Atonia

Atonia jest stanem patologicznym, który charakteryzuje się utratą mięśni szkieletowych i mięśni pustych narządów o normalnym tonie fizjologicznym. Atonia nie jest niezależną chorobą, ale jest objawem towarzyszącym rozwojowi różnych patologii narządów wewnętrznych i układu nerwowego.

Powody

Rozwój atonii może być spowodowany uszkodzeniem tkanki mięśniowej (utrata, rozluźnienie, zmiękczenie) lub niewystarczającym wpływem układu nerwowego na włókna mięśniowe. Najczęściej te dwie przyczyny występują jednocześnie w procesie patologicznym.

Typowymi czynnikami ryzyka rozwoju atonii są:

choroby układu nerwowego;
zaburzenia endokrynologiczne;
choroby zakaźne;
niedożywienie.

Przyczyną atonii może być naruszenie wpływu układu nerwowego na włókna mięśniowe

Rozwój atonii pęcherza może prowadzić do:

zapalenie korzeni nerwowych lędźwiowego rdzenia kręgowego;
naruszenie funkcji zakończeń nerwowych odpowiedzialnych za prawidłowy skurcz ściany mięśniowej pęcherza;
gruczolak prostaty;
chroniczny stres;
nierównowaga hormonalna;
uraz pachwinowy;
choroby zakaźne układu moczowo-płciowego;
otyłość
systematyczne nieregularne opróżnianie pęcherza, w wyniku czego stopniowo rozwija się jego ścianki;
zaawansowany wiek;
okres poporodowy.

Atonia żołądka rozwija się w wyniku naruszenia unerwienia jego ścian. Może to prowadzić do następujących przyczyn:

rozproszone zapalenie otrzewnej;
zawał mięśnia sercowego;
ciężkie zapalenie płuc;
zwężenie odźwiernika żołądka;
zakrzepica naczyń krwionośnych ścian żołądka;
urazy i choroby rdzenia kręgowego;
ciężki przebieg niektórych chorób zakaźnych (bruceloza, zatrucie jadem kiełbasianym, legionelloza, borelioza, dur brzuszny).

Atonia nie jest niezależną chorobą, ale jest objawem towarzyszącym rozwojowi różnych patologii narządów wewnętrznych i układu nerwowego.

Atonia macicy, której towarzyszy obfite krwawienie, może wystąpić w okresie poporodowym. Znacznie rzadziej ten stan patologiczny występuje jako powikłanie spontanicznego poronienia lub aborcji medycznej. Czynnikami predysponującymi do rozwoju atonii macicy są:

powtarzające się narodziny;
ciąża mnoga;
wielowodzie;
duże owoce;
młody naczelny (poniżej 18 lat);
powikłana ciąża (grożenie przerwaniem, zatrucie);
szybka dostawa;
niskie łożysko lub łożysko previa;
patologia rozwoju macicy.

Atonia macicy może rozwinąć się w okresie poporodowym

Następujące objawy mogą prowadzić do rozwoju atonii jelitowej:

siedzący tryb życia;
złe odżywianie (niska zawartość błonnika i wysoka zawartość wysokokalorycznych produktów spożywczych, zwłaszcza węglowodanów);
chroniczny stres;
przyjmowanie niektórych leków (sorbenty jelitowe, leki zobojętniające sok żołądkowy, leki przeciwpadaczkowe i przeciwwrzodowe, leki przeciwdepresyjne, podobne do morfiny środki przeciwbólowe, przeciwskurczowe);
jelitowe zaburzenia mikrobiocenozowe;
infekcje jelitowe;
helminthiases;
palenie
niedoczynność tarczycy;
otyłość
patologia onkologiczna;
ciąża
menopauza

Przyczyną rozwoju niedociśnienia lub atonii mięśni może być ponad 80 różnych chorób. Najczęściej rozwój tego stanu patologicznego wynika z:

dysfunkcje ośrodkowego układu nerwowego (ataksja móżdżkowa) i zaburzenia genetyczne;
choroby wrodzone wpływające na aparat nerwowo-mięśniowy (rdzeniowy zanik mięśni typu I, wrodzona miastenia gravis);
wady rozwojowe układu mięśniowego (dystrofia mięśniowa);
uduszenie noworodka;
choroby zakaźne (posocznica, botulizm);
urazy głowy;
dziedziczne choroby metaboliczne;
wrodzone choroby tkanki łącznej, które występują przy niszczeniu cząsteczek kolagenu;
wrodzone patologie tarczycy;
ciężkie postacie żółtaczki reaktywnej spowodowane niekompatybilnością ABO lub rezusa krwi płodu i matki;
nieprawidłowości chromosomalne (zespół Pradera-Williego, choroba Downa).

Gatunek

Atonia jest wrodzona i nabyta.

W zależności od lokalizacji:

atonia żołądka;
atonia mięśni szkieletowych;
atonia pęcherza;
atonia jelit;
atonia macicy.

Oznaki atonii

Objawy kliniczne atonii są różnorodne i zależą od tego, jakie konkretne mięśnie są wciągane w proces patologiczny.

Atonia pęcherza

Atonia pęcherza może objawiać się w dwóch stanach:

Nietrzymanie moczu, wyrażone w takim czy innym stopniu. Mocz może wypaść lub wyciec ze wzrostem ciśnienia w jamie brzusznej, takim jak kaszel, kichanie, śmiech lub podnoszenie ciężarów. U dzieci w pierwszych latach życia może wystąpić wyciek moczu z silnym płaczem, krzykiem.
Brak oddawania moczu Nawet przy pełnym pęcherzu pacjent nie odczuwa potrzeby jego opróżnienia lub wyraża się w lekkim uczuciu ciężkości w podbrzuszu. Aby opróżnić pęcherz, pacjent jest zmuszony do zaciśnięcia mięśni przedniej prasy brzusznej. Podczas oddawania moczu mocz przepływa słabym strumieniem. Nie obserwuje się całkowitego opróżnienia pęcherza.

Atonii pęcherza towarzyszy nietrzymanie moczu i brak potrzeby oddawania moczu

Atonia pęcherza jest często obserwowana u kobiet w okresie poporodowym. Kobieta przez długi czas nie odczuwa potrzeby oddawania moczu. Przy znacznym nadmiernym rozciągnięciu pęcherza może pojawić się uczucie ciężkości w okolicy nadłonowej brzucha. Chęć oddania moczu pojawia się nagle, kobieta nie ma czasu na nią odpowiedzieć. Ta forma atonii pęcherza nie wymaga leczenia i przechodzi sama 30-40 dni po urodzeniu. Aby przyspieszyć przywrócenie napięcia mięśni pęcherza, zaleca się kobietom przy porodzie wykonywanie specjalnych ćwiczeń.

Atonia żołądka

Główne objawy atonii żołądka to:

uczucie ciężkości i ciśnienia w nadbrzuszu;
pęknięcie w żołądku;
ból w górnej części brzucha;
zgaga;
nieświeży oddech;
odbijanie się jedzeniem i dużą ilością powietrza;
szybkie nasycenie niewielkimi ilościami jedzenia;
okresowo powstające wymioty (obfite wymioty, zielonkawy kolor).

Atonia żołądka objawia się zgagą, bólem w górnej części brzucha, odbijaniem

Nagle pojawiająca się i szybko rozwijająca się atonia żołądka prowadzi do jego ostrego rozszerzenia, któremu towarzyszy silny ból brzucha, bladość skóry, ciężki zimny pot, nadciśnienie tętnicze i tachykardia. Kiedy wykonuje się badanie dotykowe brzucha, projekcja żołądka określa hałas w postaci plusku, a wraz z perkusją zapalenie błony bębenkowej (dźwięk bębna). Po wprowadzeniu sondy do żołądka opuszcza ją znaczna ilość zastoju, co pomaga poprawić stan pacjenta.

Atonia macicy

Głównym objawem atonii macicy jest krwawienie z dróg rodnych, co może szybko doprowadzić do rozwoju wstrząsu krwotocznego. Podczas badania pacjenta określa się zwiotczałą macicę o rozmytych, źle zdefiniowanych konturach.

Jeśli kobieta nie otrzyma w porę wykwalifikowanej opieki medycznej, krwawienie atoniczne można zastąpić koagulopatycznym, w którym przepływająca krew przestaje tworzyć skrzepy (DIC). Ten stan zagraża życiu.

Atonia jelitowa

Głównym objawem atonii jelitowej jest zaparcie (częstotliwość wypróżnień mniej niż trzy razy w tygodniu, kał charakteryzuje się zwiększoną suchością i twardością). Ponadto atonia jelitowa ma następujące objawy:

nudności
dyskomfort w jamie brzusznej;
częste bekanie;
niejednoznaczne, stanowcze pragnienie wypróżnienia;
wzdęcia;
uczucie ciężkości w żołądku.

W przypadku atonii jelitowej nie ma wynikającej z tego bezwzględnej potrzeby wypróżnienia

Atonii jelit często towarzyszy rozwój zaburzeń autonomicznych i zwiększone zmęczenie. Z powodu naruszenia procesu wchłaniania składników odżywczych z jelit u pacjentów może rozwinąć się niedokrwistość z niedoboru żelaza, stany hipowitaminozy.

Najcięższym objawem atonii jelitowej jest paraliżowa postać niedrożności jelit, która objawia się klinicznie przez następujące objawy:

silny ból brzucha;
opóźniony stolec i gaz;
asymetria i wzdęcia;
powtarzające się wymioty

Atonia mięśni

Atonia mięśni objawia się brakiem oporu w stawach podczas wykonywania różnych ruchów pasywnych, co prowadzi do rozluźnienia stawów i patologicznego wzrostu zakresu ruchu, który jest obarczony obrażeniami.

Przyczyną rozwoju niedociśnienia lub atonii mięśni może być ponad 80 różnych chorób.

Diagnostyka

Diagnoza atonii nie jest trudna. O wiele trudniej jest ustalić przyczynę rozwoju tego objawu. W tym celu można zastosować różne instrumentalne i laboratoryjne metody diagnostyczne, na przykład:

USG
rezonans magnetyczny i tomografia komputerowa;
krew dla statusu hormonalnego;
koprogram;
kał w dysbiozie;
radiografia przejścia baru;
badania genetyczne;
badania endoskopowe;
ogólna analiza moczu;
bakteriologiczna hodowla moczu;
urografia wydalnicza;
koagulogram.

Metody diagnozowania atonii zależą od skarg złożonych przez pacjenta.

Leczenie

Leczenie atonii ma na celu wyeliminowanie przyczyny, która spowodowała jej rozwój, tj. Podstawowej choroby.

Leczenie atonii macicy

W przypadku atonii macicy macica jest masowana i podawane są cewki moczowe. Przy ciągłym krwawieniu wykonuje się badanie jamy macicy (ręczne lub instrumentalne). Jeśli nie można wyeliminować atonii macicy metodami zachowawczymi, a dalsze krwawienie zagraża życiu pacjenta, wskazana jest interwencja chirurgiczna - amputacja (usunięcie) macicy. W tym samym czasie prowadzona jest aktywna terapia wstrząsu krwotocznego.

Jeśli kobieta nie otrzyma w porę wykwalifikowanej opieki medycznej, krwawienie atoniczne można zastąpić koagulopatycznym, w którym przepływająca krew przestaje tworzyć skrzepy (DIC).

Leczenie atonii żołądka

Wraz z rozwojem atonii żołądka leczenie rozpoczyna się od zainstalowania grubej rurki żołądkowej, przez którą odprowadzane są treści żołądkowe. Pacjentom przepisuje się dietetyczną żywność (tabela nr 2 według Pevznera). Terapia farmakologiczna odbywa się poprzez zwiększenie kurczliwości żołądka. Ponadto leczą chorobę podstawową.

Leczenie atonii jelit

Schemat kompleksowej terapii atonii jelitowej obejmuje:

żywność dietetyczna (tabela nr 3 według Pevznera);
zgodność z reżimem picia;
wprowadzenie do diety otrębów pszennych lub owsianych;
wzrost aktywności fizycznej.

W razie potrzeby pacjentom można przepisać prokinetykę - leki poprawiające motorykę i zwiększające napięcie jelitowe.

W przypadku atonii jelitowej wskazana jest dieta terapeutyczna

Leczenie atonii pęcherza

Leczenie atonii pęcherza powinno być skierowane na chorobę podstawową. Aby zmniejszyć nasilenie objawów patologii, przeprowadza się leczenie objawowe, które obejmuje korekcję behawioralną i korekcję leku.

Dobrym efektem w przypadku atonii pęcherza jest fizjoterapia (ćwiczenia Kegla, miostymulacja).

W przypadku ostrego zatrzymania moczu wskazany jest cewnik moczowy. Aby zapobiec rozwojowi bakteryjnego zapalenia, przepisywane są antybiotyki o szerokim spektrum działania i uroseptics.

Leczenie atonii mięśni

Leczenie atonii mięśni ma na celu poprawę przewodzenia impulsów, a także ich trofizm. W wielu przypadkach fizjoterapia jest skuteczna.

Zapobieganie

Zapobieganie rozwojowi atonii ma na celu zapobieganie chorobom i stanom patologicznym z towarzyszącym jej rozwojem.