresja;
  • Subiektywne uczucie zatoru;
  • Utrata zainteresowania i apatia.

W rezultacie osoba często próbuje sztucznie zrekompensować uczucie wewnętrznego niezadowolenia: zaczyna używać narkotyków i alkoholu, przejada się, częściej pali, zmienia swoje zachowania seksualne, powoduje wysypkę i impulsywność, lubi hazard itp.

Jeśli dana osoba ma wymienione psychologiczne konsekwencje stresu (co najmniej połowa), konieczne jest staranne przeanalizowanie jego stanu i obecnej sytuacji, a jeśli diagnoza zostanie potwierdzona, natychmiast przystąp do leczenia przy użyciu istniejących metod.

Odprężanie psychiczne

Przy ocenie stresu psychicznego ważny jest integralny (końcowy) wskaźnik napięcia psychicznego lub PPN. Jeśli jest to 100 - 154 punktów, to mówią o średnim poziomie stresu, gdy PPN jest większy niż 155 punktów - jest to wysoki poziom. Wskazuje dyskomfort psychiczny i stan nieprzystosowania. W tym przypadku usunięcie stresu psychicznego i stresu emocjonalnego ma ogromne znaczenie.

Aby aktywować, a następnie uwolnić emocje, konieczne jest głębsze oddychanie: wdychaniu powinno towarzyszyć powolne wydychanie. W takim przypadku należy zwrócić uwagę na odczucia, które pojawiają się w ciele.

Następujące ćwiczenie pomaga szybko się uspokoić: weź powolny oddech przez nos, następnie wstrzymaj oddech na 1-2 sekundy i powoli wydychaj przez usta. Twarz i ciało powinny być rozluźnione. Możesz uścisnąć dłonie i stopy, aby pozbyć się nadmiernego stresu.

Przyjaciele i krewni udzielają nieocenionej pomocy w łagodzeniu stresu psychicznego i jego zapobieganiu, pozwalając człowiekowi mówić i wyrzucać nagromadzone emocje na zewnątrz. Równie skutecznym i wydajnym sposobem radzenia sobie z napięciem nerwowym jest prowadzenie osobistego dziennika.

Każda aktywność fizyczna bardzo dobrze łagodzi stres: uprawianie sportu, prace domowe, wędrówki lub poranny jogging. Ćwiczenia i sprzątanie odwracają uwagę od negatywnej sytuacji, kierując myśli w przyjemniejszym kierunku.

Innym sposobem na pozbycie się stresu psychicznego jest kreatywność, a także muzyka, śpiew i taniec. Kreatywność pozwala ci się rozproszyć, muzyka wpływa na twój stan emocjonalny, taniec pomaga złagodzić nadmierne napięcie, a śpiew jest sposobem wyrażania siebie i naturalnym regulatorem oddychania.

W obliczu stresujących sytuacji trzeba wyjść z nich jako zwycięzca, który pokonał kolejną przeszkodę na trudnej ścieżce samorozwoju.