Testy na gruźlicę u dorosłych i dzieci

Analiza gruźlicy jest zalecana, jeśli istnieją podejrzenia obecności prątków (pałeczek Kocha) w ludzkim ciele, które są przyczyną choroby. Gruźlica najczęściej dotyka płuca, rzadziej dotyczy kości i innych narządów. Prątki gruźlicy w małych ilościach mogą być obecne w ciele większości ludzi, nie powodując rozwoju choroby.

Jeśli podejrzewasz zakażenie gruźlicą, należy natychmiast skonsultować się z lekarzem i poddać się badaniu, ponieważ rokowanie zależy w dużej mierze od terminowości wykrycia i leczenia.

Dzieci poniżej 18 roku życia regularnie poddaje się próbie tuberkulinowej (test Mantoux). Po 18 latach główną metodą podstawowej diagnozy gruźlicy jest fluorografia.

Osoby kontaktowe są badane za pomocą diagnostyki rentgenowskiej, dzieci - poprzez reakcję Mantoux. Przy wysokim ryzyku zakażenia można zastosować profilaktyczną terapię gruźlicy. Główną metodą zapobiegania są programy badań przesiewowych (reakcja Mantoux, fluorografia), a także masowe szczepienia.

Jakie masz testy na gruźlicę?

Rozpoznanie gruźlicy ustala się na podstawie danych z badań rentgenowskich, tomografii komputerowej i wskaźników badań mikrobiologicznych; można wykonać test skórny tuberkuliny, reakcję łańcuchową polimerazy (PCR) itp.

Dzieci poniżej 18 roku życia regularnie poddaje się próbie tuberkulinowej (test Mantoux). Po 18 latach główną metodą pierwotnej diagnozy gruźlicy jest fluorografia - ten rodzaj badania rentgenowskiego nie naraża osoby na znaczną ekspozycję na promieniowanie. Diagnostyka profilaktyczna jest zalecana raz na 1-2 lata. Dogłębne badanie w celu wykluczenia lub potwierdzenia gruźlicy przeprowadza się z niewytłumaczalnym spadkiem masy ciała, nocnym poceniem się, przedłużonym kaszlem, obrzękiem węzłów chłonnych. Podczas rozszyfrowywania wyników ogólnego badania krwi i / lub moczu może wystąpić podejrzenie gruźlicy.

Diagnostyka tuberkuliny

Testy tuberkulinowe (test Pirke'a, test Mantoux) to śródskórne lub śródskórne podawanie tuberkuliny w celu uzyskania specyficznej odpowiedzi immunologicznej, która pozwala na obecność patogenów gruźlicy w organizmie. Tak więc u zdrowych pacjentów reakcja skórna jest całkowicie nieobecna lub nieznaczna, przy znaczącej reakcji istnieje ryzyko zakażenia pacjenta. Testy tuberkulinowe są stosowane jako badanie przesiewowe, tj. Pozwalają jedynie zidentyfikować grupę ryzyka do dalszego badania. Na pytanie, czy możliwe jest zdiagnozowanie gruźlicy za pomocą samego testu tuberkulinowego - nie.

Za pomocą PCR można wykryć DNA prątków gruźlicy w płynach biologicznych (krew, mocz, plwocina, płyn mózgowo-rdzeniowy, biopsja, wymaz z gardła itp.).

Przeprowadzanie testów tuberkulinowych jest przeciwwskazane w okresie ostrego i zaostrzenia przewlekłego zakażenia, ostrych i zaostrzonych przewlekłych chorób somatycznych, z ciężkimi alergiami, chorobami skóry oraz w przypadku indywidualnej nietolerancji tuberkuliny.

Test Quantiferon

Test ilościowy jest laboratoryjną analizą gruźlicy, która służy jako nowoczesna alternatywa dla klasycznej diagnostyki tuberkulinowej, tzn. Jest stosowana zamiast Mantoux. Metoda opiera się na oznaczeniu interferonu gamma, który jest uwalniany przez uczulone komórki T po ekspozycji na określone białka prątków gruźlicy in vitro.

Zalety testu kwantyfikonu obejmują brak przeciwwskazań, bezpieczeństwo zabiegu, wysoką swoistość (99%) i czułość (89%), obiektywną ocenę wyniku.

IFA

Test immunoenzymatyczny (ELISA) może wykryć przeciwciała przeciwko prątkom gruźlicy, ale niekoniecznie oznacza to proces gruźlicy w organizmie. Z tego powodu metodę stosuje się głównie w celu wyjaśnienia diagnozy, a także w celu wykrycia ukrytych postaci choroby i gruźlicy pozapłucnej.

PCR

Za pomocą PCR można wykryć DNA prątków gruźlicy w płynach biologicznych (krew, mocz, plwocina, płyn mózgowo-rdzeniowy, biopsja, wymaz z gardła itp.). Metoda jest bardzo czuła, co pozwala zidentyfikować czynnik zakaźny nawet w przypadkach, gdy inne testy wykazują wynik ujemny.

Mikroskopia plwociny

Aby wykryć gruźlicę, można wykonać badanie mikroskopowe plwociny pacjenta. Wykrycie w nim patogenu wskazuje na otwartą formę gruźlicy.

U pacjentów z zamkniętą postacią gruźlicy prątki nie występują w plwocinie ani innych płynach ustrojowych.

Analiza histologiczna

Biopsję i badanie histologiczne uzyskanego materiału stosuje się głównie w przypadkach, w których badanie płynów biologicznych może nie wykazać obecności patogenu (na przykład przy powolnej gruźlicy kości).

Przygotowanie analizy

Głównym wymaganiem przygotowania pacjenta do dostarczenia materiału do analizy w kierunku gruźlicy metodą PCR jest wykluczenie lokalnych procedur i stosowanie leków na dzień przed pobraniem materiału (jeśli stan pacjenta na to pozwala). Ten test należy wykonać na czczo, co najmniej sześć godzin powinno upłynąć po ostatnim posiłku. W przeddzień badania tłuste potrawy powinny być wyłączone z diety. Wybór na rzecz jednego lub drugiego materiału biologicznego do PCR opiera się na dostępnych danych klinicznych. Wyniki analizy mogą być gotowe następnego dnia roboczego lub za kilka dni.

W przypadku testu kwantyfikonu pobieranie krwi odbywa się rano na czczo, nie wcześniej niż osiem godzin po ostatnim posiłku. Analiza zajmuje 3–10 dni roboczych. Wskazane jest wyjaśnienie w konkretnym laboratorium, ile analiz zostało wykonanych.

Odszyfrowanie wyników analizy gruźlicy należy przeprowadzić z uwzględnieniem danych uzyskanych w trakcie innych badań, a także wywiadu i istniejącego obrazu klinicznego.

Gruźlica, jej formy i sposoby infekcji

Gruźlica może być otwarta lub zamknięta.

Przy otwartej formie choroby w płynach biologicznych pacjenta (w plwocinie, ślinie, moczu, kale, fistulous zrzutu - w zależności od lokalizacji zmiany), wykrywane są czynniki zakaźne. Forma otwarta obejmuje również te warianty gruźlicy dróg oddechowych, w których występuje komunikat o zmianach i środowisku zewnętrznym (gruźlica górnych dróg oddechowych, jama w płucach, wrzodziejąca gruźlica oskrzeli itp.).

Testy tuberkulinowe są stosowane jako badanie przesiewowe, tj. Pozwalają jedynie zidentyfikować grupę ryzyka do dalszego badania.

U pacjentów z zamkniętą postacią gruźlicy prątki nie występują w plwocinie ani innych płynach ustrojowych. Tacy pacjenci nie stanowią zagrożenia dla innych.

Pałeczki Kocha wykrywa się w próbkach mikroskopowych z otwartą postacią gruźlicy

Sposoby zakażenia Mycobacterium tuberculosis:

  • unoszące się w powietrzu kropelki - wdychanie powietrza z mykobakteriami uwalnianymi do środowiska podczas rozmowy, kaszel, kichanie pacjenta z otwartą postacią gruźlicy;
  • Pokarmowe - podczas jedzenia pokarmów skażonych prątkami;
  • kontakt - przez spojówkę oka, rzadko - przez skórę, zwykle uszkodzoną;
  • zakażenie przez łożysko - wewnątrzmaciczne.

Ryzyko rozwoju gruźlicy zwiększa się przy osłabionej odporności - podczas ciąży, z częstymi stresami, na tle chorób przewlekłych, niedożywienia, po interwencjach chirurgicznych.